Istiklal Marşının Kabulü 102 Yılı

12 Mart günü milletimizin kurtuluş mücadelesini anlatan İstiklal Marşımızın kabulü'nün yıl dönümü kutlu olsun.

Milli mücadele ruhunu, vatan sevgisini, bağımsızlığa olan tutkumuzu mısralarına en iyi şekilde yansıtan Mehmet Akif Ersoy İsitiklal Marşımızı adeta kahramanlığımızın nişanesi yapmıştır. Tarih boyunca tutsaklığa boyun eğmeyen bir milletin küllerinden yeniden doğuşunu, tüm zorluklara rağmen vatanını canı pahasına koruyan bir milletin destanını anlatır. 

Bugün yıldır aynı coşkuyla aynı vatan sevgisiyle vatanımızın bölünmez bütünlüğüne sahip çıkarak geleceğimizin teminatı çocuklarımızı İstiklal Marşımızın milli şuuruyla yetiştirmekteyiz. Bu duygu ve düşüncelerle İstiklal Marşımızın kabulünün yıl dönümünü kutluyor, başta Gazi Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere, milli şairimiz Mehmet Akif Ersoy'u ve vatan uğruna canını feda eden aziz şehitlerimizi rahmet ve minnetle anıyorum.

 Muhammet Fatih ÇEPNİ

İlçe Millî Eğitim Müdürü

Korkma! Sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak,

Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.

O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;

O benimdir, o benim milletimindir ancak.

Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal!

Kahraman ırkıma bir gül; ne bu şiddet, bu celal?

Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal…

Hakkıdır, Hakk’a tapan milletimin istiklâl.

Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım,

Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım.

Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım,

Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.

Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,

Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.

Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar,

“Medeniyet” dediğin tek dişi kalmış canavar?

Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma sakın,

Siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın.

Doğacaktır sana vadettiği günler Hakk’ın,

Kim bilir, belki yarın belki yarından da yakın.

Bastığın yerleri “toprak” diyerek geçme, tanı,

Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.

Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır atanı,

Verme, dünyaları alsan da bu cennet vatanı.

Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?

Şüheda fışkıracak, toprağı sıksan şüheda.

Canı, cananı, bütün varımı alsın da Hüda,

Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.

Ruhumun senden İlahî, şudur ancak emeli:

Değmesin mabedimin göğsüne namahrem eli.

Bu ezanlar, ki şehadetleri dinin temeli,

Ebedî, yurdumun üstünde benim inlemeli.

O zaman vecd ile bin secde eder, varsa taşım,

Her cerîhamdan, İlahî, boşanıp kanlı yaşım,

Fışkırır rûh-i mücerred gibi yerden naaşım,

O zaman yükselerek arşa değer belki başım.

Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal!

Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helal.

Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlal.

Hakkıdır, hür yaşamış bayrağımın hürriyet;

Hakkıdır, Hakk’a tapan milletimin istiklâl!