Evde Süs Köpeği Beslemek Günahmı

Değerli kardeşimiz,

İçinde köpek bulunan eve meleklerin girmemelerinin sebebi, onların pis kokmaları, pislik yemeleridir. Bundan dolayı gereksiz yere köpek edinen kimse evine melek girmekten mahrum bırakılmak suretiyle cezalandırılmıştır (Nevevî, Şerhu'l-Müslim, Kahire 1347-1349/1929-1930, XIV/84; Aynî, Umdetü'l-Kârî, Kahire 1348, XV/139).

Köpek rızkı esbap olan insanlardan blmektedir. Bu konuda Bediüzzaman Hazretleri şöyle bir açıklam yapmaktadır:

"Sebeplere riâyet bir sorumluluk olsa da, onlara te’sir-i hakiki vermek apaçık bir dalâlet ve inhiraf, onlara riâyet etmenin yanında neticeyi Allah’tan bilmekse bir istikamettir."

“Arkadaş! İnsan esbâb ve şerâiti kucağına alıp ona yapışırsa, zillet ve hakarete ma’ruz kalır. Meselâ; kelp, hayvanlar arasında birkaç sıfat-ı hasene ile muttasıftır ve onlarla iştihar etmiştir. Hatta onun sadâkat ve vefadârlığı darb-ı mesel olmuştur. O, bu güzel evsâfına binâen insanlar arasında mübarek bir hayvan kabul edilmesi gerekirken maalesef mübârekiyet şöyle dursun ‘necisü’l-ayn’ addedilmiştir. Tavuk, inek, kedi gibi hayvanlarda ise, insanların onlara ettikleri ihsanlara karşı şükran hisleri olmadığı halde, insanlarca azîz ve mübarek sayılmışlardır."

"Evet, kelpte hırs marazı fazla olduğundan zâhirî sebeplere öyle bir ihtimam ile yapışır ki, bu onun, Mün’im-i Hakîkî’den bütün bütün gafil olduğunu gösterir. Evet kelp, vasıtayı müessir bilerek, Mün’im-i Hakîkî’ye karşı gafletine ceza olarak ‘necis’ hükmünü almıştır ki, tâhir olsun. Zira hükümler, hadler günahlara keffâret olmak için vaz’edilmişlerdir.. ve kelp insanlar arasında tahkir damgasını gafletine keffâret olarak yemiştir. Öteki hayvanlar ise, vesâiti bilmiyorlar ve esbâba da o kadar kıymet vermiyorlar. Meselâ; kedi, seni sever, tazarru eder; ihsânını alıncaya kadar.. aldıktan sonra, sanki aranızda hiçbir muârefe olmamış gibi bir tavra girer.. evet, onun ancak Mün’im-i Hakîkî’ye şükran hissi vardır; çünkü fıtratı Sâni’i bilir.. ve şuuru olsun olmasın, lisân-ı hâliyle ibadetini eda eder. Evet, kedinin mırmırları ‘Yâ Râhîm! Yâ Râhîm! Yâ Râhîm’dir."(bk. Mesnevi-i Nuriye, Katre)

Melekler vazife olarak ayrılmaktadırlar. Rahmet melekleri, azab melekleri gibi melekler vardır...

İlave bilgi için tıklayınız: 

- Evde, bahçede köpek beslemek namaza mani olur mu; köpek elbisemize sürtünürse, o elbiseyle namaz kılınabilir mi?.. 

Selam ve dua ile...
Sorularla İslamiyet

Köpek gerek evcilliği gerek sıcakkanlılığı gerekse bazı özel kabiliyetleri sebebiyle insanoğlunun en çok yararlandığı hayvanlar arasındadır. Peki dinimize göre evde köpek beslemek günah mı? Değil midir? Ele alalım.

İslam Dininde Köpek Beslemenin Yeri

Köpek geçmişten günümüze yararlanılan en önemli hayvandır.

Geçmişte ve günümüzde köpek şu alanlarda kullanılmıştır;

• Avcılık,
• Hayvan sürülerini korumada,
• Yük taşımada,
• Kızak Çekmede,
• Arama köpekleri olarak kullanma,
• Narkotik köpekleri olarak kullanma,

Gibi sıralanabilir. Köpekler bu alanlarda yetiştirilip bakılmıştır. Gelelim evde köpek beslemek günah mı? sorusuna.

Evde Köpek Beslemek Günah mı?

Nitekim insanoğlunun her anlamda yardımına koşan köpeklerimizin dinimize göre evde beslenmesi günahtır. Çünkü köpek nefesinin evin eşiğinden içeriye girdiği andan itibaren meleklerin evi terk edeceği alimlere göre belirtilmiştir.

Peygamber efendimiz Hz. Muhammed (sav) köpeğin yemek yediği kabı ya toprakla ya da su ile yedi kez yıkayın diye buyurduğu bilinmektedir. Köpeğin artığı, salyası, nefesi ve tüyleri dinimizce günahtır. Bazı alimler köpeğin evde değil bahçede beslenmesi gerektiğini söylemişlerdir.

Köpeğin tüylerini ve salyasının insanların sağlığına zarar vermesi sebebi ile köpeğin evde beslenmesini dinimiz haram kılmıştır. Ama dinimizde yedi uyuyanlarla beraber “Kıtmir” adlı köpeğin cennet ile müjdelendiği bilinmektedir.

Dinimiz de evde köpek beslemek haram olsa dahi bu sevimli dostlarımızı başıboş bırakmamak gerekmektedir. Evimizin bahçesinde, ağılımızda ve hayvan barınaklarında bakmak caizdir.

Hanefilere Göre Evde Köpek Beslemenin Yeri

Hanefi dininde Şafiilere göre köpeğin değdiği yeri kesip atmak gibi bir emir yoktur. Ancak köpeğin salyasının değdiği yerin nefesinin değdiği yerin yediği kabın pis ve mekruh olduğu bilinmektedir. Bu nedenle namaz kılarken evin temiz olması gerekmektedir.

Bu sebepten dolayı evde köpek beslemek günah mı? Sorusuna cevap olarak; Evet evde köpek beslemek hanefi mezhebine göre de günahtır.

Köpeklerin ev içerisinde ihtiyaç yokken süs köpeği olarak bakılması caiz görülmemiştir. Köpek alım satımında elde edilen paradan yararlanmak caiz görülür.

İslam dini doğayı ve hayvanları tüm canlılara karşı sevgi ve merhametle korumayı emretmiştir. Hayvanların öldürülmesini yasaklamış ancak insan sağlığına ve temizliğe önem vermiştir.

Şafiilere Göre Evde Köpek Beslemenin Yeri

Müslümanların Şafii mezhebine göre köpeğin eteğine ya da üzerinde ki herhangi bir şeye değse bile abdesti bozar. Şafii mezhebine göre köpeğin değdiği yeri dahi kesip atmaları gerekmektedir. Şafii mezhebine mensup olan kişiler için evde köpek beslemek günahtır.

Köpeklerin bulunduğu yerde namaz kılınmadığı için dinimizde bunu yasaklamıştır. Köpeğin salyasının bulaştığı yerin temizlenmesi konusunda hadislerde belirtilmiştir. Peygamber efendimiz köpek olan yere meleklerin girmeyeceğini köpeğin nefesinin kötü kokması konusunda uyarmış meleklerin rahatsız olduğunu belirtmiştir.

Peygamber efendimiz ayakkabısını kuyuya sokup o sayede su çıkarıp susuzluktan ölmekte olan bir köpeğe su veren kişiye cennetliktir diyor.

Ama sonuç olarak evin dışında köpek bakmak her ne kadar günah olmasa da evin içinde köpek bakmak günahtır.

Evde Köpek Beslemenin Sonuçları

Evde köpek beslemek görülüyor ki Peygamber efendimizin hadisleri ile haramdır ve günahtır. Fakat ev dışında köpek ve herhangi bir hayvanı korumak, bakmak ve sahiplenmek bir o kadar da sevaptır.

Bu nedenden dolayı sonuç olarak evde köpek beslersek hem dini vecibelerimizi yerine getirmekte zorlanırız hem sağlık açısından olumsuz yönden etkileniriz. Zaten islam dini insan sağlığına zararlı olan her şeyi haram kılmıştır.

Peygamber Efendimiz ile Cebrail as ile geçen bir vecibede Cebrail as köpeğin suretinin dahi olduğu eve meleklerin girmeyeceğini buyurmuştur. Bu sebepten dolayı evde köpek beslemek günahtır.

Beğendin mi? Arkadaşlarınla paylaş!

İSLAM'DA KÖPEK BESLEMENİN YERİ NEDİR?

Köpek, gerek evcilliği ve sıcak kanlılığı, gerekse bazı özel kabiliyetleri sebebiyle insanoğlunun yeryüzünde en çok yararlandığı hayvanlar arasında yer alır. Ancak dinî literatürde, insanla olan yakın ilişkisi sebebiyle köpeğin beslenmesi, kullanılması, artığı ve salyasının dinî hükmü, köpeğin verdiği zararlardan sorumluluk gibi konular ayrı ayrı ele alınmış, bu konuda bir kısmı Kur'an ve Sünnet'ten, çoğu da İslâm bilginlerinin yorum, kültür ve tecrübelerinden kaynaklanan birtakım hüküm ve görüşler ortaya konmuştur.

KÖPEĞİN AVCI HAYVAN OLARAK KULLANILMASI CAİZ MİDİR?

Bu hükümlerden bir kısmına, hayvanların etinin yenip yenmemesi ve avlanma konuları ele alınırken temas edilmişti. Kur'an'da bütün iyi ve temiz şeylerin helâl kılındığı ifade edildikten sonra eğitilmiş avcı hayvanlar kullanılarak yakalanan avların helâl olduğuna temas edilmekte (el-Mâide 5/4), İslâm bilginleri de köpeğin avcı hayvan olarak kullanılmasının câiz olduğunda görüş birliği içinde bulunmaktadırlar. Ancak bunun için, köpeğin avlanma konusunda eğitilmiş olması, avlanması kastıyla salıverilmesi, tutmuş olduğu avı ondan yemeksizin sahibine getirmiş ve avı boğarak değil de yaralayarak öldürmüş olması gibi şartların arandığını daha önce görmüştük.

EVDE KÖPEK BESLEMEK CAİZ MİDİR?

İslâm bilginleri, avlanmanın yanı sıra ihtiyaç duyulan diğer alanlarda kullanılmak üzere köpek beslenmesinin câiz olduğu, ihtiyaç olmadığı halde evde köpek beslenmesinin ise doğru olmadığı görüşündedirler. Konuyla ilgili olarak Hz. Peygamber ziraat veya hayvancılık faaliyeti ya da ev bekletme veya av gibi bir sebep olmaksızın köpek besleyen kimsenin sevabından hergün bir miktar eksileceğini bildirmiş (Buhârî, "Hars", 3; "Zebâih", 6), içinde köpek bulunan eve meleklerin girmeyeceğini ifade etmiştir (Buhârî, "Bed'ü'l-halk", 7,17; Müslim, "Libâs", 81-84).

ŞAFİİLER'E GÖRE KÖPEK BESLEMEK CAİZ MİDİR?

Bu hadislerden hareketle, başta Şâfiîler olmak üzere bazı fakihler, ihtiyaç yokken evde köpek beslemenin haram olduğu görüşüne sahip olmuşlardır. İslâm bilginlerinin çoğunluğu köpeğin artığının necis olduğu, yaladığı kabın da yedi defa, Ebû Hanîfe ise üç defa yıkanması gerektiği görüşündedir. Bu görüşlerle bağlantılı olarak köpeğin satışının ve bu satıştan elde edilen paradan yararlanmanın câiz olup olmadığı da tartışılmıştır.

HANEFİLER'E GÖRE KÖPEK BESLEMEK CAİZ MİDİR?

Hanefîler ve bir grup İslâm bilgini, kendisinden yararlanılması şer'an serbest olan köpeğin alım satımını ve satışından elde edilecek paradan istifadeyi câiz görürler. İslâm hukuk doktrininde, hayvanların kendiliğinden verdiği zararların tazmini gerektirmediği ilke olarak benimsenmişse de, saldırgan köpeklerin başkalarına zarar ve ziyan vermemesi için, sahiplerinin gerekli önlemleri almasının gerektiği açıktır.

Bu hayvanların ısırması, saldırması sonucu meydana gelen zararlardan, kusur ve ihmallerinin bulunması oranınca sahipleri sorumlu tutulurlar. İslâm dini çevreyi, tabii güzellikleri korumayı, hayvanlar da dahil bütün canlılara karşı sevgi ve merhametle davranmayı emretmiş, hayvanların boş yere öldürülmesini yasaklamış, ancak insan sağlığına, temizliğe ve koruyucu hekimliğe de ayrı bir önem vermiştir. Köpeğin ihtiyaç halinde beslenmesine müsaade edilmesi, fakat ev içinde süs köpeği olarak beslenmesinin hoş karşılanmaması bu anlayışın sonucudur. Müslümanların kültür tarihinde, geliri aç kalan hayvanları doyurmaya tahsis edilmiş vakıf örnekleri vardır. Fakat bugün insan ilişkilerinin, aile içi ve akrabalar arası bağların oldukça zayıflayıp ferdiyetçi, maddeci ve bencil bir yaşama tarzının hâkim olduğu Batı toplumlarında ve bu yaşam tarzının etkisi veya özentisi içinde olan bazı müslüman kesimlerde, böyle bir amaçla değil, evde süs ve eğlence olarak köpek besleme âdeti hızla yaygınlaşmaktadır.

Köpek sevgisi ve köpek üzerinde odaklaşan ilgi bir bakıma, insanların diğer acımasızlıklarını, bencillik ve sevgisizliklerini örten veya gölgeleyen ve kişilere sınıfsal ve kültürel avantaj sağlayan sembolik bir davranış halini almıştır. Doğal çevreden ve tabii-insanî ihtiyaçlardan uzak bir şehirleşme, bireyselleşme ve kimsesizleşme de bu tür kötü âdetlerin bilinçsiz bir şekilde yayılmasını hızlandırıcı bir ortam oluşturmaktadır. İlk bakışta hayvan sevgisinin bir uzantısı gibi algılanabilecek bu âdet, esasında gerek insan sağlığı gerek ev içi ve çevre temizliği gerekse maddî imkânların israf edilmesi açısından önemli sakıncalar taşıdığı gibi, insanın sevgi ve ilgisini yanlış noktalarda yoğunlaştırarak insan ilişkilerinin de zaafa uğratmaktadır. Köpeğin, kuduz hastalığına yakalanma ve onu bulaştırma açısından hayvanlar arasında ilk sırayı işgal ettiği, tüyü, salyası ve pisliğiyle de birçok hastalığın yayılmasında etkin rol oynadığı göz önünde bulundurulunca, İslâm'ın ihtiyaç olmaksızın zevk ve süs için evde köpek beslemeyi yasaklamasının, köpeğin salya ve artığının necis olduğunu bildirmesinin hikmeti daha iyi anlaşılmaktadır.

Dinimize göre evin içinde köpek beslemek caizmidir sorusunu Dr. Murat Kaya anlatıyor...

Ebû Hüreyre(r.a) şöyle buyurmuştur: Rasûlullah Efendimiz(s.a.v) şöyle buyurdular:

“İçinizden birinin kabından köpek (ağzını sokup bir şey) içerse o kabı yedi kere yıkasın!”(Buhârî, Vudû’, 33)

BU HADİSTEN NE ANLAMALIYIZ?

Allah Rasûlü(s.a.v)Efendimiz diğer hadislerinde şöyle buyurmuşlardır:

“Köpek birinizin kabından diliyle su içerse, onu döksün ve kabı yedi defa yıkasın!”(Müslim, Tahâre, 89)

“Köpek dilini sokarak bir şey yiyip içtiği zaman, sizden herhangi birinizin kabının temizliği, birincisi toprak ile olmak üzere, o kabı yedi defa yıkamasıdır.”(Müslim, Tahâre, 91)

Toprak temizleyicidir. Mikrop öldürücü ilâçların çoğu da toprak mikroplarından elde edilir. Öyle anlaşılıyor ki bu hadîs-i şerîf de Allah Rasûlü(s.a.v)Efendimiz’in mûcizevî beyanlarından biridir.

Bu hadîs-i şerîfler, Şâfiîler’in delillerindendir. Hanefîler’e göre ise bu hüküm, üç defa yıkama emriyle neshedilmiş, kaldırılmıştır.

CEBRAİLİN PEYGAMBERİMİZİN EVNE GİRMEMESİNİN NEDENİ...

Rasûlullah Efendimiz(s.a.v) şöyle buyururlar:

“İçinde köpek ve canlı resmi bulunan eve melekler girmez!”(Buhârî, Bed’ü’l-Halk, 7)

Hz. Âişe(r.a) şöyle anlatır:

Cebrâîl(a.s), Rasûlullâh(s.a.v)Efendimiz’e belli bir saatte geleceğini vaad etmişti. Vakit gelmiş, fakat Cebrâîl(a.s) gelmemişti. Allah Rasûlü (s.a.v) elinde bulunan sopayı yere attılar ve:

“Allâh da rasûlleri de vaadlerinden caymazlar!” buyurdular.

Sonra etrâfa bakınmaya başladılar. Bir de ne görsünler; sedirin altında bir köpek yavrusu! Bunun üzerine:

“−Ey Âişe! Bu yavru buraya ne zaman girdi?” diye seslendiler.

Ben de:

“−Allâh’a yemîn ederim ki bilmiyorum.” dedim.

Emir verdiler, köpek yavrusu evden çıkarıldı. Cebrâîl(a.s) da hemen geldi.

Rasûlullâh Efendimiz(s.a.v):

“–Bana söz verdin, ben de bekledim ama gelmedin.” dediler.

Cebrâîl(a.s):

“–Gelmemi, evinizdeki köpek engelledi. Biz melekler, içinde köpek ve sûret bulunan eve girmeyiz.” cevabını verdi. (Müslim, Libâs 81, 82. Ayrıca bkz. Buhârî, Bed’ü’l-halk 7, Libâs 94; İbn-i Mâce, Libâs 44)

Bu rivayetlerden evin içinde köpek beslemenin doğru olmadığı anlaşılıyor. Zira köpeğin nefesi ve salyası necistir. Nitekim köpeklerin salyalarından, tüylerinden ve hattâ nefeslerinden çeşitli bulaşıcı hastalıkların husûle geldiği, artık günümüzde şüphe götürmez bir ilmî gerçektir. Üstelik bunlar, ilmin bugünkü ulaştığı noktada tespit edebildiği gerçeklerdir. İslâm’ın bu husustaki ölçülerinin henüz bilinmeyen kim bilir daha nice hikmetleri bulunmaktadır.

Hadîs-i şerîfte buyrulduğu gibi eve tesâdüfen girmiş olan bir köpek yavrusu sebebiyle Cebrâîl(a.s), Nebiyy-i Ekrem(s.a.v)Efendimiz’in yanına gelmemiştir. Bir de hiçbir sebep yokken irâdî olarak içinde köpek beslenen evlerin hâlini düşünmek gerekir! Zira Rasûl-i Ekrem Efendimiz’in, Hz. Âişe’ye:

“–Bu köpek yavrusu buraya ne zaman girdi?” diye sorması ve onun da:

“–Vallâhi bilmiyorum.” diye yemin ederek cevap vermesi de gösteriyor ki, bir müslümanın evinde bile bile köpek bulundurması söz konusu olamaz. Bu hâdise de, sebepsiz değil, mü’minler için bir hükmün zâhir olması hikmetine binâen vukû bulmuştur.

Ancak avcılık, çobanlık ve bağ-bahçe bekçiliği gibi vazîfeler için -evin dışında olmak kaydıyla- köpek beslenmesine müsâade edilmiştir. Zira bu, bir ihtiyâcı karşılamaktadır.

Köpeğin eve alınmaması, ona karşı menfî (olumsuz) bir tavır takınmayı da gerektirmez. Yâni köpeklerin aç bırakılması veya onlara kötü muâmele edilmesi söz konusu olamaz. Bilakis İslâm, merhameti bütün mahlûkâta şâmil bir sûrette telkin ettiği için, köpeklerin de hayatlarının korunmasını, diğer mahlûkât gibi onlara da şefkat ve merhametle muâmele edilmesini emretmiştir.

Nitekim bir hadîs-i şerîfte, susuzluktan ölmek üzere olan bir köpeğe su veren günahkâr bir kadının Cennetlik olduğu haber verilmiştir. (Buhârî, Enbiyâ 54; Müslim, Selâm 155.)

Târihimizde de mahlûkâta merhamet duygusunun müesseseleşerek çeşitli vakıflar kurulduğu ve bu vakıfların şefkat elinin, himâyeye muhtaç hayvânâta kadar uzandığı, mâlum ve meşhurdur.

Dolayısıyla mühim olan, köpek besleme husûsunda da İslâm’ın belirlemiş olduğu meşrûiyet sınırlarına riâyet etmektir.

Kedi ise evcil bir hayvandır; onun evde bulunmasında mahzur yoktur.

İslam ve İhsan