Mavi Gözlere Yandım Benim Olacak Sandım
ZÜLAL
Odan&#x;n içinde volta at&#x;yordum. Öfkeyle Bar&#x;ş'a bağ&#x;rd&#x;m.
"Ben ne yapacağ&#x;m? Ne yapacağ&#x;m söyle! Hamile san&#x;yor annen beni!"
Bar&#x;ş kaşlar&#x;n&#x; çatt&#x;.
"Senin suçun! Sen hamileyim dedin! Çok sinirliydin, gerçek sand&#x;m! Annem mesajlar&#x;na bakm&#x;yor normalde! Silecektim eve geçince ama görmüş!"
Çaresizce yan&#x;na oturdum.
"Ben şaka yapm&#x;şt&#x;m. Seni korkutmak için söyledim. Baba olmak seni korkutur sand&#x;m! Of, Allah'&#x;m Ne yapacağ&#x;z biz?"
Aniden belime sar&#x;ld&#x;.
"Çocuk" Diye f&#x;s&#x;ldad&#x;. "Çocuk yapal&#x;m. Yalan söylememiş oluruz." Dedi.
Gözlerine bakt&#x;m.
"Sevişelim mi yani?"
Bar&#x;ş güldü.
"Yani benim bildiğim çocuk sevişerek yap&#x;l&#x;yor."
Benimle alay ettiği için ona vurdum.
"Sen iyi bilirsin zaten! Uzmanl&#x;k alan&#x;n!" Diye k&#x;zd&#x;m.
Beyefendi utanmadan benimle sevişmek istiyordu! Eminim çocuk içindi! Bana dokunmak için en ufak f&#x;rsat&#x; bekliyordu zaten!
"Vakit kaybetmeyelim, sevişelim. Gün içinde en az üç kez yapsak bir hafta içinde illa ki biri gol olur."
Mant&#x;ğ&#x; karş&#x;s&#x;nda dehşete düştüm.
Bar&#x;ş'a ters bir bak&#x;ş gönderdim.
"Ne merakl&#x;s&#x;n beni hamile b&#x;rakmaya!" Diye homurdand&#x;m. "Çocuk düştü diyeceğiz! Bir hafta geçmeden iş yerindeyken çocuğu kaybetti diyeceksin. Hastanedeyken sana haber veremedim üzülürsün diye diyeceksin! Ben eve geçince de yalandan uzan&#x;r&#x;m, üzülmüş numaras&#x; yapar&#x;m annen de düştüğüne inan&#x;r."
Bar&#x;ş alayla güldü.
"Annem seni hayatta rahat b&#x;rakmaz. Her gün arayacak."
Göz devirdim.
"Zaten ar&#x;yor!"
Annem beni zaten arard&#x;. Nas&#x;l olduğumu hep sorard&#x;. Buluşamazsak görüntülü arard&#x;. Kad&#x;n beni gerçekten k&#x;z&#x; gibi seviyordu.
"Hamile olunca bir kere mi olacak san&#x;yorsun? Günde beş kez arar o! Haydi diyelim hastanede dedik! E sen telefonlar&#x; açmazsan bu kad&#x;n seni görmeye gelmek isteyecek! Annemi tan&#x;m&#x;yor musun sen?"
Gözlerim dolarken sakin kalmaya çal&#x;şt&#x;m.
"Çok istiyor torun Ona k&#x;yam&#x;yorum ama bir şey yapmam&#x;z gerekiyor!" Ona yaklaşt&#x;m. "Eğer yapmazsak bir hafta içinde kar&#x;n olacağ&#x;m yeniden!"
Bar&#x;ş'&#x;n gözleri parlad&#x;. Dudaklar&#x;na bir tebessüm yay&#x;ld&#x;. Tabii o da bunu istiyordu!
"Yeniden kar&#x;m ol. Yeniden evlenelim. Bir kez daha denemiş oluruz işte!"
O kadar kolay değildi!
"Bar&#x;ş çocuk yapmam&#x;z gerekecek! Bir kere daha denemekten ç&#x;k&#x;yor bu iş! Ben senin gerçekten ailen olacağ&#x;m. Denemesi falan kalm&#x;yor bu işin!"
Bar&#x;ş yüzümü avuçlad&#x;. Usulca yanaklar&#x;m&#x; okşad&#x;. Gözyaşlar&#x;m&#x; silerken titreyen dudaklar&#x;m&#x; öptü.
"Zülal art&#x;k ikimiz de birbirimizi çok iyi tan&#x;yoruz. Bu sefer yürüteceğiz bu evliliği. Hem ben boşanmak istemem bir daha! Dersimi ald&#x;m."
Beni öpmeyi de normalleştirmişti. Kollar&#x;ndan kaçt&#x;ğ&#x;mda o da peşimden geldi. Ellerim titrerken telefonumu elime ald&#x;m ve annemi arad&#x;m.
"Ne yap&#x;yorsun?"