Yok Saymak Ne Demek

yok saymak ne demek

bir insanı yok saymak

kendini korumaya alma içgüdüsünün bir sonucudur. eğer isterseniz yok sayarsınız.. her allahın günü sabahtan akşama kadar aynı ortamda bulunmanız farketmez. sesini duymaz, siluetini bile görmezsiniz. arada aynı masada yemek bile yer, aynı müzikte dans eder, aynı şeye gülersiniz. yine birşey değişmez. böylece rahat edersiniz. daha önce yediğiniz içtiğiniz ayrı gitmemiş gibi, en yakınınız olmamış gibi. böylece kendinizi de daha önce kimseye anlatmak zorunda kalmadığınız kadar anlatmak zorunda kalmazsınız. rahat edersiniz.

yalan olmuş evlilikleri yürütmek için birebirdir.

kaybolmuş bir dilin sözcükleri gibi
köksüz bağsız durmayı öğrendim

vazgeçtiysen hep sağanak yağışlarımdan
vazgeçtiysen bitmek bilmez kışlarımdan
korkma kimseye ödenecek borcun yok,
yok saymayı ben senden öğrendim..

funda arar işte bunu öyle bir söyler ki gerçekten yok sayılma anında hissettiklerinize daha dünmüş gibi geri dönersiniz..

(bkz: senden öğrendim)

(bkz: adam yerine koymamak)

varlığıyla yokluğu arasında hiçbir farkın olmaması durumu.
bir zamanlar değer verilen insan için uygulandığında en büyük cezalandırma yöntemi.

bir insanı var saydığınızda kendisine karşı kırıcı olabileceğinizi bildiğinizden konuşma gereği duymamak adına yapılan kabullenmedir.

(bkz: varlığı yokluğu bir)

söylediği şeylere tepki veya cevap vermeyerek yapılabilir.

bir 'insan'a verilebilicek en büyük cezadır

(bkz: how i met your mother)
(bkz: lily)

lily'nin yaptığı yok saymak değil de 'yok etmek' şeklinde de tabir edilebilir tabi.

verilecek en güzel ceza,
kişiye duyulan öfke karşısında en güzel rahatlama biçimi.

ofkenizi belli etmenin pasif-agresif yoludur. bu tavir, ingiltere'de mobbing olarak sayilmaktadir ve yoksaydiginiz kisi eger bu tavrinizi bir sekilde belgeler ise size cezai yaptirim uygulanir.

sizi sevgi konusunda gücendiren ya da kızdıran birine mücadele etmek yerine istemeden de olsa uygulandığında, o kişiye ne yapacağını şaşırtırken, sizi de bundan dolayı şaşırtan garip eylem.

varolan bir şeye yok olma sıfatı yüklemek, varlığını kabul etmemek.

üniversite yıllarında ders esnasında geçen, hocamız tarafından karşılığı bulunamayan ve "siktiret" olarak türkçe'ye çevrilen ingilizce'deki ignore sözcüğünün türkçe karşılığı.

bir insana verilecek en büyük ceza onu yok saymaktir.

yok saymak, kendini yok saymaktır! kişiliğini kendi ayakların altında ezip, hula hop dansı yapmaktır! (o da her neyse)

yaptıklarınızı - yaşadıklarınızı sakın ola yok saymayın. sonra acıyı derinlerinizde hissedip çığlık atmaya çalışır, sesinizin çıkmadığını fark ettiğinizde de çok ama çok geç kalmış olursunuz

acı da olsa sorumluluğu almak lazım.

unutmayın, "ölümdür tek başına yaşanan,
aşk iki kişiliktir".

hiçbir şey yapmamanın birini yok saymak için yeterli olması şu hayattaki en büyük adaletsizliklerden biri olmalı. yapılan hangi eylem karşıdaki insana kendini bu kadar kötü hissettirebilir ki

yıllarca yok saymak ve yıllarca bir insanı ağlatmaktır. bununla da kalmaz sadece, ve yok saymanın boyutu kurtulmaya kadar gider. bir insan sizden kurtulur sonunda; çünkü kanını emmişsinizdir. o derece buhranlara sebebiyet vermişsinizdir, sonunda kurtulur. gider başkasıyla sevişir, yok saymasına gerek kalmamıştır. artık işin boyutu sevişerek unutmaya çalışmaktır. ya da kendi pişmanlıklarını sevişerek unutmak, ya da kendini aslında yok saymaktır. hiç yaşamamış gibi, yepyeni bir hayat. yok sayılana yapılan bu kötülüğün hesabını kimse ödemez. o yüzden hiç boşuna üzülmeyin yok sayıldığınız için. sanmayın ki sizi yok sayanlar bir gün acı çekecek ve en az sizin kadar mutsuz olacaklar. öyle adil değil yaşadığınız dünya ve öyle adil değil size yaşatılanlar ve sizin yaşattıklarınız. adına ne derseniz diyin, yok saymak aşka ihanet diyin isterseniz. yok saymak unutamamaktır diyin, bu liste uzar gider sonuç yok sayılırsınız, adı neymiş önemi var mı? gereksiz eylemlerle uğraşanlar gereksiz varlıklar, bırakın sizi yok saysınlar. siz bir gün yok olup gittiğinizde haberleri bile olmadan onlar hala yok saymaya devam edebilecekler mi? yok sayıldığınız kadar aslında siz onlar için varsınız. kendileri yoklar, siz hep var olacaksınız. belki başka tenlerde, belki başka kollarda ve belki başka dudaklarda; ama siz hep varsınız. yok sayıldığınız için mi benzer yüzleri var sayar sizi yok sayanlar? illa ki, bir şeyler benziyordur yok sayılana dair. çok mu üzülüyorsunuz? yok sayıldığınızı kabul edin ve yok saymayın siz. siz o zaman bir gün unutabileceksiniz, yok sayıldığınızı bile

Bir çeşit işkencedir. Özellikle önemsenmek arzusu yüksek olan bu çağda.

Yok saymak, en kolay ve en etkili olan asil bir cezadır.

Beni sinirlendiren, üzen, sevmedigim insanları yok sayıyorum. Bir nevi savunma mekanizması bu da.

Genelde yok sayamadığımız şeyleri yok saymaya çalışma hali. Bir şekilde bizi gücendirmeyi başarmış insanlara karşı takındığımız tavırdır. Faydası vardır. Kendimizi kandıramıyorsak bile karşımızdakini pekala kandırabiliriz. Zaten söylediğimiz yalanlara zamanla kendimiz de inanırız. Bir bakmışız yok.

yok saymak

ortamda 2den fazla kısı varsa konusurken 1 veya 1den fazla kısının yoksayılan kısıye hıc bakmadan konusmaya devam etmesı.a bıde "napıyım alıskanlık en azından bılerek yapmıyorum" derler. o anda ortamı terk etmek ve o kısıyı sılmek gecer belkı ınsanın ıcınden ve aklından ama bı anlık sınırdır belkıde o anda tek hakım olan

(bkz: ignore)

bazen, birilerinin varlığı altında ezilenin sığındığı mağaradır. ama onlar bilmezler ki, mağaranın derinliklerinde yırtıcı hayvanlar vardır.

bazen özlenilen birini öldürmektir, içinizde.
(bkz: nafile)

var saymanın tersidir. bilince rüşvet verip, seçilenleri hiç haline getirtmektir.
bakılan yerde hiçbir şey görmemek, o varlığı görüntüden, hayattan çıkartmaktır.
yok sayılan saydamlaşır. hiç yaşanmamış, görülmemiştir. markette rastlarsanız, durduğu farzedilen yerin arkasındaki reyonu rahatıkla seçebilirsiniz. domatesin fiyat etiketini bile okuyabilirsiniz, ardında duran.
eve döndüğünüzde ne domates ne de o yoktur aklınızda. böyle bir şeydir

eylemlerin en zorudur. bulunulan ortamda bir hacim kaplayan, konusan, gulen, nefes alan bir varliksa nesne daha da zordur. ama bunu yapabilenler de var.

kendini yok etmektir, derinlerde, yok sayılanda.

vicdanın yargıçlığından kurtulmanın en kolay yolu.

başka yollar vardır vicdan azabını def etmek için, ve bu çözüm yolları hep bellidir, ancak bu çözümler kişinin işine gelmeyince tek çare yok saymaktır. yok sayılan daha doğrusu çözülmeyen bu hurmalar küçük olabilir ya da ömür boyu tırmalayabilir

(bkz: #)

kimi zaman insanı kısırdöngüye hapsedebilen bir durum. çünkü bir şeyi yok saymak için öncelikle onun "varlığını" kabul etmek gerekir!

insanın içini rahatlatır. sorumluluklardan kurtarır. yapman gerekeni yapmamanın verdiği ağırlığı hafifletir. hele ki bir insana yaptığın kötülükleri yok saymak aslında kendi vicdanını yok saymaktır. her zaman bir bahanesi vardır ama. şöyle olmasaydı böyle olurdu ama öyle olduğu için bunu yapmam gerekti kimse mücadele etmeyi beceremedim ya da götüm yemedi demez. yok sayanlar mutlu bir şekilde yaşamaya devam ederler genelde.

BİR İNSANI YOK SAYMAK

Devir değişti, bilgiye ulaşmak kolaylaştı, ama bununla beraber toplumsal ve bireysel kopuşlarda aynı oranda kendini gösterdi. Değer yargıları değişti, insan insanın değerini görmezden gelmeye başladı. İnsanlar hem hadlerini bilmiyorlar, hem de had bildirmeye çalışıyor, sınırlarını aşıyorlar. Herkes dedikodu yaparak birbirinin kuyusunu kazmakta, hatalarını araştırıp kusurlarını bulduğunu zannedip ayıplarken, o insanın bu hatayı yapmasına neden olan sebepleri ve olayların gelişimini bilmeden hareket etmekteler.

Kimse bir başkasının nelerden hoşlanıp hoşlanmadığını, ne düşündüğünü, duygu ve düşüncelerinin ne olduğunu, fikirleri ve insanlara bakış açısını görmezden gelir. Sadece dış görüntü ve yaşayış şekliyle yargılarlar. Susunca hak ettiğini düşünerek kendilerince bilgisiz, konuşunca veya cevap verince de “çokbilmiş” derler. En kötü özelliklerinden biri de, hadlerini ve nerede duracaklarını bilmemeleridir. İnsan, hadsizlerin yargılamaları sonucu, etrafına çizgi çekip, hak edeni alıp, hak etmeyene mesafe koyunca da, o insana “değişti” derler. Eğer değişmek, kendinden ödün vermekten vazgeçip, kendini korumaya alma düşüncesiyle araya mesafe koymaksa ve haddini bilmeyene haddini bildirmekse, bu onun en doğal hakkıdır.

İnsanı tanımak için sadece görüntüsüne bakarak hüküm vermeniz yeterli değildir. O insanın, yaşayış şeklini ve davranışlarını etkileyen, duygu ve düşüncelerinden haberdar olmanız gerekir. Ama biri gelip o insana davranışlarının nedenini sorsaydı, duygularını, düşüncelerini ve davranışlarının nedenini anlatırdı. Ama sormazlar, çünkü kendilerinden bir etkenin olduğunun farkındadırlar.

İnsanın değişimini sağlayan en büyük unsur, farkındalığını elde etmesi, biat kültürüyle her şeye evet diyerek kendinden ödün vermesi yerine, eğriye eğri, doğruya doğru diyebilmesidir.

Değişmek; insanın kendini bulmasıysa, bunu yadırgamanız anlamsızdır. Ama menfaatleriniz elinizden gittiyse, değersiz görüşleriniz tasdik edilmiyorsa, yadırgamanız ve sorgulamanız normaldir. Kendini bulan insanı da yok saymanız, sizin bencilliğinizi, saygısız ve insani değerlerden uzaklaştığınızın, aptallık sergilediğinizin göstergesidir.

Bir insanı yok sayarak değersizleştirmek, bir anlamda o insana kötülük yapmakla eş değerdir. Bu insanlar, açgözlülük ve güce tapıcılıkla bir başkasını yok saymak ve kötülük etmekle, sanki mutlu oluyorlar. Menfaatlerine ve egolarına ters düşülen yerde, karşısındaki insanı, yargılamaya ve sorgulamaya başlıyorlar. İşte onların bazı davranışlarını hatırlattığınız zaman da, onların gerçek yüzlerini ortaya koymuş oluyorsunuz, onlar da senin hakkında dedikodu yapmaya, açıktan olmasa da arkandan konuşmaya ve senden uzaklaşmaya başlıyorlar. Hatanı söylemeye haklarının olduğunu düşünürler ama onların hatalarını söylemeye ve senin onlardan uzaklaşmaya hakkın yoktur.

Maalesef biz bu arkadaşlığı, özellikle de insanlığı anlayamadık, ya da farklı algıladık. Sanki her zaman haklı olan ve kazançlı çıkan olacağımızı, kayıtsız şartsız kabullenilmemiz gerektiğini düşündük. Ama arkadaşlık; her zaman haklı çıkabileceğimiz bir alış veriş değildir.

Hayatınızda arkadaşlığı alış veriş gibi gören veya keserin sadece kendine yonttuğu gibi kendini düşünen insanları kaybetmekten asla çekinmeyin. Keser gibi olmak; paylaşımdan uzak, sadece kendi çıkarını düşünüp başkasını düşünmemektir. Keser gibi olan gereksiz insanlar size bir şey kazandırmaz.

Unutulan bir şey vardı. İnsan, sadece etten ve kemikten oluşan ve maddiyatla ölçülen bir varlık değildir. İnsanların duygu ve düşüncelerinden haberdar olmadan hüküm veren insanlar, gülün güzelliği yerine dikenine odaklanan gülün güzelliğinden nasiplenemeyen veya ağaca bakıp odun gören, yapraklarından ve çiçeklerinin güzelliği, meyvesinin lezzetinden haberdar olmayanlar gibidirler. O yüzden, tabiatta ve insanlardaki güzelliği göremeyen, görmek istemeyen insanlar, sadece yürüyen ve nefes alıp veren birer ceset gibidir. Cesedin de kendine faydası yok ki, başkasına faydası olsun.

nest...

105711 105712 105713 105714 105715