Asitleşme kolesterol yüksekliğine sebep olur. Vücutta birikmiş olan toksinler asit özelliktedirler. Bağ dokusu ve kandaki asidik oluşumlar kalsiyumu kendine bağlarlar. Eğer kan ve bağ dokusunda yeterli kalsiyum bulamazlarsa damarların iç duvarındaki kalsiyumu alırlar; burada da bulamazlarsa kalsiyumu kemiklerden alırlar.
Kemiklerden bir miktar kalsiyumun eksilmesi büyük bir sorun oluşturmayabilir. Buna karşılık, kanda meydana gelecek çok hafif bir asitleşme dahi çeşitli hastalıklar ile hatta çoğu kez ölüm ile sonuçlanabilmektedir.
Damarların iç duvarından alınan kalsiyumun yerine kolesterol geçer. Şayet sürekli azalan kalsiyumun yerine kolesterol eklenirse damarlar sertleşir ve arterioskleroz dediğimiz hastalık ortaya çıkmaya başlar. Tansiyonun yükselmesi ile birlikte sertleşen damarların iç duvarında hasar oluşmaya başlar. Bazen damar cidarında meydana gelen hasarlar mikro yırtıklar olarak karşımıza çıkar ve bu yırtıklarda kolesterol birikimi meydana gelir. Bunun sonucu olarak damarlardaki arterioskleroz yani damar sertleşmesi iyice yerleşir. Damarların yağlanarak sertleşmesi, beyin, kalp, penis ve vajina gibi organlara yeterince kan gidememesi demektir. Bu da felç, beyin kanaması, yüksek tansiyon, erkeklerde iktidarsızlık ve kadınlarda cinsel isteksizliğe neden olur.
Sık ve fazla miktarda kimyasal ilaç kullanan hastalarda örneğin kemoterapi gören ağır vakalarda aşırı miktarda hücre ölümü görülür; hücre ölümleri kandaki ürik asidi artırır. Bunu nötralize edebilmek için en çok vücuttaki kalsiyum kullanılır. Bu nedenle eksilen kalsiyumu acil olarak damar yoluyla takviye etmek gerekir.
Asidik içecekler (limonata, kola ve şekerli içecekler) kan ve kemiklerdeki kalsiyumun atılmasını kolaylaştırır ve hatta çoğu kez onun yerine geçer. Böylece kemik erimesi dediğimiz osteoporoz ortaya çıkar.
Bu pencereden bakıldığında bedendeki asitleşmenin ortaya çıkardığı hasar ve hastalıklar daha iyi alışılır. Günümüzde hastalıklar üzerindeki etkisi çok daha iyi anlaşılmış ve asit fazlalığı için tipik olan bazı hastalıkları da burada sizinle paylaşmak istiyorum.
Romatizma bir asidoz hastalığıdır. Evet yanlış okumadınız bugün pek çok romatizmal hastalığın temelinde bedende birikmiş olan asitlerin yattığını artık biliyoruz. Hayvansal protein tüketen özellikle et ve peynir yiyen kişilerde aşırı miktarda ürik asit oluştuğu görülmekte ve bu durum laboratuar verileriyle de ölçülebilmektedir.
Kanda artmış olan ürik asidi, asidik tuzlara çevirmek için çok miktarda bazik elemente ihtiyaç vardır. Bazik diğer adıyla alkali özellik taşıyan elementlerin başında da sodyum, potasyum, kalsiyum, flor, klor ve magnezyum gelmektedir.
Oluşan ürik asit, ürik asit kristallerine dönüştürülerek depolanır. Böbrekler idrar yoluyla belli miktardaki ürik asidi dışarı atar. Eğer protein alımı özellikle hayvansal gıdalar tüketilmeye devam edilirse veya dişlerde çürük oluşmuşsa böbrekler bu kristalleri dışarı atamazlar. İşte vücuttan dışarı atılamayan bu oluşumlar ürik asit tuzuna çevrilerek depolanır. Bu kristaller öncelikle bağ dokusu ve kıkırdak dokusuna yerleşerek eklem ve yumuşak dokularda bildiğimiz romatizmal ağrıları ortaya çıkarır.
Hayvansal besinler örneğin peynir, et ve et ürünleri vücudumuzdaki H+ (hidrojen) ve C+ (karbon) iyonlarının yükselmesine neden olur. Bunu nötürleştirmek için O2- (oksijen) iyonları gerekir ve sonuç olarak H2CO3 (karbonik asit) ortaya çıkar. H2CO3’nin aşırı yükselmesi kanın asitleşmesi ve bu da büyük tehlike demektir. Oluşan H2CO3, H2O (su) yani idrar yolları ile; CO2 (karbondioksit) ise solunum yolları ile dışarı atılır. Etin kendisi aslından fazla asidik değildir ancak vücut bunu asitleştirerek işleme tabi tutar ve bu işlem esnasından vücudumuzda asit birikmeye başlar. Asitleşmeyi durdurmak için beyin akciğerlere oksijen alımını yavaşlatmayı emreder. Oksijen alımının yavaşlaması ile birlikte hücreler iyi beslenemez ve kişi çabuk yorulur. Bu yorgunluk uyumakla geçmez. Sorunun çözümü için hayvansal gıdalarla beslenme azaltılmalıdır.
Midenin zayıflaması veya iltihaplanması nedeniyle kaliteli ve yeterli sodyum bikarbonat üretemez. Bu da vücudun asitleşmesini önleyen en önemli faktörün yani sodyum bikarbonatın yetersizliğine ve dolayısı ile asidoza sebep olur. Asidoz sonucunda kalp ve kan dolaşımı ile ilgili rahatsızlıklar, hazımsızlık, bağırsaklarda aşırı gaz oluşumu, kabızlık, romatizmal ve diğer iltihaplı hastalıklar, gut hastalığı, şeker, yağ hazımsızlığı ve kanser gibi birçok hastalık ortaya çıkar.
Vücudun asitleşmesine neden olan bir diğer faktör mide asididir. Pankreas bezi salgıladığı sodyum bikarbonat ile mide asidini nötürleştirir. Eğer pankreas yetersizliği söz konusu ise yeterli enzim üretilemez ve kandaki asit–baz dengesi bozulabilir.
Yukarıda da belirttiğimiz gibi asit-baz dengesinin bozulması, birçok hastalığın ortaya çıkmasını kolaylaştıran faktörlerin başında yer almaktadır.
Bu hastalıkların başında alerjik hastalıklar, enfeksiyon hastalıkları, kronik yorgunluk, bel fıtığı, kas ve eklem rahatsızlıkları, yüksek tansiyon ve mide-bağırsak rahatsızlıkları gelmektedir. Bu nedenle bazik ağırlıklı besinlerle beslenmek gerekmektedir. Bu besinlerin başında da sebze ve kepekli ekmek gelir.
Yanlış beslenmeye bağlı olarak bağırsakların pH değeri 7 (nötür) veya bunun hafif üzerine çıkarsa, besin maddelerinin sindirimi sırasında ortaya çıkan amonyum (NH4+) amonyağa (NH3) dönüşür. Amonyak pozitif veya negatif yüklü olmadığı için yani nötür özelliklere sahip olduğu için kolaylıkla hücrelere sızar ve buradan kana karışır.
Kandaki amonyak ile biyojen aminler ve mikroorganizmaların salgıladığı zehirli gaz ve zehirli alkoller, karaciğer tarafından nötürleştirilmeye çalışılır. Bu işlem sırasında karaciğere binen yük arttığı için yorulur ve kendi asıl görevi olan enzim üretimini sağlıklı bir şekilde yapamaz. Aktif görevini yapamayan karaciğer, çeşitli hastalıkların oluşumunu kolaylaştırır. Bu durumun uzun sürmesi bağırsak florasının bozulmasına ve daha çok artık maddenin üretilmesine neden olur. Bu kısırdöngünün kırılamaması kronik adı altında sıraladığımız pek çok hastalığın ortaya çıkmasına neden olur.
Bağırsak florasının bozulması, cilt hastalıkları, alerjiler, romatizmal hastalıklar, migren, yüksek tansiyon, stres, uyku düzensizlikleri gibi pek çok hastalığın oluşmasına zemin hazırlar. Amonyak, hücreler için tehlikeli bir zehirdir, amonyum ise bağırsak mukozasını temizleyici özeliklere sahiptir.
Mide-Bağırsak Yetersizliğine neden olan bir diğer faktör, fast food, konserve, çikolata, şekerli içecekler, limonata, kola, fanta ve aşırı katkı maddesi içeren besinlerin tüketilmesi ve çeşitli kimyasal ilaçların dikkatsizce kullanılmasıdır. Bu ilaçlar içerisinde en tehlikeli olanı, bağırsak florasını ve mide mukozasını tahrip eden antibiyotiklerdir. Bu kişilerde çok kolay gastrit gelişir. Bağırsak florasının bozulması ve iltihaplanması ile beraber, azalan faydalı bakterilerin yerini kandida dediğimiz mantarlar istila etmeyi başlar. Böylece mide yeterince intrensek faktör salgılayamaz ve bağırsaklardaki mantarlar da sürekli mikotoksin (mantar zehirleri) üretirler.
Mideden salgılanan intrensek faktör, B12 vitamini, folik asit, methionin ve minerallerin bağırsaklar tarafından emilmesini sağlar. Kısacası diyabet hastaları için insülin ne kadar önemli ise, besinlerin sindirilmesi için de intrensek faktör o kadar önemlidir.
İntrensek faktör yeteri kadar üretilemezse vitamin ve mineral eksikliği ortaya çıkar. Bunun sonucunda da alerjiler, cilt hastalıkları ve sindirim sistemi ile ilgili çeşitli hastalıklar görülür.
Vücudu bu asitli durumdan kurtarmak için öncelikle detoks yapılmalıdır.
Vücuda yerleşmiş olan toksin düzeyini Proquant yöntemi ile tespit etmek mümkündür. Ayrıca dokularda bulunan ağır metallerin de bilinmesinde fayda vardır.
Söz konusu rahatsızlıktan kurtulmanın başlıca yollarından bir tanesi düzenli ve yeterli su içmek ve özellikle alkali su tüketimine önem vermektir. Düzenli bedensel aktivite, solunum egzersizleri, kolon hidroterapi, nöralterapi, fitoterapi ve homeopatik destek, sağlıklı ve dengeli beslenme, kaliteli uyku ve stres ile mücadele sayabileceğimiz diğer yöntemler arasındadır. (Kapsamlı bilgi için detoks kısmına bakınız)
Et ve Peynir Masalı
Beyaz Un ve Beyaz Şeker Tehlikesi
Peynir: Halk arasında peynirin, kalsiyum için çok önemli olduğu söylenir ve doktorlar da kemik erimesine karşı bol bol peynir yenilmesini tavsiye ederler. Hatta bol peynir yenince kemiklerdeki kalsiyum oranının artacağı iddia edilir.
Halbuki et ve peynir yiyince hücrelerde meydana gelen metabolik olaylar sırasında fazla miktarda asit oluşur ve bu asidi atmak için aşırı derecede kalsiyuma ihtiyaç duyulur. Böylece asitle birlikte kalsiyum da dışarı atılmış olur. Yani peynir yiyince kalsiyum alınır ama bunun çok daha fazlası, peynirin sebep olduğu asitleşme nedeniyle dışarı atılır. Aslından peynir tüketerek kalsiyum eksikliğinin yerine konulacağına inanmak, oluşacak bu kısır döngüyü daha başından kabul etmek anlamına gelmektedir.
Vücudumuzdaki asit-baz dengesinin sürekli olarak dengede tutulması gerekmektedir. Asidin aşırı artması demek kişinin, sonu ölümle bitebilecek bir komaya girmesi demektir. Bunu engellemek için devreye sokulan mekanizmalardan bir tanesi beynimizin oksijen alımını yavaşlatmasıdır.
Oksijenin azalması yorgunluk, halsizlik ve güçsüzlük gibi problemlerin ortaya çıkması demektir.
Yurtdışında özellikle İsviçre ve Almanya da yapılan pek çok araştırmada hayvansal besin alanların idrarında yüksek oranda asit ve kalsiyum tespit edilmiştir. Bu da hayvansal besinlerle alınan kalsiyumdan çok daha fazlasının idrarla atıldığını göstermektedir. Bu kısır döngüyü kırmak için yapılacak en mantıklı yaklaşım, hayvansal besin tüketimini azaltmak olmalıdır.
Günümüzde çok sık olarak görülen osteoporoz yani kemik erimesinin sebebi, kalsiyum bakımından fakir beslenmekten ziyade, vücudun kaybettiği kalsiyumdur. Bu nedenle bu hastalara dışarıdan hayvansal besinlerle kalsiyum yüklemenin ne kadar anlamsız olduğu ortaya çıkmaktadır. Hayvansal besin alanların idrarında yüksek oranda asit ve kalsiyum tespit edilirken sebze ve meyve yiyenlerde ise daha az kalsiyum kaybı olduğu görülmüştür. Kısacası artık kemik erimesinin, dışarıdan alınan hayvansal kalsiyum yetersizliği ile değil kalsiyum kaybı nedeniyle olduğu anlaşılmıştır. Böylece peynir yersen kemiklerin sağlamlaşır masalı sona ermiştir. Asidi nötürleştirmek için aşırı miktarda oksijen harcandığı için, organların oksijenlenmesi ve buna bağlı olarak fonksiyonların azalması ve bu kişilerde yorgunluk, halsizlik, dermansızlık, uyuşukluk ve uyku hali gibi belirtiler görülmektedir.
ABD'de Dr. John McDougall, hayvansal proteinin kemik erimesine neden olduğunu yaptığı araştırmalarla ispatlamıştır. (McDougall Program for Women) Dünyada süt ve süt ürünlerini en çok tüketen ve kemik erimesinin en çok görüldüğü ülkenin ABD olduğu belgelenmiştir. örneğin gr. lahana sütten 2 kat daha fazla kalsiyum içermektedir. Rezene ve brokoli ise süt kadar kalsiyum içermektedir. Lahanadaki kalsiyumun % 'ü değerlendirilirken, sütteki kalsiyumun % 'ü değerlendirilmektedir. Süt, peynir, et ve et ürünleri ile alınan kalsiyumdan 2 kat daha fazlası idrarla dışarı atılmaktadır, çünkü oluşan asitler başta kalsiyum olmak üzere, magnezyum, potasyum ve sodyum ile birleşerek dışarı atılmaktadır. çok az süt ve süt ürünü tüketen çin’de ise osteoporoz çok seyrek görülmektedir. Bu nedenle hayvansal proteinlerden uzak durmak gerekir.
Peynir ve et ürünlerinin vücutta yarattığı ikinci önemli tehlike, kronik enfeksiyonların çok daha kolay ortaya çıkmasına sebep olmalarıdır. çünkü et ve peynirin yol açtığı kan ve doku asitleşmesi immün sistemi zayıflatır. Bu konuda yayınlanmış pek çok bilimsel makale bulunmaktadır. Buradaki temel neden, immün sistemin zayıflamasına bağlı olarak organ ve hücrelerin yeterince oksijen alamaması ve dolayısıyla iyi beslenmeyen dokularda da bakteri, virüs ve mantarların daha hızlı çoğalmaya başlamasıdır. Kısacası bu gıdalar immün sistemi zayıflatarak enfeksiyonların vücuda kolayca yerleşmesini sağlarlar.
Bu kişilerde uyumakla yorgunluk geçmez, kişi günde 10 saat gibi çok uzun bir süre uyusa bile yine de kendini yorgun hisseder. çünkü et ve peynirin oluşturduğu asidin nötürleştirilip, asit-baz dengesinin tekrar normale dönmesi çok zaman alır. Vücut aldığı oksijeni, oluşan asidi nötürleştirmek için harcandığından dolayı yorgunluk, halsizlik ve dermansızlık ortaya çıkar.
Özellikle akşamları et ve peynir yenmişse, ertesi gün yorgunluktan kendinize gelmeniz çok zaman alacaktır. Tabi ki bu durumu ağırlaştıran ikinci neden biyolojik ritmimizdir. çünkü geç saatlerde tükettiğimiz besinlerin sindirimi daha zor olmaktadır.
Uyku bir dinlenme süreci olmaktan ziyade, vücudun kendini yenilediği aktif bir süreçtir. Bu süre içinde sindirimi zor olan ve asitleştirmeyi kolaylaştıran gıdaların tüketilmesi, kronik yorgunluğun daha da ağırlaşmasına neden olur.
Bu nedenle et ve et ürünleri haftada en fazla iki gün tüketilmeli, peynir ise yukarıda saydığımız gerekçelerden dolayı fazla yenmemelidir
Peynirle ilgili üçüncü önemli tehlike ise tyramin isimli bir madde içermesidir. Bu madde normal olarak monoaminooksidaz enzimi tarafından yok edilir. Bazı ilaçlar, örneğin tranyl cypromin içeren depresyon ilaçları monoaminooksidaz enzimini frenler. Böylece peynirdeki tyramin vücutta birikir, bu da yüksek tansiyona neden olur. Bu nedenle depresyon ilacı alan hastaların peynir tüketimini sınırda tutmaları önerilmektedir. Tyamin sadece peynirde değil aynı zamanda sucuk ve salam gibi besin maddelerinde de bulunmaktadır. Depresyonda olan veya bu rahatsızlığa eğilimi olan kişilerin bu tür gıda tüketimini sınırda tutmaları ve hatta hiç yememeleri, kendilerini daha hızlı toparlamaları açısından faydalı olacaktır.
Et: Yüksek tansiyonun asıl nedeni özellikle et ve et ürünleri gibi hayvansal gıdaların aşırı tüketilmesi sonucu bağırsaklarda ortaya çıkan, “methionin“ aminoasidinin B6 ve B12 vitaminleri tarafından elimine edilememesi ve bunun sonucunda ortaya çıkan “Homocystein“dir. Bugün ‘Homocystein’in insan sağlığı ve kolesterol oluşumu üzerine olan etkileri daha yeni yeni kavranmaya başlanmıştır. Bu konu aynı zamanda anti aging tedavisinin en önemli ayaklarından birini oluşturmaktadır.
Homocystein, oksitlenmiş LDL kolesterolün, kandaki makrofaj hücreleri tarafından yabancı madde olarak algılanmasına sebep olur. Makrofajlar LDL kolesterolü hücre içine alarak yok etmeye çalışırlar. Bu esnada açığa çıkan toksik maddeler damarların iç yüzeyinde birikerek damar sertliğine neden olurlar.
Damar sertliği başta beyin kanaması, kalp krizi ve kalın bağırsak kanseri olmak üzere çeşitli hastalıklara sebep olur. Bu kişilere yapılacak bir detoks (arındırma) programı sağlıklı kalabilmek için çok önemlidir. Arındırma programının, detoksifikasyon konusunda yetkili olan bir hekim tarafından yapılmasına özellikle dikkat edilmelidir. çünkü gerek takviye edilecek vitaminler, gerekse uygulanacak olan beslenme programı kişiye özel olmalıdır.
Beyaz Un: Doğal olmayan karbonhidratlı besinler de sağlığa zararlıdır. Doğal olmayan karbonhidratlı besinler deyince lifli (sebze ve meyve) besinleri değil, nişastalı besinleri özellikle kepeksiz undan yapılan yiyecekleri kastetmekteyiz.
Buradaki asıl sorun nişastadır. Nişasta bir polisakkarid olduğu için önce bağırsaklarda disakkaride çevrilir ve ardından kanda glikoza dönüştürülür.
Şunu açıkça belirtmemiz gerekir ki, insan vücudu glikozu yağa çevirebilmektedir. Ekmek, makarna, şeker, tatlılar ve çeşitli tahıl ürünlerinde oldukça bol miktarda nişasta bulunur. Kanda bulunan ve hemen yakılamayan fazla glikoz ileride kullanılmak için yağa dönüştürülerek vücutta depolanır. Bu da şişmanlığın önemli nedenleri arasında sayılmaktadır. Burada sözünü ettiğimiz nişasta rafine edilmiş karbonhidratlardaki nişastadır. Oysa karmaşık karbonhidratlarda yani sebze, meyve ve doğal yapılarıyla oynanmamış pirinç ve tahıl ürünlerde böyle bir tehlike yoktur. Bu nedenle et, peynir ve yumurta gibi hayvansal besin yemeyen kişilerde de kilo alma sorunu görülür ve hatta bu kişiler daha şişman olurlar. çünkü hayvansal besinler aynı zamanda protein de içerirken, nişastalı besinlerde protein hemen hemen yok denecek kadar azdır.
Tansiyonun asıl sebebi hayvansal besinler (et, peynir ve yumurta) ve hamurlu yiyeceklerin (beyaz unlu mamuller) aşırı tüketilmesi ve bedensel aktivite eksikliğidir. Beyaz un vitamin ve mineral içermez. Bağırsaklarda disakkaride dönüştürülen nişasta kanda glikoza dönüştürülür. Eğer glikoz miktarı enerjiye dönüştürülemeyecek kadar çoksa yağa dönüştürülerek depolanır. Bu nedenle hamurlu besinler de, et gibi kilo almayı kolaylaştırmaktadır.
Kepekli undan yapılan ekmek, B1, B2, B3, ß-karoten (provitamin A) ve E vitamini ile, bakır, manganez, magnezyum, fosfat, demir ve çinko içerir.
Lifli besinler (kepekli un, keten, yulaf ezmesi, meyve ve sebze) safra asidini kendine bağlar ve böylece safra dışkı ile dışarı atılır. Eksilen safrayı karşılamak için kandaki kolesterol karaciğere taşınır ve safra asidi yapımında kullanılır. Böylece kandaki kolesterol azalır. Lifli besinler kalın bağırsaklarda bakteriler tarafından küçük zincirli yağ asitlerine bölünür. Bu küçük zincirli yağ asitleri kolesterolün oluşmasını önler. Bu da kolesterolün kandaki seviyesini düşürür. Kandaki yağın azalması ve sertliğin önlenmesi ile hücrelere gerekli olan besleyici maddeler taşınır ve böylece kişinin enerjisi artar ve sağlığına kavuşur.
Oysa günümüzde beyaz undan yapılan ekmek ve makarnada, ne vitaminler ne de minaraller mevcut değildir. Beyaz undan yapılan ürünlerin ülkemizde çok fazla tüketildiği düşünülürse, Türkler, protein, mineral ve vitamin yetersizligi (avitaminoz) olan bir millettir diyebiliriz.
Beyaz Şeker:
Günümüzde şeker ve şekerli gıdaların tüketimi çok yaygınlaşmıştır. Doğal şekerin yapısında aynı zamanda vitamin, mineral ve enzim de bulunduğu için zararlı değildir. Eskiden kullanılan esmer şeker, sağlıklı ve doğal bir şekerdir. Yıllar önce tatlandırıcı olarak bal ve pekmez kullanılırdı. Şeker pancarından elde edilen şeker ilk zamanlarda doğal yapıda iken, sürekli olarak yeni metotların geliştirilmesi sayesinde günümüzde tüketilen beyaz şekerin içerisine hiçbir vitamin, mineral, enzim ve aminoasit bulunmaz. üstelik en önemli kısmı, hayvan yemi yapımında kullanılmaktadır. Beyaz şeker, kan şekeri seviyesini birdenbire yükseltir çünkü vitamin, mineral, enzim ve aminoasit içermediği için kana geçişi hızlı olur.
Bir taraftan kandaki şeker seviyesi yükselirken, diğer taraftan bunu hücreye taşıyacak olan insülinin yeterince salgılanamaması, zamanla şeker hastalığını ortaya çıkarır. Bu nedenle beyaz şeker kullanmaktan kaçınılmalıdır.
Pek çok hastalık, hızlı ve çok yemek yeme ve aşırı hayvansal besin tüketmeye bağlıdır. Bu durum bağırsak florasını bozmaktadır. Bozulan dengeler nedeniyle faydalı bakteriler azalır, zararlı bakteriler, tehlikeli mantarlar ve virüsler devreye girer ve beklenmedik hastalıklar ortaya çıkar. Hayvansal besinlerin, özellikle et ve et ürünlerinin haftada en fazla iki defa tüketilmesi gerekir.
Asyalılar pirinç, deniz ürünleri, sebze ve meyve; Avrupalılar patates, lahana, meyve, sebze ve hayvansal ürünler; Afrikalılar ise sebze, meyve ve tahılla beslenirken, Türkiye’deki özellikle varlıklı insanlar, hastalık derecesinde et, peynir ve yumurta gibi hayvansal besinler ile kepeksiz unlu mamüller ve alkol, fanta ve kola gibi içecekler tüketmektedirler.
İçecekler:
Beslenme deyince aklımıza ilk olarak yiyecekler gelmektedir oysaki içecekler de çok önemlidir çünkü bunlar tüm sindirim sistemimizi altüst edebilirler. Örneğin siyah çay uzun süre ve aşırı miktarda içilirse, bağırsakları kurutur ve sindirim işlevini bozar. Siyah çayın diüretik yani idrar söktürücü özelliği artık bilinmektedir. Halbuki insanlar zaten yeterince su içmemektedirler. Buna bir de fazla çay eklenirse, organlar için çok önemli olan suyun yanı sıra pek çok mineralin de kaybolmasına neden olurlar. çay gibi kahvenin de sürekli ve aşırı tüketilmesi, başta gastrit olmak üzere birçok rahatsızlığa neden olur. Ancak gün içinde bir iki kahve içmek sorun yaratmaz. Neskafe ve filtreli kahve yerine türk kahvesi ve bardak içinde filtrelenen kahve içmek daha faydalıdır.
Asitli içeceklerin başında şekerli limonata, kola ve fanta gelmektedir. Hemen asitleşen bu içecekler, kanın ve dokuların asit-baz dengesini bozarak asidoza sebep olurlar. Ayrıca içerdikleri aşırı miktardaki şeker nedeniyle kemikleri eritir ve sindirimi zayıflatırlar.
Doku ve kanda birikmiş asitli toksinleri nötürleştirip atmak için, detoks programı süresince yeterli miktarda su içilmesi temel ilkelerden biridir. Aslında bu ilke sağlıklı bir yaşam için de geçerlidir. Suyla ilgili daha detaylı bilgiler su bölümünde kapsamlı olarak ele alınmıştır. Ancak burada şu kısa açıklamayı yapmak yerinde olacaktır. Suyun bir hafızası vardır ve su, geldiği yer ile ilgili önemli bilgileri de içinde taşır. Oysaki bizler artık neredeyse doğal sudan çok, plastik şişelerdeki suları içmekteyiz. Plastik maddeler suya, doğal olmayan, olumsuz ve zararlı bilgiler yüklemektedir.
Kahvaltı ve yemeklerden önce iki bardak su içmek, kişilerde erken doygunluk hissi uyandırır ve aşırı yemek yemeyi önler. Suyun yemeklerden ½ saat önce içilmesi daha sağlıklı bir yaklaşım olur. Yemek sırasında su içilmemesi gerekir. Aynı şekilde yemeklerden en erken ½ saat sonra su içilmelidir.
Kısaca özetlemek gerekirse, normal sağlıklı bir vücutta kan ve vücut sıvılarının birçoğu hafif alkali özellikte ve dokular ile hücreler de oksijenle beslenmiş olmalıdır. Alkalilik ve dokuların yeterli oksijenlenmesi, sağlıklı olmanın ve güçlü bir bağışıklık sistemine sahip olmanın şartlarıdır. Patojenlerin insan vücudunda varlıklarını sürdürebilmesi için gerekli olan iki şart ise, asit düzeyi yüksekliği ve yetersiz oksijendir. Bu durum kanser hücreleri için de geçerlidir. Kanser, doku kirlenmesinin ölümcül ve son aşamasıdır. Kanseri tedavi etmenin ve önlemenin en iyi yolu, kanı ve dokuları alkali yapmak ve oksijenle besleyerek, kanser hücrelerinin gelişebileceği şartları yok etmektir.
Uzun ve sağlıklı bir yaşam için senede bir veya iki kez, birkaç gününüzü detoks için ayırmanız, harcadığınız zaman ve emeğe kesinlikle değecektir.
Dr. Tijen ACARKAN