A8 Boyutu

Hafiften çakırkeyif

Ormana doğru yol alıyordum.

Yorulmamıştım daha -

İçebiliyordum sağlığa.

Şarkı da söyleyebiliyordum,

Kaypak şarkılar:

"Nasıl sevmiştim sizi,

Siyah gözler"

Bazen çektiler, bazen taşıdılar, bazen yürümekten korktular.

Sonunda o at, bataklık çamurunu yüzüme savurdu.

İşte, o pislikle beraber tükürüğümü yutkunuyorum,

Yeşil şişeyi boğazından büküyor - ve yine söylemeye başlıyorum:

"Siyah gözler!

Nasıl sevmiştim sizi"

Ama - tükettim artık

İhtiyat istihkakımı.

Kafamı salladım,

Uçsun diye o deli heves,

Etrafa baktım -

Bir ıslığa başladım:

Orman önümde duvar - duvar bırakmıyor,-

Atlar kulaklarını büküyor, geriye der gibi.

Nerede o aydınlık, o açıklık alan - görünmez hiç bir bela!

Sokuyorlar sanki iğneleri bana, kemiğe kadar dayıyorlar.

Benim sadık dostum,

Yardım et kardeşim!

Nereye, cankardeşim,-

Neden geri döndün?!

Yağmur - dallardan zehir gibi düşmekte-

Etrafı hayırsız bir koku aldı.

Yandaki atın kasıklarına

Kurdun biri daldı.

Ah be aptal sarhoş, gözleri aktı gitti!

Ölüm geldi işte, kaçmak - imkansız, -

Kağıt destemden asımı çaldılar

Öyle bir as ki, yokluğu - ölüm.

Haykırıyorum kurtlara:

"Cehennem külleri alsın sizi!" -

Atları ise hala

Korku kovalamakta.

Hışırdıyor kırbacım -

Eğri büğrü vuruyorum

Bu arada da haykırıyorum:

"Siyah gözler!"

Horultu, ve tıkırtı, ve tıngırtı, ve kıvrak dans (2)

Çınlamalar sanki dans ettiriyor,

Ah be atlarım, kırıp geçireceğim sizi,-

Götürün, dostlarım, götürün, - düşmanlar!

O kovalamacada

Çakırkeyiflik de tükendi.

Dik bir sırtta -

Tek sıra halinde,

Salya sümük -

Damla damla tepeye aktık,-

Nefeslendik, aksırdık

Hatta tıksırdık.

Ben, satmadıkları için, dayaktan bitap atların önünde

Ta toprağa, toynaklarına kadar eğildim,

Fazla yüklerini boşalttım, yürüttüm

Tanrı sizi korusun atlar, şükür ki tek parçayım!