Çanta Okul Öncesi

• Çember şeklinde oturulur. Çocukların evden getirdiği annelerine ait fotoğraflar incelenir. Sırayla her çocuk annesine ait özellikleri arkadaşlarına tanıtır.
• Mayıs ayının ikinci pazarının “Anneler Günü” olduğu bilgisi verilir ve “Annemin Çantası” isimli hikâye okunur.

Annemin Çantası
“Hava çok güzel, ne de olsa yaz ortası. Annem bizi parka götürüyor, omzunda kocaman çantası. Kaydırak, salıncak derken pantolonumu yırtmışım ben. Kardeşimse çamura batmış. Giysilerimizi değiştirmeliyiz hemen. Annem çantadan çıkarıyor yedek giysileri, beklemeden değiştiriyoruz üzerimizi. Hey, bu çanta süpeeer… Sanki biliyor gerekenleri. Bir de bakıyorum dizim kanıyor, kaydırağın kenarına çarpmışım. Eski yaram iyileşmeden üzerine bir yenisini açmışım. Annem çantayı açıyor, Hop! Yara merhemi… Hop! Yara bandı. Belki de çantamız, bir ilk yardım uzmanı. Artık güneş yakıyor, gölgede dinlenme zamanı. Bu defa çantanın sürprizi, güzel mi güzel bir öykü kitabı. Annem okuyor, biz dinliyoruz… O anda midemiz gurulduyor, demek ki acıkmış karnımız. Yiyecek ve içecekler çantadan, tam da kurumuştu dilimiz damağımız. Şuradaki minik kedi, pek aç kalmış besbelli. Çantamız acaba, düşünür mü bu miniği? Kediciğe süt mü? Aslan çanta… Süper çanta… Sen çok yaşa. Annem diyor: “Artık biraz deniz havası alalım, motorla püfür püfür dolaşalım. Martılarla balıklar eksik kalmasın, azıcık da onları doyuralım.” Motorla bir güzel gezerken çantadan çıkıyor birkaç dilim bayat ekmek. Ufalayıp ufalayıp yem yapıyoruz. Balıklarla martılar bayram ededursun, çantamızla pek gururlanıyoruz. Dönüş yolunda motorumuz bozuluyor. Denizin ortasında kalmışız. Kaptan sakin ama biz yolcular pek heyecanlanmışız. Annem boşaltıyor çantayı, yırtıyor, açıyor yanlarını… Gözümüzle görmesek, zor olurdu inanmamız. Muhteşem bir yelken oluyor, bizim kahraman çantamız. Rüzgâr bir güzel şişiriyor, çantadan bozma yelkeni. Kısacık bir sürede, iskelede buluyoruz kendimizi. Her şey yoluna giriyor, güzel bir yaz günü daha, böylece sona eriyor. Bugün bir hayale kapıldım, nedense çantamız süper sandım. Sonunda gerçeği anladım. Aslında süper olan çanta değil… Her şeyi akıl eden, benim biricik annem.”
S. Şahinkanat

• Hikâyedeki çocukların anneleriyle geçirdikleri bir günde neler yaptığı ve annelerinin onlara nasıl yardımcı olduğu hakkında sohbet edilir. Hikâyeyi değerlendirmeye yönelik sorular (Hikâyede çocukların giysileri kirlenince ne yaptılar? Dizi kanayan çocuğa annesi nasıl yardımcı oldu? Parkta acıkan çocuklara anneleri çantasından neler çıkardı? Çantada kedi için de bir yiyecek bulunuyor muydu? Neydi? Martıların karnını nasıl doyurdular?

Dönüş yolunda bindikleri motor bozulunca anneleri ne yaptı?) sorularak çocukların düşünceleri alınır. Annelerin ve ailenin yaşamımızdaki önemine dikkat çekilir.
• Masalara geçilir. Çanta şeklinde kesilmiş renkli fon kartonları ve boya kalemleri dağıtılır. Annelerine farklı malzemelerle dolu bir çanta hediye edecek olsalar içine neler koymak istedikleri sorulur. Düşüncelerini fon kartonuna çizmeleri istenir.
• Çocukların iletmek istediği sözler çizimlerinin yanına not alınır ve yapılan çalışmalar annelere hediye edilmek üzere evlere gönderilir.