Eski Sevgiliyi Yanlışlıkla Whatsapptan Aramak

herhalde eski sevgiliyle konuşmak, sesini duymak için daha kötü bir bahane, yalan olamazdı dedirten durumdur. her zaman söylenildiği gibi dürüst olmakta fayda var.

(bkz: götünü yiyim ayağı)

numaranı silmiştim ama ezbere biliyorum demenin bir başka yolu

doğruluğu; obama'nın yanlışlıkla arama ihtimalinden düşük olan ihtimaldir.

akşam, baba ile bir büyüğü devirdikten sonra, metematikten kalarak okulu uzatan kuzenin çaldığı sınav sorularını çözmek için işe koyuldum. sabah da bitirebildim, 7 de de onu uğurladım..

sabah - oğle arası ağır betimlemelerle süslü bir romanla meşgul olurken, beynimin halüsinasyon aşamasına geçmekte olduğunu da farketmeye başladım.

saat , kalkamadığım yerimden üç hamlede dönerek telefona uzandım, iştahla bip sesinin bitmesini bekliyordum; pidepark buyrun?

hayır, pidepark değildi ahizenin ucundaki ses. ben de tanıyamamıştım başta; çevirdiğim numaranın ne olduğunu anımsamaya başladığım 3 saniyelik sessizliğin ardından, özür dileme faslını tireyen bir sesle tamamlayıp kapadım telefonu.

tam on yıl önceki kız arkadaşımın annesiydi telefonun ucundaki ses. bir ya da daha önceki kız arkadaşlarımın ev telefonlarını hatırlamıyorum. bunu da hatırlamadığımı sanıyordum. eşşiz rakı ve matematik kafası eşliğinde restoran yerine bu numarayı çevirmiştim. o günden sonra ne zaman yemek yes.. böyle değil tabi ama, beynimin hangi şekilde çalışarak bana bu oyunu oynadığını halen kestirebilmiş değilim.

aradığını sanmak kontenjanından olaya dahil olduğum boktan durum.

kafamı bile kaybedecek kadar sarhoş bir gecede önce arkadaşları kaybetmemle başladı her şey. telekominakasyonun nimetlerinden faydalanmak düşüncesiyle telefon edip nerede olduklarını sordum. aradığım kişi, o gece tanıştığım hatunmuş, tabii idrak sıfır bende. "nerdesiniz?" sorusuna verdiği alakasız cevabı sorgulamadan kabul edip taksiye atladım. allahtan yolun yarısında "nerdesin lan?" diye bana geri dönüş oldu da ebesinin nikahına kadar boşu boşuna gitmedim. taksiyle doğru adrese yol alırken çilem henüz bitmemişti sözlük.

sabahına uyandığımda her alkol sever gibi, "böbreğim yerinde mi?", "çıplak mıyım?", "yanımda kimse var mı?", "telefonum hala benimle mi?", "cüzdanın ne kadar ırzına geçmişim?" sorularıyla yüzleştim. yalnız uyanmıştım, telefonum firar etmemiş; cüzdan da eskisi kadar değeri olmasa da benimleydi.

i̇kinci aşama telefona uzanmakla başlar her zaman "dün gece n'oldu?" sorusuna dair en iyi yanıtları ya mesajlarda ya aramalarda ya da fotoğraflarda bulmak mümkündür. temiz çalışmışım fotoğraflarda geceye dair ip ucu verebilecek bir görüntü yoktu. harf hatalı mesajlarda da pek önemli bir şey yoktu. aramalardaydı sıra ve şok eden gelişme, ex aşk aranmış. küçük çaplı bir soğuk duştan sonra aramaya karşılık mesaj gelmemesi, arama dışında ex aşktan bir işaret gelmemiş olması iyice kıllandırıyordu beni.

tek isteğim "ayıldın mı eki eki" diye bir mesaj gelmesiydi artık. bütün gece mantıklı mantıklı konuşup sabahına hiçbir şey hatırlamama özelliğimden canı yanmış biri olarak her türlü olasılık aklımdan geçiyordu. hatırladığım o kadar az şey vardı ki geceye yönelik "sıçtım ulan" diye düşünüyordum.

günün ilerleyen saatlerinde ayıldıktan sonra yeniden alkolle gece için ritm tutmaya başladığımızda bütün gücümü toplayıp "ya dün gece çok sarhoştum ne konuştuk hatırlamıyorum kusuruma bakma" diye mesaj attım. gelen cevapla paçalar iyice tutuştu: "bu kadarını beklemezdim senden". "ya cidden" ile başlayan "hatırlamıyorum" konseptiyle devam eden mesajımdan sonra "biz gece konuşmadık" mesajını aldım. büyük bir rahatlamayla birlikte yağmurdan kaçarken doluya tutulmak misali ex aşka mesaj atmış oldum.

bu seferde trip yemeye başladım "ne biçim eski sevgilisin insan bi sarhoşken arar", "ben diye kimle konuştun", "yalanmış her şey" off off sözlük ya. neyse bu olaydan sonra uzun zaman geçti ama bu eski sevgili ayda bir sezen aksu'dan döşüyor mutlaka sağolsun.

sonuç: aramayın arattırmayın.

çok fazla sevgiliniz, çok fazla benzer isim varsa telefonunuzda yaşamanız muhtemeldir. ayrıldıktan sonra numaraları silmek ile önüne geçilebilir bu küçük dşürücü durumun.

tabi ayrıldıktan sonra bile nemalanırım umudu ile silemiyorsanız diyecek sözüm yok

çok alkollüyken bazen bir bahanedir.

unutamamıştım onu. ayrılalı 4 yıl olmuştu ve ne sesini duydum, ne de iki kelam ettim başka platformlarda. ama hala rüyalarıma giriyordu. alkollü olmanın verdiği duygu yoğunluğuyla aradım. hiç yapmayacağım şeydir. yanlışlıkla aramış gibi çocuk gibi bir bahane uydurmuştum. çocuk olsa inanmaz karşındaki. o cesaretle yarın buluşalım mı dedim. inanılmaz; kabul etti. izmir e gelmiş şansıma. kendisi eskişehirde okuyordu.


ertesi gün oldu, buluştuk birbirimize sarıldık. öyle kocaman bir sarılma değil tabii ki. yürüyoruz. göz ucuyla onu izliyorum. bir yandan da konuşuyoruz. çarşıdayız.. o bıraktığım aynı ifade aynı tavır. hiç mi değişmez. karakter olarak güçlü bir kadın oldugunu hala hissettiriyor; konuşmalarındaki tonlamaları ve kendinden emin tavrıyla. ilk başta biraz afalladım. 4 yıl boru mu.. o da heyecanlı böyle sürekli konuşmaya çalıyor.

oturuyoruz bir mekana içmeye başlıyoruz. içmeye başladıkça haliyle açılıyor eskileri yad ediyoruz. konuşma hoş. onunla bu konuları konuştuguma inanamıyorum. gerçekten 2 gün öncesine kadar bu durumda olmak benim bir ütopya idi. o masa benim için ütopya denilen ülkeydi. anlayın işte ne kadar büyütmüşüm onu beynim zihnimde her yerimde

içtikçe açılıyoruz ve ben ona karşı hissettiğim bazı ulvi şeylerden bahsediyorum. "her ilişkimde senin gibi birisinin olmasını bekledim gibisinden. ama senin gibi beni yoran olmadı. yorulmak istiyorum ama artık" dedim. "sıkıldım" dedim. o da beni büyük bir olgunlukla dinleyip onayladı. konuşmamın sonunda "bu konuşmanın bir gün olması gerekiyordu ya.." dedim. "neden" diye sordu..
"seninle ilgili kafamda büyüttüğüm şeyler var belki de bunları aşmak için" dedim. gülümser bir şekilde beni dinliyor. o da bir şeyler diyor.

garip hissetmeye başlıyorum. bunun adı aşk sevgi filan değil. düpediz rahatlamaktı benim için. evet o an gerçekten rahattım. üzerime yıkılmış olan enkaz sanki kalkmış gibiydi. onun beni hapseden saçlarını koparıp atmış gibiydim.

yüzeysel konulara geri dönüyoruz. konuşmaya devam ediyoruz. o konuştukça ona olan ilgimin çok daha azaldıgını hissediyorum. içimden "ya o zaman sevgiliydik aşıktım 4 yıl boyunca seni düşündüm ama şu an gerçekten olamaz, hayatımı birleştirmek isteyeceğim kadın bu değil ya" dedim. konuşmanın keyifli olması ona karşı karşı konulmaz duygulara kapılacağım anlamına gelemezdi. iki arkadaş gibi konuşuyorduk; geçmişiyle yüzleşen.

hastalığımdan kurtulduğumun ve tedaviye yanıt verdiğimi damarlarımda hissediyordum. nefes alıp verişim daha sakindi artık.

telefonu çaldı. arayan annesiydi. kalkması gerekiyordu. "tamam kalkalım" dedim. hesabı ödedim. o aşkından yanıp tutuştugum insan canlı ve kanlı bir şekilde karşımda duruyordu ve bana duygusal anlamda gerçekten bir şey hissettirmiyordu. bunun düşüncesi inanılmaz birşey.

özgürlüktü belki benim için artık bundan sonrası. kafesinden salınan bir kuş gibiydim.

az kalan birasından son yudumu da alınca kalktık. aynı istikamette aynı araca binmemiz gerekirken binmedim. onunla araca kadar eşlik ettim. "ben gelmeyeceğim bir arkdaşımla buluşacagım" dedim. "tamam" dedi. bıraktım. gitti.

cebimden telefonumu çıkarıp şu an birlikte oldugum kadını aradım. "çıksana dışarı sana çok yakınım" dedim. "ben de sana * " dedi. "15 dkya ordayım" dedim. "yarım saate hazırlanırım ancak" dedi. kadınları bilirsiniz.

sonuç/anafikir/özet: yüzleşin. kafanızda büyüttüğünüz insan artık size o kadar uzak olabiliyor ki bunu daha önce neden yapmadım diye kendinize kızmaya başlıyorsunuz. yıllar önce size çekici gelen davranış ve hareketleri artık çok normal geliyor. o yüzden zaman erkenken arayın görüşmek isteyin. bişeyler içip konuşfunduszeue.infoayın. büyüttüğünüz eski sevgiliye gerçekten elveda diyin.

lisedeyken falan oluyor o. sonra otomatikman geçiyor.

teoride yanlışlıkla aranmıştır uygulamada bilerek

gecenin dördünde arkadaşı arayayım derken yanlışlıkla kendisinin ismine dokunmamla gerçekleşmiştir. hemen kapatmaya çalıştım fakat yetişememişim. sabahın altısında "hayırdır?" diye bir mesaj atmıştı kendisi.

yani gerçekten de yanlışlıkla olabiliyor, lütfen.

+ efendim
- naber güzelim
+ ee iyilik senden
- ben de iyi ya, görüşelim mi?
+ anlamadım neden?
- çok özledim seni, sevgilimden de ayrıldım zaten kuduruyorum, ne zamandır buluşamadık, hasret giderelim
+ sevgilinden mi ayrıldın?
- evet ya, bıraktım orospuyu
+ orospu?
- evet, şüküfe işte anlatıyordum ya
+ ne zaman anlatıyordun?
- ya hani bi ara buluştuk ya seviştik falan
+ he sevişirkeeeeen!!!!
- şeyyy aaaa ııııı
+ ne ıııı?
- şüküfe?
+ evet evet ben şüküfe, şu orospu olan sen kimi aramıştın?
- gulp (yutkunma sesi bu oluyo zaar)

yeme beni yanlışlıkla aramışmış.*

hiç bozuntuya vermeden hayat nasıl gidiyor geyiğine bağlama durumları.

numarasını ezbere biliyorsan kii genelde bilirsin o an arayacağın ezbere bildiğin numara yerine onun numarasını tuşlarsın bu çoğu kez olaaan bir vaka

-süleyman ?
-hani numara mı silmiştin canan!!!!!

(bkz:sıçtı cafer bez getir )