Dejeneratif Kist Nedir

Menisküs kisti, menisküs komşuluğunda kapsülün fıtıklaşması ve eklem sıvısının içine dolması sonucu oluşur. Menisküs     yırtıklarına sıklıkla eşlik eder ve en sık dış menisküs yırtıklarında görülür. Menisküs kistleri özellikle dejeneratif ve    horizantal menisküs yırtıklarında sık görülür. Sinsi başlangıçlıdır. Belli büyüklüğe ulaşmadan klinik bulgu vermez veya  şikayete yol açmazlar. Klinik olarak diz çevresinde ele gelen yumuşak bir kitle hissedilebilir.

Tanısı klinik bulgular ve MR ile konur. MR da menisküs yırtığı ile birlikte kistin büyüklüğü, yerleşimi ve eklem içine uzanıp uzanmadığı değerlendirilir.

Tedavi

2 türlü yaklaşım vardır;

Birincisi ultrason eşliğinde ve direk iğne ile kist boşaltılabilir. Kist boşaltıktan sonra ise streoid enjeksiyonu yapılır.

İkincisi ise eğer kist eklem içine uzanıyor ve menisküs yırtığı eşlik ediyorsa, menisektomi ve artroskopik olarak kist boşaltılır.

Sonuç olarak hastaların %85 i başarıyla tedavi edilir.

seafoodplus.info Mutlu DUYMUŞ  

Ortopedi ve Travmatoloji Uzmanı

Özgeçmiş için tıklayınız.

Key Words : Menisküs Kisti, Menisküs Yırtıkları,Menisküs şişliği, Ameliyat Şart mı?Menisküs Kisti neden oluşur?

Menisküs kistleri, içi mukoid materyal ile dolu, menisküs yapısı içinde veya onunla bağlantılı kistlerdir. Mukoid dejenerasyon (MD) menisküs kistlerinin etiyolojisinde rol alan temel faktördür. İntrameniskal kistin, yırtık veya dejenere menisküs dokusu içinde eklem sıvısının lokal birikimi ile oluştuğuna da inanılır. Parameniskal kistler, eklem sıvısının menisküs yırtığı aracılığı ile (flep yırtığın tek yönlü valf etkisi) parameniskal yumuşak dokulara ulaşması sonucu meydana gelir. Menisküs yapısında vertikal olarak uzanan kollajen liflerin hasarı ile intrameniskal yırtık oluşur ve bu intrameniskal yırtığın içi mukoid materyalle doludur. Bu alandaki MD zemininde oluşmuş intrameniskal yırtık eklemin santraline doğru uzanırsa, ekleme açılır ve dejenere zeminde oluşan horizontal menisküs yırtığı izlenir. Şayet patoloji eklemin periferine yönelirse, mukoid materyal periferde birikerek parameniskal menisküs kisti meydana getirir ve bu kistin intrameniskal yırtıkla doğrudan bağlantısı bulunur. Menisküs yapısındaki bu intrameniskal yırtığın her iki tarafa ilerlemesiyle, horizontal menisküs yırtığının eşlik ettiği parameniskal kist izlenebilir. Klinikte, diz lateral kompartman tutulumu sık izlenir. Menisküs kistleri semptom vermeyebilir (küçük boyutlu kistler); semptomatik olduğunda en önemli yakınma ağrıdır; palpasyonla hassasiyet ve genellikle dizin lateralinde şişlik saptanabilir. Mediyal menisküste kistler genelde menisküs gövdesine yerleştiği için kistik kitlenin oluşumu nadirdir; eğer kist gelişirse mediyal menisküs arka boynuzundan kaynaklanır; genellikle daha büyük olur ve dizin posteromediyalinde palpe edilebilir. Manyetik rezonans (MR) görüntüleme tetkiki, gerek kistin gerekse eşlik eden menisküs yırtığının tanısında önemli rol oynar. Menisküs yırtığının artroskopik tedavisini takiben, içten-dışa ve dıştan- içe yapılan kist dekompresyonu ile uzun dönem takiplerde klinik sonuçlar benzerdir.

Omurga Kistleri Nedir?

Kistler bir doku içinde oluşan ve bir zar veya duvar tarafından çevrelenen boşluklardır. Bir kist bir veya birden fazla odacıktan oluşabilir. Kistin içi doku sıvısı, beyin sıvısı, kan veya mayi bir madde ile doludur. Kistler farklı nedenlerden dolayı vücudun her yerinde çıkabilirler. Çoğu kist zararsızdır. Nedenlerine ve hangi organda bulunduklarına, ebatlarına, konumlarına ve davranışlarında göre bu oluşumlar sorunlara da neden olabilirler. Aynı örneğin omurganın spinal kanalında komşu yapılara baskı uyguladıklarındaki gibi. Böylece tipik bir semptom oluşur, buna kök kompresyonu sendromu denir. Aynı bel fıtığında olduğu gibi kistte spinal kanal içinde bulunan bir doku oluşturur, bu doku da yere ihtiyaç duyar. Spinal kanalda özellikle kistler sinir köklerini sıkıştırırlar.

Omurgada iki önemli kist türü bulunur, bunların adı Tarlov kisti ve sinovial kisttir (eklem kistleri, Gangliyon kisti, psödokist). Çoğu vakada eklem kistleri, bunlara eklem sinir düğümü kistleri de denir, görülür. Gangliyon kisti hizasında sıkça yıpranma, spinal kanal stenozu veya omurga kayması gibi dejeneratif değişimler de gözlenir.

Kistlerin tarihçesi, yani geçmişi uzundur: yılında ilk kez İngiliz cerrah William Morrant Baker () tarafından fark edilmiş ve tarif edilmişlerdir. yılında faset eklem kisti ilk kez sinir kökü kompresyonu nedeni olarak tarif edilmiştir.