Mikail Melek Görevleri

Kur'ân-ı Kerim'de ismi zikredilen dört büyük melekten birisidir. Âyeti kerimelerin yanı sıra bazı hadislerde de diğer üç büyük melek ile birlikte ismi zikredilmiştir. Peygamber Efendimiz gece namazlarına başlamadan ve bütün namazlarından sonra Cebrail ile birlikte ismini zikretmiştir. Gerek Kur'ân-ı Kerim'de gerekse Peygamber Efendimizin (asm) hadislerinde ismiyle zikredilmesi, Mikail Aleyhisselâm'ın, Allah katındaki üstün yerinin en büyük işareti ve göstergesi olarak kabul edilmiştir. Risâle-i Nur'un muhtelif yerlerinde ismi zikredilmiş, diğer meleklerin yanı sıra kendisi ve nezareti altında bulunan melekler taifesinin görevleri hakkında izahatlarda bulunulmuş, Yüce Allah'ın saltanatının haşmetine işaret edilmiştir.

İslâm akidesine göre Mikail dört büyük melekten biri olup ismi Kur'ân-ı Kerim'de geçmektedir. Âyet-i kerimede; "Kim, Allah'a, meleklerine, peygamberlerine, Cebrail'e ve Mikail'e düşman olursa bilsin ki Allah da inkârcı kâfirlerin düşmanıdır." (Bakara 2/98) buyrulmaktadır. Kur'ân-ı Kerim'in bu ayetinin yanı sıra Peygamber Efendimiz de (asm) bazı hadislerinde Mikail Aleyhisselâm'dan söz etmiştir.

Peygamber Efendimizin Mikail'den söz etmesinin önemli sebeplerinden bir tanesi, Yahudilerin bu büyük meleğe atfettikleri ve İslâm inancıyla bağdaşmayan özellikleri sebebiyledir (Yahudilere göre Mikail onların koruyucu meleği, Cebrail onların düşmanıdır).

Peygamber Efendimize soru soran Yahudiler, sordukları bütün sorulara cevap alındıktan sonra, son olarak kendisine vahyin kimin vasıtasıyla gönderildiğini sormuşlardır. Yani vahiy meleğinin kim olduğunu öğrenmek istemişlerdir. Peygamber Efendimiz de, vahyi Cebrail Aleyhisselâm'ın getirdiğini ve böylece vahiy meleğinin Cebrail olduğunu buyurmuştur. Bu ifade ise Yahudilerin hoşuna gitmemiştir. Çünkü, onların inanışına göre Cebrail Yahudilerin düşmanıdır. Ayrıca, Cebrail'i sefaletin ve felâketin meleği olduğunu iddia etmişlerdir.

Peygamber Efendimize sordukları son soruya, istemedikleri bir cevap alan Yahudiler, bu seferde meleklerden bir dostunun olup olmadığını sormaya başlamışlardır. Bu soruya da Cebrail'dir diye cevap veren Peygamber Efendimiz, Cebrail'in vazifeli olup Cenâb-ı Hak tarafından bütün peygamberlere gönderildiğini ve hepsinin de istisnasız dostu olduğunu sözlerine ilâve etmiştir. Tabi olmamak için bahane arayan Yahudiler, bu sefer de Cebrail Aleyhisselâm'ı bahane ederek dâvetini reddetmişler, şayet dostun Cebrail değil de başka bir melek olsaydı, biz sana tabi olurduk demişlerdir.

Cebrail Aleyhisselâm'ı bahane edip tabi olmayan Yahudilere, Peygamber Efendimiz tarafından sebebi sorulmuştur. Onlar da, Cebrail'in kendi düşmanları olduğunu söylemişlerdir. Peygamber Efendimiz ile bazı Yahudiler arasında cereyan eden bu görüşmeden sonra Kur'ân-ı Kerim'in Bakara Suresi'nin 97 ve ayetleri nazil olmuştur; "De ki: Cebrail'e kim düşman ise şunu iyi bilsin ki Allah'ın izniyle Kur'ân-ı senin kalbine bir hidayet rehberi, önce gelen kitapları doğrulayıcı ve müminler için de müjdeci olarak o indirmiştir./ Kim, Allah'a, meleklerine, peygamberlerine, Cebrail'e ve Mikail'e düşman olursa bilsin ki Allah da inkârcı kâfirlerin düşmanıdır."

Peygamber Efendimiz ile söz konusu diyaloga giren şahsın Fedek hahamlarından Abdullah bin Suriye olduğu, Peygamber Efendimiz ile münakaşa ettiği, söz konusu soruları sorduğu, Cebrail Aleyhisselâm için "düşmanımızdır" ifadesini kullandığı, başka bir melek vahyi getirmiş olsaydı tabi olurduk dediği, ifade edilmiştir. (Kur'ân-ı Kerîm ve Açıklamalı Meâli, TDV. İA. Yayını, Ankara, , s. 14).

Cebrail Aleyhisselâm ile beraber, peygamberlere gönderildikleri ve elçi görevi de gördükleri kaydedilen bu iki melekten, asıl vahiy meleğinin Cebrail Aleyhisselâm olduğuna vurgu yapılmaktadır. Özellikle Peygamber Efendimize yüce görevinin tevdi edildiği ilk yıllarda geldiği ve bazı vahiyler getirdiği Mikail Aleyhisselâm'ın elçiliğinden söz edilmiştir. Ancak, asıl vazifesi vahiy getirmek olan Cebrail Aleyhisselâm'ın Peygamber Efendimize daha yakın olduğu kabul ve nakledilmiştir.

Gerek Kur'ân-ı Kerim'de gerekse hadislerde ismi ikinci sırada zikredilen Mikail'in Cebrail Aleyhisselâm'dan sonra geldiğine vurgu yapılmakla birlikte, Yüce Kitap'ta bu meleklerin isimleriyle anılmasının konumlarını ve kendilerine verilen değeri açık bir şekilde gösterdiği de ilave edilmiştir. Cenâb-ı Hak, kelâmında Mikail Aleyhisselâm'ın ismini zikrettiği gibi, Peygamber Efendimiz de; gece namazlarına başlayacağı sırada ve diğer bütün namazlarından sonra duâlarında Cebrail Aleyhisselâm ile birlikte Mikail Aleyhisselâm'ın da ismini zikretmiştir. Peygamber Efendimizin bu davranışı da meleklerin Cenâb-ı Hak katındaki üstün dereceleri için önemli bir gösterge olmuştur.

Mikail Aleyhisselâm'ın ismi Risâle-i Nur'un muhtelif yerlerinde geçmekte ve özellikle vazifeleriyle ilgili önemli izahlar yapılmaktadır. Meleklerin bir kısmının sadece ibadetle meşgul oldukları belirtilen izahta, bazılarının ise görevli oldukları ve görevleri itibariyle "bir nevi insan gibi" oldukları ifade edilmiştir; "Tâbir câiz ise, bir nevi çobanlık ederler, bir nevi de çiftçilik ederler. Yani, rûy-i zemin umumî bir mezraadır; içindeki bütün hayvanâtın tâifelerine Hâlık-ı Zülcelâlin emriyle, izniyle, hesâbiyle, havl ve kudretiyle bir melek-i müekkel nezâret eder. Ondan daha küçük herbir nevi hayvanâta mahsus, bir nevi çobanlık edecek bir melâike-i müekkel var. Hem de, rûy-i zemin bir tarladır; umum nebâtât onun içinde ekilir. Umumuna Cenâb-ı Hakkın nâmiyle, kuvvetiyle nezâret edecek müekkel bir melek vardır. Ondan daha aşağı, bir melek bir tâife-i mahsusaya nezâret etmekle Cenâb-ı Hakka ibâdet ve tesbih eden melekler var." (Sözler, , s. ) denildikten sonra, bunların en büyük nazırlarının da Mikail Aleyhisselâm olduğu belirtilmiştir.

Kâinat sarayının muhtelif dairelerinin bulunduğu, bu dairelerde muhtelif görevlerin mevcudiyeti, söz konusu görevleri ifa eden melekler taifesinin bulunduğu ve her taifenin başında da bunlara nezaret eden büyük bir meleğin varlığına işaret edilmektedir. Mikail Aleyhisselâm'ın görevleri sıralanırken; "…Hazret-i Mikâil, yeryüzü tarlasında ekilen masnuât-ı İlâhiyeye, Cenâb-ı Hakkın havliyle, kuvvetiyle, hesâbiyle, emriyle, bir nâzır-ı umumî hükmündedir, tâbir câizse umum çiftçi-misâl melâikelerin reisidir. Hem Fâtır-ı Zülcelâlin izniyle, emriyle, kuvvetiyle, hikmetiyle, umum hayvanâtın mânevî çobanlarının reisi, büyük bir melek-i müekkeli vardır." denilmektedir (Sözler, s. ).

Cebrail Aleyhisselâm ile birlikte diğer büyük meleklerin görevleri ve bu görevlerin ne kadar harika bir şekilde yerine getirildiğinin açıklandığı bir başka izahta ise; "…rızıktaki ihsanat-ı Rahmâniyeye nezaretle beraber şuursuz şükürleri şuurla temsil eden Mikâil Aleyhisselâm gibi meleklerin pek acip mahiyette olarak bulunmaları ve vücutları ve ruhların bekaları, saltanat ve haşmet-i rububiyetin muktezasıdır." (Şuâlar, s. ; Asa-yı Musa, s. 73) denilmiştir.

Allah (c.c)'un yarattığı milyonlarca melek arasından 4 büyük melek olarak tanımlanan ve Kuran-ı Kerim'de ismi geçen melekleri özellikleriyle beraber sizler için araştırdık. Meleklerin görevleri neler? Azrail, Cebrail, İsrafil ve Mikail'in vasıfları

 Allah (CC) bizler için sayısını bilemediğimiz kadar çok melek yaratmıştır. Bunların yalnızca bazılarının isimlerini bizlere bildirmiştir. Bu meleklerin hepsinin ortak altı özelliği vardır. İlk olarak hepsinin nurdan yaratılmış olmalarıdır, nurani ve ruhani varlıklar olarak bize bildirilmeleridir. Melekler asla Allah’a (cc) isyan etmezler. Her an Rabbimiz’e (cc) ibadet ederler. Melekler son derece güçlü ve süratli varlıklardır. Allah’ın emir ve izni ile kılıktan kılığa girerler ve de melekler görünmezlerdir. Kuran- Kerim’de isimleri zikredilen melekler; Cebrail (as), Mikail (as), İsrafil (as) ve Azrail (as).

DÖRT BÜYÜK MELEĞİN İSİMLERİ VE GÖREVLERİ:

CEBRAİL (a.s.): Cebrail (as) dört büyük melekten biridir. Aynı zamanda Seyyüd-ül Melaike (Meleklerin Efendisi) olarak bilinen Cebrail (as) vahiy meleğidir. Rabbimiz (cc)’a en yakın melek olarak bilinir. Cebrail’in görevi Allah’ın emirlerini Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (SAV)’e bildirmektir. Peygamber Efendimiz (SAV)’e ilk Hira dağında görünmüştür. Arşı kaplayan kanatlarıyla Hz. Muhammed (SAV)’e neredeyse kemikleri birbirine sıkışacak kadar sarılarak OKU emrini vermiştir.

22 yıl 2 ay 22 gün boyunca Rabbimizin (cc) emirlerini Hz. Muhammed (SAV)’e getirerek Kuran-ı Kerim tamamlanmıştır. Kanatlarında ‘La ilahe illellahül hakemül adlül‘ yazmaktadır. kanadı olan melek Hz. Muhammed (SAV)'in yanına birçok kez insan suretinde inmiştir. Bu güçlü melek insan kılığına girip birçok savaşta da yer almıştır ve savaşların kazanılmasında yardımcı olmuştur.

Olağan üstü gücüyle Yahudi ve Hristiyanların ’da kutsal kitaplarında yer almaktadır. Cebrail’in (as) adı Kuran’ı Kerim ayetlerinde de geçmektedir. ‘De ki: "Cibril'e kim düşman ise, (bilsin ki) gerçekten onu (Kitabı), Allah'ın izniyle kendinden öncekileri doğrulayıcı ve mü'minler için hidayet ve müjde verici olarak senin kalbine indiren O’dur.’ (Bakara, Ayet)

MİKAİL (a.s.): Mikail (as) dört büyük melekten birisidir. Bu yüce melek kâinattaki tabii olayları ve canlıların rızıklarını Allah (CC) izni ile vermektedir. Yağmur, kar vs. gibi doğa olaylarından Mikail (as) sorumludur. Bitkilerin yetişmesiyle de ilgilenen Mikail (as) Cebrail (as) ile birlikte Kuran-ı Kerim’de ismi geçer. ‘Her kim Allah'a, meleklerine, elçilerine, Cibril'e ve Mikail'e düşman ise, artık şüphesiz Allah da kâfirlerin düşmanıdır.’ (Bakara, Ayet)

İSRAFİL (a.s.): İsrafil (as) dört büyük melekten birisidir. Bu melek Sur’a üflemek ile görevlidir.  Sözlükte “seslenmek, ses çıkarmak; eğmek” manasındaki savr kökünden türeyen sûr “ses çıkaran eğri boynuz” demektir. İsrafil (as) sura iki kere üfleyecektir. İlk üflediğinde kıyamet kopacak ve bütün kainat can verecek. İkinci üflediğinde ise herkes tekrar diriliş meydanına gelecektir. Zumer suresi Ayette de olduğu gibi “Sûr’a üflenir ve Allah’ın dilediği kimseler dışında göklerdeki herkes ve yerdeki herkes ölür. Sonra ona bir daha üflenir, bir de bakarsın onlar kalkmış bekliyorlar.” İsrafil (as) şu an suru tutmuş hazır bir şekilde üfle talimatını beklemektedir. 

AZRAİL (a.s.): Azrail (as) dört büyük melekten biridir. Bu kutsal melek Allah(cc) tarafından canlıların ruhlarını almakla görevlendirilmiştir. Ölüm meleği/melekü’l-mevt olarak da bilinir. "De ki; üzerinize memur edilen ölüm meleği, canınızı alır Sonra Rabbinize döndürülürsünüz" (es-Secde, 32/11) Bütün canlıların canı alındıktan sonra Allah (cc) kendisi bildiği halde Azrail’e yarattıklarımdan kim kaldı diye sorar. Melek "Yâ Rabbi, kimin kaldığını sen daha iyi bilirsin; ama bu zayıf kulundan başka kimse kalmadı." der. Bu cevaptan sonra Allah (cc) "Ey ölüm meleği! Nebîlerime, rasüllerime, velîlerime ve kullarıma ölümü tattırdın. Ben bütün gaybları çok iyi bilen olduğum halde ezelî ilmimde şu hüküm verilmiştir: Zâtım hâriç her şey yok olmaya mahkûmdur. İşte şimdi de sıra sende." buyurur.

Bunun üzerine melek şöyle yalvarır: "İlâhî, şu senin ölüm meleği kuluna merhamet et ve ona lütfunla muâmelede bulun! Çünkü o zayıftır."
Allah Sübnânehû Teâlâ: "Sağ elini sağ yanağının altına koy, cennetle cehennem arasına yat ve canını ver!" buyurur. O da bu şekilde Allâh'ın emriyle ölür." (Ruhu'l-Beyan Tefsir)

İLİŞKİLİ HABER

İLİŞKİLİ HABER