Gel Ey Sevgili Ister Yar Ol Ister Yara

Gel ey sevgili
&#x;ster yar ol gel
&#x;stersen yara
Ne gönlümün derdini sor bana
Ne sararan yüzümü sor
Ey gönlümün sol yar&#x;s&#x;
Akl&#x;ma koydum seni
Akl&#x;m almad&#x;
Kalbime koydum seni
Sana doymad&#x;
Arş&#x;m&#x;n aşk&#x; yar
Aşk sand&#x;ğ&#x;n kadar değil
Yand&#x;ğ&#x;n kadar

Sen yeterki gel,  ister yar ol ister yara, 
&#x;stersede bir dost olarak, 
Ama yeterki gel. 
Yeterki benden uzağa gitme. 
Ben raz&#x;y&#x;m  aşk&#x;nla yanmaya,
Zaten aşk dediğin sand&#x;ğ&#x;n kadar değil yand&#x;ğ&#x;n kadar.
Y&#x;llard&#x;r yan&#x;yorum bu ateşte bundan sonrada yanmaya raz&#x;y&#x;m
Yeterki sen  sen gitme,  kal benimle.

Ayten: Recep bak
Recep: Hiç bir şey söyleme Söylediklerimi düşün ve bilki senin olmayacağ&#x;n bir evde bende bir dakka durmam bundan sonra.  Biner otobüse köye dönerim.
Ayten: Ama okulun daha bitmedi
Recep: Vars&#x;n bitmesin!   Sen gitdikten sonra ne yapay&#x;m ben bu &#x;stanbulu?  Senin sayende ben köy özlemimi atlatd&#x;m.  Senin sayende şehire al&#x;şt&#x;m,  senin sayende gerçek dostluğu tatd&#x;m.  Önceden hiç görmediğim al&#x;ş&#x;k olmad&#x;ğ&#x;m türden bir dostluğu tan&#x;d&#x;m.  Seninle sevmeyi öğrendim.  Belki sevdiğim en iyi arkadaş&#x;m,  en iyi arkadaş&#x;mda sevdiğim oldu,  ama ben  her ikisinide çok sevdim.  Ve şimdi sen diyorsunki  bir eşşeklik etdin,  diline hakim olamad&#x;n diye her ikisinide kayb ediceksin.  Sence bu durumda benim bu evde,  bu şehirde kalmam&#x;n  bir anlam&#x; kal&#x;yormu???  Ayten sen gidersen bende giderim.  Yar&#x;n o nikahta evet dediğin an her şeyi siler  giderim.  Karar senin. Der ve  odas&#x;na gider.
Ayten: Delirmişya bu!  Acaba dediğini yaparm&#x;? 

Flashback son.

Nikah memuru: Siz Demir k&#x;z&#x; Ayten Mutlugil  Nihat oğlu Caner Y&#x;ld&#x;r&#x;m&#x; kimsenin etkisi alt&#x;nda kalmadan eş olarak kabul ediyormusunuz?  Sorar,  ama Ayten nikah memurunu duymaz bile.  Akl&#x; Recepte ve dün konuştuklar&#x;ndayd&#x;.  Ya gerçekten giderse diye düşünmeden edemiyordu. Sonra bir an arka s&#x;ralarda oturn Recebin elinde valiziyle kalk&#x;p  kimseye belli etmeden  nikah salonundan ç&#x;kt&#x;ğ&#x;n&#x; görür
Aytenin iç sesi: Noluyorya
Ayten: Gitme Der k&#x;s&#x;k sesle.
Caner: Ayten  bir şey söylesene
Ayten: Efendim bir şeymi dediniz?
Nikah memuru: Siz Demir k&#x;z&#x; Ayten Mutlugil  Nihat oğlu Caner Y&#x;ld&#x;r&#x;m&#x; kimsenin etkisi alt&#x;nda kalmadan eş olarak kabul ediyormusunuz?
Ayten: Hay&#x;r!!! Kusura bakmay&#x;n ama bunu yapamam.  Bu gün burda evet dersem bu hayatda asla üzmek ve incitmek istemediğim birini incitmiş olurum.  Bunu asla yapamam.  Diyerek nikah masas&#x;ndan kalkar ve baş&#x;ndaki duvağ&#x;n&#x; ç&#x;kar&#x;p atd&#x;ktan sonra  gelinliğin eteğini eline alarak ç&#x;k&#x;şa doğru koşar. 

Ayten: Nolur gitmemiş ol. Lütfen Diyerek merdivenleri inmeye başlar ve zorland&#x;ğ&#x;n&#x; anlay&#x;nca durup topuku ayakkab&#x;lar&#x;n&#x; ayağ&#x;ndan ç&#x;kar&#x;p eline al&#x;r ve gelinliğin eteğinide kapt&#x;ğ&#x; gibi h&#x;zl&#x; ad&#x;mlarla merdivenleri inip nikah dairesinin binas&#x;ndan ç&#x;kar.  Ç&#x;kar ç&#x;kmazda taksiye binmek üzre olan Recebi görür.
Ayten: Yetiştim çok şükür.  Der ve Recebe seslenir.

Ayten: Hay&#x;rd&#x;r yolculuk nereye?! Der ve Recep Aytenin sesini duyduğu an olduğu yerde bir anl&#x;ğ&#x;na donup kal&#x;r.
Recep: Senmisin gerçekten?  Gerçekten vazgeçtinmi?  &#x;nanay&#x;mm&#x; buna?  Arkam&#x; dönsem kaybolmazs&#x;n demi?
Ayten: Recep,  burday&#x;m gitmiyorum.  Sende gitme.  Ama yinede giderim dersen.  Peşine tak&#x;l&#x;r gidiceğin yer neresi olursa olsun oray&#x; sana zindan ederim ona göre.
Recep: Evet bu kesinlikle sensin. Der gülümseyerek ve dönüp arkas&#x;na bakt&#x;ğ&#x;nda  elinde ayakkab&#x;larla durup kendisine bakan bir cad&#x; görür.  Beyazlar içinde melek  gibi görünen tatl&#x; bir cad&#x;.
Recep: Gitmiyormusun gerçekten?
Ayten: Gitmiyorum.  Gönlümün sol yar&#x;s&#x;n&#x; eksik b&#x;rakamayacağ&#x;m&#x; anlad&#x;m.  Yapamamki,  ben ona k&#x;yamamki. Der ve koşarak gelip Recebe sar&#x;l&#x;r.  Recepte  Aytene uzun zamand&#x;r görmüyormuşcas&#x;na s&#x;m s&#x;k&#x; sar&#x;l&#x;r özlemini dindirmek için.  Nas&#x;l geldiğini,  neden geldiğini bilmeden,  düşünmeden dönmesine sevinerek s&#x;ms&#x;k&#x; sar&#x;l&#x;p saçlar&#x;n&#x;n kokusunu içine çeker. Kalbi ne kadar sevdiği kalbe kavuşmak istesede,  şu an önemli olan tek şey Aytenin gitmekten vazgeçmesiydi.  Yan&#x;nda kalmay&#x; tercih etmesiydi.  Yarm&#x; olurdu,  yoksa yaram&#x;  bilmeden   mutluluktan kalbi göğüs kafesinden f&#x;rlayacak  gibi  at&#x;yordu. 
Recep: Geldinya Der bir az ayr&#x;larak.
Ayten: &#x;ster yar ol gel,  istersen yara dedinya,  yar olmaya geldim.  Yan&#x;caksakta birlikte yanal&#x;m.  Bir birimize doyamadan ayr&#x;lmayal&#x;m  Der ve Recep Aytenin yüzünü  avuçlar&#x; aras&#x;na alarak kalbinden geçenleri dile getirir.
Recep: Her türlü gelmen kabulum demiştim.  Yeterki gel,  yeterki benden gitme demiştim,  ama sen  bana yar olarak geldinya ben daha ne isterimki.  Geldinya,  burdas&#x;nya başkada bir şey istemem tanr&#x;dan.
Ayten: Bundan sonra hep burday&#x;m.  Der elini Recebin kalbinin üzerine koyarak. 
Ayten: Kalbine koymuşsunya beni Ait olduğu yere geldim bende.
Recep: Benim evimde senin kalbin.  Tabi kabul edersen?
Ayten: Etdim bile.  Çünki çünki bende seni seviyorum.  Başta inanmam&#x;şt&#x;m,  ama gönül bu,  bazen bir g&#x;c&#x;ğ&#x;da seve biliyormuş. 
Recep: Eee  burdam&#x; bekliyicez böyle?
Ayten: Asl&#x;nda benim daha güzel fikrim var. 
Recep: Neymişki?
Ayten: Bu  akşam için Ağvada bir otelde bal ay&#x;  suiti ay&#x;rtm&#x;şt&#x; annemler.  Tam  bir haftal&#x;k  tatil.  Paras&#x;da ödendi zaten.  Ben diyorumki güzelim her şey dahil tatil paketi ziyan olmas&#x;m.  Ayr&#x;ca ben  bu gelinliği giydiysem o bal ay&#x;nada giderim.  Damat eksik kalsada olur.   Ne dersin? 
Recep: Yani paras&#x; ödendiyse gitmemek olmaz.  Yazukya ziyan olmas&#x;n tatil.  Müsrüflüğün lüzumu yok  bence.
Ayten: Neden şaş&#x;rmad&#x;m acaba?  Önce eve uğrayal&#x;m ve bizimkiler dönmeden benim valizimi al&#x;p ç&#x;kal&#x;m.   Yoldada senin üzerine damatl&#x;ğa benzer bir şeyler ald&#x;km&#x; tamamd&#x;r. 
Recep: Öyleyse durduğumuz kabahatya.  Hadi bir an önce taksiye binip uzaklaşal&#x;m burdan millet d&#x;şar&#x; ç&#x;kmadan.  Der ve Taksiye binip  ordan uzaklaş&#x;r ve evden valizi ald&#x;ktan sonra yol üstü bir mağazaya girip Recebe damatl&#x;ğa benzer tak&#x;m elbize al&#x;r,  sonrada otogara gidip otobüse binerler.

Otobüste.

Recep: Aytencim,  haz&#x;r eve gitmişken gelinliği neden ç&#x;karmad&#x;n?  Bana tak&#x;m elbise alacağ&#x;m&#x;za,  sen gelinliği ç&#x;kar&#x;p daha sade bir şey giysen daha güzel olmazm&#x;yd&#x;?
Ayten: Daha az masrafl&#x; olurdu diyecektin her halde?   Yok olmaz.  Bu gün benim düğün günüm olucakt&#x; ve gün bitmedende ç&#x;kmayacakt&#x; bu gelinlik.  Bu yüzdende  gün bitmeden ç&#x;karmam.  Bana  ne ç&#x;karm&#x;ycam işte.  Der omuz silkerek. 
Aytenin iç sesi: Zaten gün bitincede kendim ç&#x;karmam. Ama ç&#x;kartd&#x;r&#x;r&#x;m belki.  
Recebin iç sesi: Mesaj al&#x;nm&#x;şt&#x;r.  

The end