Buz Mavisi Dinle

 Mirac Buz Mavi Suratlar şarkısı şarkı sözleri

Bilinmeze uyandim bu sabah
Ceplerimde rüyalar vardı
Tabirim luzümsuz aşikâr
Buz mavi suratlar vardı

Hani benim hayallerim nerde?
Kaybolur gök kubbe düşlerde
Ararken seni her gecemde
Buz mavi suratlar vardı

Uykularım kaçıyor
Hesabini tutmaktan kibrimin
Ruhum aci çekiyor
Olmaktan istemediğim birinin
Bilinmeze uyandım bu sabah
Ceplerimde rüyalar vardı

Tabirim luzümsuz aşikâr
Buz mavi suratlar vardı

Hani benim hayallerim nerde?
Kaybolur gökkubbe düşlerde
Ararken seni her gecemde
Buz mavi suratlar vardı

Bugün yine erken uyandım
Çağrıları cevapsız biraktım
Rüyaları bir kenara kaldırdım
Yine mavi suratlar vardı

Hani yalnızlık karanlıktır
Bu sebepten kalbin kırıktır
Geceleri savasmam bundandır
Buz mavi suratlarla
Ben beni yok ederken
Kaç kurtul ruhum bedenden
O beni katletmeden
Ya kal ya git, beni mahvetmeden
Bilinmeze uyandım bu sabah
Ceplerimde rüyalar vardı

Tabirim luzümsuz asikâr
Buz mavi suratlar vardı

Hani benim hayallerim nerde?
Kaybolur gökkubbe düşlerde
Ararken seni her gecemde
Buz mavi suratlar vardı

 Mirac Buz Mavi Suratlar şarkısı dinle

Keyifli okumalar diliyorum!

Bu bölümü biraz yavaş okuyal&#x;m, sindire sindire öyle daha iyi oluyor.

Lütfen okuduğunuzda oy vermeyi ve düşüncelerinizi belirten yorum yapmay&#x; unutmay&#x;n. Düşünceleriniz benim en değerlilerimden

Bu arada ithaf isteyen herkese bölüm yaz&#x;nca veriyorum geç geliyor kusura bakmay&#x;n :(

Dilhun* Kalbi yaral&#x;, içi kan ağlayan

Bölüm şark&#x;s&#x;:

Ayten Rasul - Gönül

BUZ MAV&#x;S&#x; MENEKŞE - BÖLÜM

Ruhumun bile soğuktan titreyerek şaş&#x;rd&#x;ğ&#x; fakat bunu d&#x;şa vuramayacak kadar perişan hissettiği bir zaman dilimindeydik. Onun ağz&#x;ndan ç&#x;kan her bir kelime, o kelimeleri oluşturan her bir harf, hepsini oluşturan tek bir cümle birinin kalbini yaralamaya yeterdi. Çünkü sesi tarumar, sözleri riyakârd&#x;.

"Ne o bu da yeni plan&#x;n m&#x;?" sessizliğin hüküm giyildiği karakol önünde iğneleyici sözlerimle konuştum.

"Kardeşinle beni kand&#x;rd&#x;ğ&#x;nda başar&#x;l&#x; olamad&#x;n m&#x;? Şimdi de ben gidip kand&#x;ray&#x;m m&#x; dedin? Bu sefer neyin bağ&#x;ml&#x;s&#x; yapacaks&#x;n beni?"

Gözlerimi büyütürken kollar&#x;m&#x; da iki yana açarak cevaplar&#x;n&#x; almak istemediğim sorular&#x; sorduğumda hemen devam ettim.

"Kanmam! Bir kere yapt&#x;ğ&#x;m hatay&#x; ikinci defa yapacak kadar aptal biri değilim!"

Dudaklar&#x;n&#x; aralad&#x;ğ&#x;nda bozguna uğram&#x;ş gibiydi, böyle bir ç&#x;k&#x;ş beklemiyordu. Onun konuşmas&#x;na f&#x;rsat vermeden sözlerimin onda ne etki b&#x;rakt&#x;ğ&#x;n&#x; umursamadan konuşmam&#x; sürdürdüm.

"Ha bu arada, defalarca kez demekten b&#x;kt&#x;ğ&#x;m fakat anlamad&#x;ğ&#x;n tek şey kald&#x; geriye. Bir daha sak&#x;n ama sak&#x;n ç&#x;kma karş&#x;ma!"

Arkamda nas&#x;l bir yang&#x;n b&#x;rakt&#x;ğ&#x;m&#x; bilmeden ilerde taksiye binmiş beni bekleyenlerin yan&#x;na bindim.

Zaman&#x;n kurban&#x; olduğumuz yar&#x;m saatten sonra Ada'n&#x;n evine gelmiştik. Gecenin bilmem kaç&#x;yd&#x; ve hayli yorgunduk hemen uyumak için üstlerimizi değiştirdiğimizde onun uyumaya niyeti yok gibi yan&#x;ma gelip merakl&#x; gözlerle uzun zamand&#x;r beklediğim soruyu sordu.

"Eve gelene kadar meraktan çatlad&#x;m. Ne dedi? Sonra sen ne dedin? Anlat işte k&#x;z&#x;m!"

Birkaç saniye düşündükten sonra her şeyi olduğu gibi aktard&#x;m, kendi düşüncelerim de dâhildi.

"Dediğim gibi yeni bir plan kuruyor olmal&#x;" dedim ve dediğim an Ada'n&#x;n cevab&#x; gecikmedi.

"Ya değilse ya duygular&#x; gerçekse," dedi.

Aniden aksini bana söylemesiyle kendimi dipsiz bir kuyuda mahsur kalm&#x;ş gibi hissettim. Aksi olamazd&#x;, olmamal&#x;yd&#x;.

"Olamaz ki Ada, onun bana karş&#x; nefretten başka duygusu olamaz!"

K&#x;sa süren konuşmam&#x;zdan sonra ikimizde daha fazla dayanamayarak gözlerimizi uçsuz bucaks&#x;z bir karanl&#x;ğa mahkûm etmiştik.

Ac&#x; ac&#x; çalan telefonun zil sesiyle açt&#x;m gözlerimi. Ada'n&#x;n memnunsuz homurtular&#x;n&#x; kesmek için telefonun yeşil tuşuna bast&#x;m. Arayan annemdi.

"&#x;dil, niye açm&#x;yorsun telefonunu akşam da arad&#x;m o kadar?"

Akşam m&#x;? Ne diyecektim şimdi ben? Klişe yalan&#x; uydurdum direkt.

"Sessizde kalm&#x;ş anne, ne söyleyecektin söyle hadi?" dedim ikna edici bir ses tonu kulland&#x;ğ&#x;m&#x; düşünerek.

"Kalmas&#x;n sessizde bundan sonra, ne yap&#x;yorsunuz diye soracakt&#x;m?"

Derince bir nefes al&#x;p konuşmaya başlad&#x;m.

"Anne ne yapabiliriz uyuyorduk, gayette iyiyim tamam m&#x;?" sebepsizce konuşmay&#x; bir an önce sonland&#x;rmak istiyordum.

"Tamam tamam. &#x;laçlar&#x;n&#x; içmeyi de unutma!"

Vedalaşt&#x;ktan sonra yataktan kalk&#x;p kahvalt&#x;y&#x; haz&#x;rlamaya koyuldum. Ada'y&#x; da kald&#x;rd&#x;ğ&#x;mda saat öğlene geliyordu.

"Bugün ne yapsak acaba?" ağz&#x;mdaki lokmay&#x; h&#x;zla yutup aceleyle elimi hay&#x;r anlam&#x;nda sallad&#x;m.

"Bir kere daha bu kadar şeyi yaşamaya haz&#x;r değilim ben. O yüzden evde otural&#x;m televizyon falan izleriz."

Saçmalama der gibi bak&#x;ş at&#x;p fikir yürütmeye devam etti. Gerçekten o kadar değişik yerler söylüyordu ki korkuyordum o sayd&#x;kça.

"Al&#x;şveriş merkezine gidelim, sinemaya falan gireriz." Konuşmas&#x;n&#x;n aras&#x;na girip oldukça sakin bir yer söyledim.

"Uf &#x;dil o ne öyle ortaokul çocuklar&#x; gibi" kaşlar&#x;m&#x; çatarak ona bakt&#x;m.

"Senin dediğin yerlere bak as&#x;l, iyi ben gelmiyorum sen gidersin!" diye söylendiğimde kabul etmek zorunda kald&#x;. Çünkü biliyordu ki ben hiçbir zaman onun kadar rahat biri değildim.

Gün ortas&#x;nda kafam&#x; hafif yukar&#x; kald&#x;r&#x;p geldiğimiz al&#x;şveriş merkezine bakarken havada &#x;l&#x;k bir matem havas&#x; vard&#x; ya da içimde bir s&#x;k&#x;nt&#x; çöreklenmişti.

Büyük kap&#x;dan giriş yap&#x;p ard&#x;ndan birkaç mağazaya girerek göz gezdiriyorduk. Beğendiğimiz fazla şey olmuyordu ama yinede boş boş gezmek kötü duruyordu, almak istediklerimizi al&#x;yorduk.

Ak&#x;p giden saatler zamana yeniliyor, saniyeler ise pençesinde k&#x;vran&#x;yordu.

Sinema için biletlerimizi alm&#x;ş salonda filmin başlamas&#x;n&#x; bekliyorduk, beraber seçtiğimiz bir aksiyon filmiydi. Film başlamadan yemeye başlad&#x;ğ&#x;m&#x;z m&#x;s&#x;r yar&#x;lanm&#x;şt&#x;.

Karanl&#x;ğ&#x;n hüküm sürdüğü salonda gürültü bir sesle film başlad&#x;, aksiyon demiştik ama bu kadar da yüksek sesle başlanmazd&#x; ki.

Yaklaş&#x;k bir saat sonra filmin yar&#x;s&#x;na gelmiştik, konusu asl&#x;nda değişikti.

Bir çocuğun arkadaş&#x;n&#x; yanl&#x;şl&#x;kla öldürmesi sonucu &#x;slahevinde büyümesi ve gittikçe kötü birine dönüşmesi anlat&#x;l&#x;yordu.

Reklama girdiğinde tuvalete gitmek için ayağa kalkt&#x;m, Ada gelmeyeceğini çabuk gidip gelmemi söyledi. Bende zaten filmin reklam aras&#x;ndan sonras&#x;n&#x; çok merak etmiştim h&#x;zla ç&#x;k&#x;p gittim.

Neyse ki çok fazla kişi yoktu da hemencecik ç&#x;k&#x;vermiştim. Ellerimi kurulay&#x;p kâğ&#x;t havluyu çöpe att&#x;ğ&#x;mda film başlamak üzereydi, büyük ad&#x;mlarla salonun kap&#x;s&#x;na doğru ilerlerken biri kolumdan tuttuğu gibi aradaki küçük koridora çekti.

S&#x;rt&#x;m siyah duvara yasland&#x;ğ&#x;nda gördüğüm yüz, nefret ettiğim tek kişiye aitti. Kolumu bir h&#x;ş&#x;mla çektiğimde bu tarafta kimse olmad&#x;ğ&#x; için bir kere daha ne kadar şans&#x;z olduğum geldi akl&#x;ma.

"B&#x;rak beni!" diye bağ&#x;r&#x;rken yard&#x;m istiyordum ki eli birden ağz&#x;m&#x; buldu ve canh&#x;raşlar&#x;m içimde kald&#x;.

"Bir kere dinle, sadece bir kere."

&#x;şaret parmağ&#x;yla bir kere derken kafam&#x; hay&#x;r anlam&#x;nda sallad&#x;m. Ben Sarp'&#x;n neyini dinleyecektim?

Avuçlar&#x;na hapsolmuş dudaklar&#x;m zinhar oynamazken, benim gözümde onun hareleri velfecir okunuyordu. Sert bir şekilde ellerini yüzümden uzaklaşt&#x;rd&#x;ğ&#x;m da boşluğuna gelmişti.

"Bakma şöyle, yeminle ölesim geliyor."

Bak&#x;şlar&#x;mda gördüğü tek şey saf nefretti. Parmaklar&#x;ndan kurtard&#x;ğ&#x;m dudaklar&#x;m şimdi onun için veryans&#x;n edecekti.

"Senin de en büyük cezan bu olsun, yaşarken ölmek."

Belki de Sarp kadar güçlü biri değildim ama bundan sonra bana dediği her bir cümleye karş&#x;l&#x;k vererek, onu yaralayacak bir b&#x;çağa sahiptim.

Her zamanki gibi son sözü söyleyip yan&#x;ndan geçip gidecektim. &#x;lk ad&#x;m&#x;m&#x; att&#x;ğ&#x;mda sağ eli bir tüy kadar hafif şekilde kolumu tuttu.

"&#x;dil, sen belki inanmak istemiyorsun ama" Kafam&#x; usulca yukar&#x; kald&#x;rd&#x;ğ&#x;mda gözlerimle susturdum onu. Çünkü devam&#x;n&#x; duymak istemiyordum her dediği kelime ayr&#x; bir yalandan ibaretti.

"Ortada inan&#x;lacak ya da inan&#x;lmayacak bir mevzu yok. Sen ve senin planlar&#x;n var ve ben daha fazla dinlemek istemiyorum."

Efsunkâr bak&#x;şlar&#x; ne kadar tersini söylese de benim inand&#x;ğ&#x;m buydu başka bir şey olamazd&#x;.

Arkama bile bakmadan uzaklaşt&#x;ğ&#x;mda son duyduğum kelime "Dinleseydin" olmuştu.

Büyük bir sinirle salonun önüne geldiğimde filmin bitmesine on dakika kald&#x;ğ&#x;n&#x; anlad&#x;m ve Ada bana sürekli mesaj atm&#x;şt&#x;. Hemen cevap yaz&#x;p kenardaki koltuklardan birine oturdum.

Kap&#x; aç&#x;ld&#x;ğ&#x;nda ilk ç&#x;kanlardan biri Adayd&#x;. Koşar ad&#x;m yan&#x;ma geldiğinde hayret edercesine neler olduğunu sorguluyordu.

Ç&#x;k&#x;şa doğru yürürken olup bitenleri anlat&#x;yordum. O ise her söylediğime sanki çok önemli bir şeymiş gibi davran&#x;yordu. Büyük dönen kap&#x;dan da d&#x;şar&#x;ya ç&#x;kt&#x;ğ&#x;m&#x;zda, merdivenler vard&#x; ilk basamağa basacağ&#x;m&#x;z s&#x;rada aşina olduğum bir ses doldurdu kulaklar&#x;m&#x;.

Kafam&#x; hafifçe yukar&#x; kald&#x;rd&#x;ğ&#x;mda karş&#x;da kendinden üç beş yaş büyük, yap&#x;l&#x; bir adamla tart&#x;şan Sarp'&#x; görmem gecikmedi. San&#x;r&#x;m arabalar&#x; çokta büyük olmayan bir şekilde çarp&#x;şm&#x;şt&#x;.

"Seninki değil mi bu? Birazdan kafa göz dalacaklar san&#x;r&#x;m birbirlerine." Yürümediğimi gören Ada da o tarafa bakmaya başlad&#x;ğ&#x;nda sinirlerimi bozma konusunda yine başar&#x;l&#x; olmuştu.

"Nerden benimki oluyor acaba?" k&#x;zg&#x;n bir tav&#x;rla söylediklerimden hemen sonra Sarp'&#x;n bak&#x;şlar&#x; bu tarafa çevrilmişti.

Bakm&#x;yormuş gibi yap&#x;p merdivenleri yavaş yavaş indiğimizde sesleri duyulmuyor ama yinede el kol hareketlerinden anlaş&#x;l&#x;yordu. En son Sarp "Tamam, kardeşim. Git hadi art&#x;k, zarar&#x;n&#x; öderim." Demişti.

Birden bire uzlaşmac&#x; biri oluvermişti. Yolun kenar&#x;na geçmiş taksi bekliyorduk, çok yak&#x;n say&#x;lmazd&#x;k ama uzakta değildik. Bakm&#x;yormuş gibi yap&#x;yordum, yan duruyordum anlamas&#x;n diye Ada zaten merakl&#x; merakl&#x; bak&#x;yordu.

"Tamam, kardeşim!" yan&#x;ndaki adam alayc&#x; bir biçimde söyledikleriyle cebinden siyah bir şey ç&#x;kard&#x;. Buradan tam gözükmüyordu ama sebepsizce kendimi kötü hissettim. Al&#x;şveriş merkezine ilk geldiğimizden beri içimde bir s&#x;k&#x;nt&#x; vard&#x;.

"Daha gençsin de yaz&#x;k oldu."

Zor anlad&#x;ğ&#x;m sözlerinden hemen sonra elindeki siyah şeyin metalik taraf&#x;n&#x; gördüm, bir b&#x;çakt&#x;. Hiç düşünmeden Sarp'&#x;n karn&#x;na b&#x;çağ&#x; saplad&#x;ğ&#x;nda, hemen geri ç&#x;kart&#x;p arabas&#x;na doğru koştu.

Ada telefonuna h&#x;zla plakay&#x; not ederken ben donmuş bir vaziyette eli karn&#x;nda arabas&#x;na yaslanm&#x;ş Sarp'a bak&#x;yordum. Etraftaki insanlar tek tek baş&#x;na toplan&#x;rken gri zemin şimdi onun kan&#x;yla boyan&#x;yordu.

"&#x;dil, biz de gidelim gel." Kolumu çekiştirirken ambulans&#x; ar&#x;yordu.

"Hay&#x;r, o kadar insan var yard&#x;m ederler." Gözümü yatt&#x;ğ&#x; yerden ay&#x;rmazken kafam&#x; sağa sola sallay&#x;p taksiye el ettim.

"&#x;dil saçmalama! Eve gidince vicdan&#x;n rahat edecek mi?" karş&#x;s&#x;nda bir sağ&#x;r varm&#x;şças&#x;na bağ&#x;rarak konuşmas&#x; daha çok can&#x;m&#x; s&#x;k&#x;yordu.

Benim bir suçum yoktu, gelmeseydi buraya baş&#x;na gelmezdi belki. Kendimi suçlu hissetmemi gerektiren hiçbir şey yoktu. Ama şimdi gidersek de akl&#x;m burada kalacakt&#x; bu kesindi. Merhamet etmemem gerekiyordu bana bir kez olsun merhamet etmeyen birine.

"Etmeyecek." Benden habersiz dilimden dökülen tek kelimeyle onun yan&#x;na doğru yürümeye başlam&#x;şt&#x;k.

Baş&#x;na geldiğimizde gözleri kapal&#x; yerde öylece yat&#x;yordu, Ada nereden bulduğunu bilmediğim beyaz bir bez parças&#x;yla yaras&#x;na bast&#x;r&#x;rken telefonu çalmaya başlad&#x;.

"&#x;dil yaras&#x;n&#x;n üstüne bast&#x;r, kanamay&#x; azaltmak için hadi." Dedikleriyle ben mi diye bakt&#x;m ona. Elimi tutup yaran&#x;n üzerine koymas&#x;yla, bir an önce buradan kurtulmak istemiştim.

Bayg&#x;n olduğu için bilmeyecekti benim olduğumu o yüzden bezi iki elimle daha iyi kavray&#x;p bast&#x;rd&#x;ğ&#x;mda birden öksürerek gözlerini açt&#x;ğ&#x;nda çok bast&#x;rd&#x;ğ&#x;m&#x; anlam&#x;şt&#x;m.

Gözleri yar&#x; k&#x;s&#x;k bir şekilde bana bakarken boğaz&#x;n&#x; temizleyip ac&#x; dolu bir sesle konuşmaya başlad&#x;.

"Sen beni mi kurtar&#x;yorsun yani şimdi?" dudağ&#x;n&#x;n kenar&#x;yla gülümserken akl&#x;ma gelen onun sözleriyle gülümseyip yan&#x;t verdim.

"Ölmen için çok erken, yaşacağ&#x;n o kadar ac&#x; varken."

Söylediklerimden hemen sonra elini yavaşça elimin üzerine koyup dişlerini göstererek gülümsedi.

"Kafam&#x; dizlerinin üzerine koysana," dediğinde ne dediğini anlamam&#x;şt&#x;m.

"Yaral&#x;y&#x;m ya hani rahat edeyim diye." Alayc&#x; bir şekilde cevap verdim hemen.

"Allah Allah, başka isteğin?"

Bak&#x;şlar&#x;m&#x; ondan çekip Adaya yönelttiğimde ambulans&#x;n ne zaman geleceğini sordum, o ise çok trafik varm&#x;ş yak&#x;nda burada olurlar dedi.

"Şimdi şurac&#x;kta ölsem belki de dünyan&#x;n en mutlu adam&#x; olarak ölürüm, en son gördüğüm gözler senin gözlerinken."

Onun gözlerine bir kez olsun bile bakmayan gözlerim böyle dediği için daha çok bakmamaya başlad&#x;.

"Ulan ölsem üzülmezsin biliyorum" kendi kendine konuşuyormuş gibi söylendiğinde gözlerini ac&#x;dan dolay&#x; s&#x;k&#x;ca yumup açt&#x;. Sonra cümlesini tamamlamaya çal&#x;şt&#x;.

"Ama keşke bir kere olsun dinleseydim demez misin?"

Gözlerini kapatmamak için gösterdiği savaşta yenik düşerken ambulans&#x;n sesi gelmeye başlad&#x;, tam zaman&#x;nda gelmişti. Doktor ve hemşire koşarak yan&#x;m&#x;za geldiklerinde aceleyle sedyeye yat&#x;rd&#x;lar. Ha&#x;la&#x; elimin üzerinde durduğundan habersiz olduğum eli aşağ&#x; düşerken içim tuhaf oldu.

Evet, hakl&#x;yd&#x; ölse üzülüp ağlamazd&#x;m. Ama yapt&#x;klar&#x; akl&#x;ma gelince ben yine kendim için ağlard&#x;m.

Bende elimi çekecekken doktor bast&#x;rmam gerektiğini birden yüksek sesle söylediğinde ambulans&#x;n içine binmiştik bile. Bir de şimdi hastaneye mi gidecektik? Ada'n&#x;n da bindiğini görünce ona sonra görüşeceğiz seninle bak&#x;ş&#x; att&#x;m.

Hava kararmaya yüz tutmuş, yelkovan akrebi kovalamay&#x; ha&#x;la&#x; sürdürüyordu.

Dakikalar içinde hastaneye vard&#x;ğ&#x;m&#x;zda şaş&#x;rm&#x;şt&#x;m, arabalar yol verdiği için çabucak gelmiştik. Sarp'&#x; hastaneye koşar ad&#x;m götürürlerken biz arkalar&#x;ndan yürüyerek geliyorduk.

Polislerde gelmişti bizim ifademizi alacaklard&#x; san&#x;r&#x;m, yan&#x;m&#x;za doğru yaklaş&#x;rlarken Ada bana doğru dönüp konuştu.

"&#x;dil, sen git elini y&#x;ka hep kan olmuş. Ben polislere plakay&#x; veririm."

Tamam der gibi kafam&#x; sallad&#x;ğ&#x;mda lavaboya doğru ilerledim. Ellerimde onun kan&#x; varken, bir kez daha nefret ettim ondan. Asla yapmamal&#x;yd&#x;m ona yard&#x;m etmemeliydim, onun bana yapt&#x;klar&#x;n&#x; bu kadar çabuk unutamazd&#x;m.

Bütün h&#x;nc&#x;m&#x; ellerimden al&#x;rcas&#x;na ovalad&#x;ğ&#x;mda aynada Sarp'&#x;n yans&#x;mas&#x;n&#x; gördüm, gülüyordu. Gözlerimi s&#x;ms&#x;k&#x; kapat&#x;p yüzümü suyla buluşturduğumda nefessiz kalarak gözlerimi açt&#x;m, yoktu. Yine saçma sapan halüsinasyon görmelerimden biriydi.

Elimi yüzümü kurulay&#x;p d&#x;şar&#x; ç&#x;kt&#x;ğ&#x;mda Ada bu tarafa doğru geliyordu.

"Ne oldu? &#x;yi misin? Yüzün sapsar&#x; olmuş." Ellerini yanaklar&#x;ma dokundurup geri çekti.

"&#x;yiyim, eve gidelim art&#x;k." B&#x;kk&#x;n bir sesle dediğimde hemen tamam diye onaylad&#x;.

Ç&#x;k&#x;şa doğru ilerlerken önümüzden Sarp'a bakan doktor geçiyordu, doktoru hemen durdurup durumunu sormak istedim. Neden böyle bir şey istediğimi dahi bilmezken kendime hayret ettim.

"Doktor Bey onun durumu nas&#x;l?" Kimden bahsettiğimi gayet iyi anlam&#x;şt&#x;.

"Durumu şimdilik normal, bir iki güne taburcu olur."

Teşekkür edip d&#x;şar&#x; ç&#x;kt&#x;ğ&#x;m&#x;zda Ada'n&#x;n anlams&#x;z bak&#x;şlar&#x;na maruz kalm&#x;şt&#x;m. Ne yani buraya kadar getirmemizde sorun yoktu da benim durumunu sormamda m&#x; sorun vard&#x;?

Akşam olmuş, ay geceye kavuşmuş, karanl&#x;k gökyüzünü ele geçirmişti. Sakin diye gittiğimiz yerde bile bir dakika olsun sakin kalamam&#x;şt&#x;k. Akl&#x;mda sadece son sözleri kalm&#x;şt&#x; Sarp'&#x;n.

"Ama keşke bir kere olsun dinleseydim demez misin?"

Ne diyeceğini bildiğim için dinlemek istemiyordum ya zaten, korkuyordum deli gibi korkuyordum söyleyeceklerinden.

Gözlerimi uyumak için her kapatt&#x;ğ&#x;mda kirpiklerim titreyerek aç&#x;yordu, gözümün önüne geliyordu, kanlar içinde yerde yat&#x;ş&#x;. O olduğu için değildi bu, kim olsa etkilenirdim.

Zemheri düşüncelere son verip ferfecir bir güne uyanmak için derin rüyalara teslim oldum.

"&#x;dil, birkaç gün daha kalsayd&#x;n?" sabahtan beri ayn&#x; &#x;srarc&#x;l&#x;ğ&#x;yla konuşmaya devam eden Adaya bir kez daha olmaz diye kafa sallad&#x;m. Çünkü art&#x;k dilimde derman kalmam&#x;şt&#x;.

Üç gün geçmişti Sarp'&#x;n b&#x;çakland&#x;ğ&#x; günün üstünden, o günden sonra d&#x;şar&#x; pek fazla ç&#x;kmam&#x;şt&#x;k ve bugün de art&#x;k eve gitme zaman&#x;m gelmişti.

Abim aram&#x;ş ve babam&#x;n art&#x;k eve dönmem gerektiğini söylediğini söylemişti. Ben de çok fazla itiraz etmemiştim etseydim eğer bir daha hiç gelemeyebilirdim.

Küçük bavuluma k&#x;yafetlerimi koyarken bir yandan da Adaya anlatmaya çal&#x;ş&#x;yordum. Küçük bir çocuk gibi anlamamaya devam ediyordu.

Saat akşam 'a geliyordu ve ben sabah&#x;n ilk &#x;ş&#x;klar&#x;yla gidecektim.

Telefonuma üst üste gelen iki mesaj&#x;n sesiyle Ada'n&#x;n bak&#x;şlar&#x; bana dönerken h&#x;zla bakt&#x;m kimden geldiğine. Kay&#x;tl&#x; olmayan bir numarayd&#x;.

&#x;dil ben Sarp

&#x;lk mesajdan kim olduğunu anlamam uzun bir zaman&#x; almad&#x; ama numaram&#x; nereden bulmuştu? Bulur tabi onun için çocuk oyuncağ&#x;.

Aşağ&#x;day&#x;m iki dakika gel konuşmam&#x;z laz&#x;m. Gelmiyorum dersen eğer sabaha kadar beklerim bak, yaral&#x; halimle bekletme beni bu soğukta.

Birde emir veriyor şuna bak ya hiçte bile gitmiyorum, gitmeyeceğim.

Pencerenin kenar&#x;na geçip perdeyi yavaşça açt&#x;ğ&#x;mda gerçekten orada beklediğini gördüm. En son ki halinden sonra şuan da eskisi gibi olmuşa benziyordu.

"Senin ki gelmiş, bekletme yaz&#x;k hadi in aşağ&#x;ya." Ada da benim olduğum yerden ona bakarken gitmemi söylüyordu.

"Sende sürekli bir yaz&#x;k falan ne oluyor yani? Bize ne elalemin adam&#x;ndan."

Ben mi diye kendi kendini gösterirken s&#x;rt&#x;ma bir tane h&#x;rkas&#x;n&#x; giydirdi ve kovar gibi Sarp'&#x;n yan&#x;na yollad&#x;. Ben daha iki dakika önce gitmeyeceğim demiştim oysaki.

Geldiğimi görünce karanl&#x;ğa inat gözlerinde bir &#x;ş&#x;k gördüm ve ayn&#x; &#x;ş&#x;k dudaklar&#x;na da bulaşt&#x;, ufak bir gülümse bahşetti geceye.

"Geldin, bu sefer dinleyeceksin beni." H&#x;rkam&#x; üzerime daha çok sarmalarken kafam&#x; sallad&#x;m ve elimi devam et anlam&#x;ndan savurdum.

"&#x;dil, ben daha önce hiç böyle hissetmedim" derince bir yutkundu sanki ezberlediği bir metini okuyormuş gibi devam etti.

"Birinin yan&#x;ndayken kalbimin s&#x;k&#x;şt&#x;ğ&#x;n&#x;, nefesimin kesildiğini, elimin ayağ&#x;m&#x;n birbirine doland&#x;ğ&#x;n&#x; hissetmedim."

O konuşurken kaşlar&#x;m&#x;n benden habersiz çat&#x;ld&#x;ğ&#x;n&#x;, soğuk rüzgâr&#x;n etkisiyle dolan gözlerimi sonradan fark ettim.

"Sen buna ister sevgi de, ister aşk. Ben bulamad&#x;m kendi lügatimde anlam&#x;n&#x;."

Ondan duymaktan korktuğum kelimeleri duyuyordum şimdi, yalan olmas&#x;n&#x; istediğim kelimeleri.

"Bak ayn&#x; böyle oluyor," dediğinde elimi çok hafif bir biçimde tutup kalbinin üstüne koydu.

Elimin alt&#x;nda sanki biraz sonra patlayacak bir bomba var gibiydi, o kadar h&#x;zl&#x; o kadar değişikti ki. &#x;nanmam&#x; sağlayacak tek şey olabilirdi şuanda ama ben inanmayacağ&#x;ma söz vermiştim kendime. Parmaklar&#x; aras&#x;nda olan elimi yavaşça geri çektiğimde konuşmas&#x;n&#x; sürdürdü.

"Sen ağlay&#x;nca gözyaşlar&#x;nda boğuluyormuş gibi hissediyorum, tam tersi gülünce de gerçi hiç güldüremedim seni ama kahkahalar&#x;nda boğuluyormuş gibi hissediyorum. Söylesene nas&#x;l bir ah ettin bana?"

Üzerimden hiç çekmediği dilhun bak&#x;şlar&#x;nda boğulmaya başlad&#x;ğ&#x;m&#x; hissettim bende. Hiç mimik oynatmadan, sadece söylediklerini dinlediğimi bildiği için soruyu es geçti. Zaten o da biliyor olmal&#x;yd&#x; o yüzden ne affetmemi istiyor ne de onunla alakal&#x; bir şey söylüyordu.

"Senden benim sana hissettiğim duygular&#x;n karş&#x;l&#x;ğ&#x;n&#x; isteyemem çünkü"

Dudaklar&#x;nda buruk bir tebessüm peyda olduğunda devam etti.

"Çünkü haks&#x;z yere çok ac&#x; çektirdim sana ve ben bile kendimi affedemiyorken sen asla affetme beni."

Böyle olmamal&#x;yd&#x; benim istediğim bu değildi, benden af dilemeli ve bende affetmemeliydim. O bunu hak ediyordu.

"Ama anla zamana b&#x;rakal&#x;m ve kaçma benden," dediğinde bitirdiğini düşünüp art&#x;k b&#x;çak açmayan ağz&#x;m&#x; açt&#x;m.

"Tamam, dinledim. Bitti mi?"

Az önce konuşurken att&#x;ğ&#x; bak&#x;şlar aniden tuzla buz olurken tüm dikkatini verip dinlemesini sürdürdü.

"Şimdi seni burada zavall&#x; duygular&#x;nla tek baş&#x;na b&#x;rak&#x;yorum."
Bütün kelimelerin üstüne basa basa söylediğimde duygular&#x;yla alay ediyormuşum etkisi yaratm&#x;şt&#x;.

Bana anlatt&#x;ğ&#x; duygular&#x;ndan hangi k&#x;z olsa etkilenirdi, kabul birazc&#x;k inanas&#x;m geldi ama yak&#x;n geçmişin bir film şeridi gibi gözümün önünden geçmesiyle yand&#x; bütün inand&#x;r&#x;c&#x;l&#x;ğ&#x;.

O an ona söylemek hiç akl&#x;mda olmayan ama uzun zamand&#x;r düşündüğüm fikrimi söyledim. Belki de sadece istediğim biraz üzülmesiydi.

"Çünkü ben en yak&#x;n zamanda buralardan gideceğim, sende zamanla unutursun merak etme."

Dudaklar&#x;m yukar&#x; doğru k&#x;vr&#x;l&#x;rken elimle omzuna dostane bir şekilde dokundum.

Söylediklerim onda şok etkisi yarat&#x;rken dudaklar&#x;na mühür vurulmuş ve o kadar biçare bak&#x;yordu ki sadece bir anl&#x;k bir pişmanl&#x;k yaşad&#x;m.

Gökyüzü delinircesine birden bire şimşek çakt&#x;, ard&#x;ndan iri yağmur taneleriyle yeryüzünü &#x;slatmaya başlad&#x;. Gözlerini bir saniye bile olsa benden ay&#x;rmayan Sarp, meydan okurcas&#x;na benim de gözlerimi ay&#x;rmad&#x;ğ&#x;m sürede ikimizde ayn&#x; yağmurun alt&#x;nda &#x;slan&#x;yorduk.

Karş&#x;mda kalbi yaral&#x; bir güvercin gibi duran Sarp aniden celallendi. Güçlü elleri kollar&#x;m&#x; s&#x;ms&#x;k&#x; tutarken bütün h&#x;nc&#x;n&#x; ç&#x;kar&#x;rm&#x;şças&#x;na s&#x;k&#x;yordu. Ondan hiç beklemediğim sözleri zikretti dili.

"And&#x;m olsun ki bu diyardan gitmene, benden kaçmana izin vermeyeceğim!"

BÖLÜM SONU

Nas&#x;l bir bölümdü?

Asl&#x;nda bölüm benim içime fazla sinmedi ama çok bekleyenler vard&#x; o yüzden atmak istedim. Bir sonraki bölüm daha iyi olacak ama.

&#x;dil'in yerinde olsan&#x;z siz neler söylerdiniz?

Bir sonraki bölüm hakk&#x;nda düşünceleriniz nelerdir?

Ve Sarp'&#x; linçlemek isteyenler kimler sjkjxigx

Bana instagramdan ulaşabilirsiniz.

@_veesma

Sizleri ayr&#x; ayr&#x; çok seviyorum. Kendinize çok iyi bak&#x;n, Allaha emanet olun.

"Seviliyorsunuz&#x;"

 
Banu Alkan - feat Kadir Tapucu-Buz Mavisi

Sanatçı

: Banu Alkan

Albüm

: Dansa Kaldır ()

Şarkı

: feat Kadir Tapucu-Buz Mavisi

Boyut

: MB

İndirme

: Toplam İndirme

Tarihinde eklendi, Toplam İndirme

Sanatçı'nın En Çok İndirilen Mp3leri

Kullanıcı Yorumları (Banu Alkan - feat Kadir Tapucu-Buz Mavisi )

feat Kadir Tapucu-Buz Mavisi Şarkı Sözü

feat Kadir Tapucu-Buz Mavisi İçin şarkı sözü eklenmemiş. feat Kadir Tapucu-Buz Mavisi Şarkı sözlerini biliyorsanız bize gönderebilirsiniz.

feat Kadir Tapucu-Buz Mavisi Anahtar Kelimeler

Banu Alkan feat Kadir Tapucu-Buz Mavisi Mp3 İndir Dinle , Banu Alkan feat Kadir Tapucu-Buz Mavisi Şarkı Sözleri , Banu Alkan Albümleri , Banu Alkan feat Kadir Tapucu-Buz Mavisi Cep Telefonuna Mp3 İndir,feat Kadir Tapucu-Buz Mavisi bedava mp3 indir ,feat Kadir Tapucu-Buz Mavisi cepten ücretsiz indir

Sanatçı'nın Son Eklenen Mp3leri

Şuan Dinlenen Mp3'ler