İTALYA'ya tatil yapmaya giden 22 yaşındaki Hollandalı genç bir kadının kulağı...
Kahverengi Akdeniz kesiş örümceği (Mediterranean recluse) tarafından ısırıldı.
İsmi açıklanmayan ve örümceğin ısırığını o an hissetmeyen Hollandalı turist, ertesi sabah acı içinde uyandı.
Kulağı, yüzü şişmeye ve kızarmaya başlayan kadın, İtalya'da bir hastaneye gitti.
Hastanede yapılan tedavi fayda etmeyince tatilini yarıda keserek ülkesi Hollanda'ya döndü.
Tek bir ısırıkla kulağındaki deri ve yağ dokusu eriyen kadının kulağının bir bölümü çürüdü.
Kadının ameliyatla kulağındaki çürüyen parça alındı ve plastik cerrahiyle sırtından alınan bir deri, kulaktaki çürüyen kısma nakledildi.
Örümcek ısırığı, tıbbi açıdan önemli komplikasyonlara yol açabilir Sadece üç örümcek cinsinin zehirsiz olduğu bilinmektedir.
Örümcekler en çok insanları ve evcil hayvanları ısırır
Isırıkların yüzde 99'u zararsız olsa da nadiren zehirlenmeye ve hatta ölüme yol açabilir.
Potansiyel olarak ölümcül ısırıklara sebep olduğu bilinen dört cins bulunmaktadır
Sadece üç örümcek cinsinin zehirsiz olduğu bilinmektedir.
Kimi örümcekler öldürmese de enfeksiyon bulaştırabilirler
Örümcek uzmanları yanlış ısırık teşhislerinin oldukça yaygın olduğunu belirtiyorlar
Pekçok başka durum örümcek ısırıkları ile karıştırılabiliyor
Uygun tedavinin uygulanmaması ya da gecikmesi zararlı sonuçlara sebep olabilir
İstisnai bir tür olan karadullar dışında genellikle kahverengi keşiş örümcekleri ve huni ağ örümcekleri gibi avlanan örümceklerin zehirleri ağ ören örümceklerin zehirlerinden daha kuvvetlidir
Örümcek zehirlenmesi, bir örümceğin birini ısırdığında yaraya venomunu enjekte etmesiyle ortaya çıkar
Bazı örümcek ısırıkları enfeksiyon kapabilecek kadar büyük yaralara sebep olabilir
Sevindirici olan, çoğu örümceğin insan derisini delebilecek ağız yapılarına sahip olmamasıdır
Isırıklar için tedaviler söz konusu örümceğin türüne bağlıdır.
Çoğu örümcek ısırığı zararsızdır ve ilkyardım gerektirmeyecektir.
Büyük bir rahatsızlık hissedildiğinde ve tıbbi yardıma ihtiyaç duyulduğunda ve ısırık bölgesinde bir örümcek görüldüğünde, ısırığa sebep olan örümceğin belirlenebilmesi için bir örümcek uzmanına ihtiyaç duyulabilir.
Örümceğin tanımlanması uygun tıbbi yardımın belirlenmesi açısından önemlidir.
Bu sebeple örümceğin canlı veya korunmuş bir durumda yakalanması tercih edilir.
Çoğu küçük ısırıkta tedavi ısırık yarasında yapılır.
Öncelikle yara bölgesindeki yabancı cisimler ve kalıntılar temizlenir.
Zarar görmüş organın yüksekte ve hareketsiz tutulması, buz uygulanması, lokal yara bakımı ve tetanoz profilaksisi uygulanan rutin tedaviler arasındadır.
Ciddi semptomlar söz konusuyken bazı özel tedavi yöntemleri uygulanabilmektedir.
Yara enfeksiyonu nadiren görülür. Güvenilir bir enfeksiyon teşhisi yoksa antibiyotik kullanımı tavsiye edilmez
Araştırmalar göstermiştir ki cerrahi müdahaleler etkisizdir ve daha kötü sonuçlar doğurabilir.
Nekrotik venoma sahip olduğu bilinen örümcekler Loxosceles ve Sicarius cinslerini kapsayan Sicariidae familyasında bulunur. Bu familyadaki örümceklerin zehri dermonekrotik bir ajan olan sfingomyelinaz D içerir.[12][13] Bu ajan bunun dışında sadece sadece birkaç patojenik bakteride bulunur.[14][15] Bu familyadaki bazı örümcekler diğerlerinden daha zehirlidir; bir araştırmaya göre, Loxosceles laeta ve Afrika yerlisi olan bir takım Loxosceles türlerinin zehri Loxosceles reclusa gibi Sicariidae familyasında yer alan diğer türlerden çok daha fazla miktarda bu maddeden içermektedir.[16] Bu familyadaki örümceklerin sebep olduğu ısırıklar küçük lokal etkilerden, ciddi dermonekrotik lezyonlara ve hatta böbrek yetmezliği gibi ciddi sistemik reaksiyonlara ve bazı durumlarda da ölüme sebep olabilmektedir.[17] Sistemik etkiler olmasa bile ciddi Sicariidae örümceği ısırıklarında, yumuşak dokuyu yok eden nekrotizan ülser oluşabilir. Bu durumlarda iyileşme aylar ve nadiren yıllar sürebilir ve geride derin yara izi bırakır. Hasar görmüş doku kangrene dönüşebilir ve sonunda da dökülebilir. Başlangıçta ısırık bölgesinde acı hissedilmeyebilir, ancak (ekstrem durumlarda) zaman geçtikçe yara 25 cm (10 inç) büyüklüğe erişebilir. Isırıklar genellikle 2-8 saat sonrasında acılı ve kaşıntılı bir hale gelir, acı ve diğer lokal etkiler 12-36 saat sonra daha kötü bir hale gelir ve birkaç gün sonrasında ise nekroz gelişimi başlar.[18]
Ciddi sistemik etkiler, venomun vücut boyunca yayılmasıyla dakikalar içinde de belirebilir. Orta derceli semptomlar bulantı, kusma, ateş, döküntü ve kaslarda ve eklemlerde ağrı şeklindedir. Nadiren de hemoliz, trombositopeni ve yaygın damariçi pıhtılaşması gibi daha şiddetli semptomlar meydana gelebilir.[19] Zayıf, güçsüz hastalar, yaşlılar ve çocuklar sistemik loxoscelism'e daha duyarlıdır. Loxosceles reclusa ve bunun akrabası olan Günay Amerika türleri L. laeta ve L. intermedia ısırkları sonucunda ölümlerin meydana geldiği raporlanmıştır.
Tıp literatüründe Tegenaria agrestis ve Cheiracanthium gibi pek çok başka örümcek de nekrotik ısırıklarla ilişkilendirilmiştir. Ancak bilindiği kadarıyla bu örümceklerin ısırıkları Loxosceles ısırıklarını takip eden ciddi semptomları göstermemektedir ve her birinin sebep olduğu tehlike seviyesi konusu kuşkuludur.[20][21] Bu zamana kadar bu örümceklerden izole edildiği bilinen herhangi bir nekrotoksin bulunmamaktadır ve bazı araknologlar ısırık kurbanlarından, aile üyelerinden, tıbbi müdahale ekiplerinden ve diğer araknoloji uzmanı olmayan kişlerden gelen çoğu örümcek tanımlamalarının tartışmalı olduğunu belirtmektedirler. Bu örümceklerden bazılarının sebep olduğu tehlike seviyesini sorgulayan çeşitli araştırmalar yapılmıştır. Bu araştırmalarda bilim insanları ısırıklarla ilgili örnek çalışmaları test ettiler ve kuşkulu tanımlamalar göz ardı edildiğinde nekrotik yaralanma sıklığının önemli ölçüde azaldığını buldular.[22][23]