Hanımdilendi

Eczane çantalarında iki şiş bir tığ renk renk ipler, ev gezmeleri, birbirine gösterilen motifler, sandıklar dolusu çeyizler, anneden kızına aktarılan bir yetenek; örgü… Evin küçük kızları annelerinin komşu oturmalarında alırlar ellerine tığı, zincir çekerek başlarlar öğrenmeye. El bezlerinden yatak örtülerine parmaklara dolanan ipler tüm evi örtebilir. Kiminin eli daha sıkıdır kiminin gevşek, kimi bir günde örer bitirir, kimi bir kışa bir kazak yetiştiremez.

Kadınların en büyük meşgalesi haline gelmiş örgü bir ifade şeklidir de çoğu zaman. Ev içi hayatın yansıması, umudu, neşesi iplerle buluşur, ihtiyacı olsa da olmasa da elini oyalar, yeni doğan bebeklere patik örer, işe giden eşine bir yelek; sırtını sıcak tutsun diye, üniversiteye giden kızının beğenip de alamadığı kazağı bir gecede çıkarıverir. Kendisine ördüklerini hediye eder çoğu kez; elinin işini beğenip de övgüyü duyduğu zaman kadınlar.
Çalışıp da maharetini geliştiremeyen için illa bir kadın vardır ördüklerini satan, belediyeler kadın emeğini değerlendirmek için tezgahlar kurar, üretici kadın kooperatiflerinde buluşup meziyetlerini birbirine öğretir kadınlar.

HEM BİR YOKLUK HİKAYESİ, HEM DE DAYANIŞMA

ÖRGÜ GRUBU DAYANIŞMAYI DA ÖRÜYOR

Bu örgü grubunun ana motifi “Hanım dilendi, bey beğendi” ama birbirinden dilenmeden, gönüllü olarak paylaşıyor kadınlar kendi aralarında ipleri. O iplerle çantalar, kalemlikler, eldiven ve daha neler neler örüyorlar. Herkes sattığı üründen bir pay alıyor, kimi zaman da daha çok ihtiyacı olan arkadaşlarıyla dayanışmaya gidiyor satılan ürünlerin parası.

Dikiş grubu ve örgü grubunun birlikte paylaştıkları ofiste bazen ortak çalışmalar yaptıklarını anlatıyor Berrin Argunhan: “Atıl durumda olan malzemeleri kesip çanta yapıyoruz, örgü grubu da onları güzelleştiriyor. Karşılıklı yardımlaşarak yeni ürünler ortaya çıkarıyoruz.” Örgü üzerine yapılan bir projeden de bahsediyor Berrin “Prematüre bebekler kuvözdeyken kendisini anne karnında hissetsin diye kordona benzeyen bir örgüyü yanlarına koyuyorlarmış. Ona sarılıp uyuyormuş” 

Zühre Demiray kooperatifle tanışana kadar evde örüyormuş, buraya gelince de gelirleri arttırmak için devam etmiş: “Ben de çocukluğumdan beri bilirim ama pek geliştirmemiştim kendimi, kooperatifle tanışınca örgü hocamızın da yönlendirmesiyle geliştirdim. Haftada bir gün geliyoruz, evde ördüklerimizi birleştiriyoruz. Arkadaşımın yaptığı benimkinden daha iyi olunca gurur duyuyorum. Burada sohbetimiz de artıyor, paylaşımımız da.”

EVDE KENDİ KENDİNİ YEMEMEK İÇİN…

Gül anlatıyor “Eskiden ip yokmuş kadınlar birbiriyle iplerini bu yüzden birleştirirmiş, şimdi malzeme çok her istediğinde bulabilirsin ama ona sürekli olarak bütçe ayıramazsın. Hepimizin evini geçindirmek için ek bir iş yapması gerekiyor. Burada çoğu kez daha çok ihtiyacı olan arkadaşımız için de örüyoruz.”

Aliağa Üretici Kadın Kooperatifinde ören kadınlar geçtiğimiz yıl faaliyete geçen çarşı ile birlikte örmeye daha da heveslendiklerini, artık yeni ipler almak için ürünleri satabildiklerini ve sermaye oluşturduklarını anlatıyor. Sohbet demlenen çayla, gösterilen motiflerle nice güzel örgüyle devam ediyor. Kadınlar Aliağa’da kendi ellerinden gelenle dayanışmayı örmeye devam ediyor.

ELDEN ELE ÖRGÜLER…
Gül Boz annesiyle gittiği ev ziyaretlerinde tanışmış örgüyle: “El bezi ördürüyordu annemin arkadaşları bana, o zamandan bu yana hiç düşmedi elimden. Anne hatırası bir yetenek oldu. Ayağımdan rahatsız olduğum için dışarıya pek çıkamıyorum ama örgü sayesinde canımın sıkıntısını atıyorum.”
Berrin sonradan başlamış örmeye “Benim annem de çok ısrar ederdi öğrenmem için ama ben okumak istediğimi söyledim. Kendimi başka türlü yönlendirdim. Şimdilerde kendi kendime öğreniyorum o yüzden.”
Yıllarca çalışan ve örgüye daha önce vakit bulamayan Mehtap Başaran bir yıldır çalışmadığını ve evde oturmanın ona göre olmadığını belirtiyor: “Bir motif ortaya çıkarana kadar kafamızda tasarlıyoruz, bitene kadar başından kalkmıyorum.”
Zühre, “Biz ataerkil toplumda yaşadığımız için annelerimiz bizim elimize tutuşturduğu gibi erkek kardeşlerimizin eline vermedi tığ, ‘al öğren’ demedi. Onların bu konuda bir ayrıcalığı vardı” diye hayıflanıyor.
Kanser örneği diye bir örnek olduğunu anlatıyorlar. Çok zor bir örnekmiş bitene kadar nice kadını kanser etmiş(!) Gül eskiden tüm çeyizlerin dantelden olduğunu, perdeden yatak örtüsüne kadar tığ ile örüldüğünü söylüyor. Şimdi o çeyizleri birleştirip yeni şeyler ortaya çıkarıyorlarmış.

Merhabalar,

Çok ünlü, yapımı da çok kolay olan hanım dilendi bey beğendi motifi;  battaniye,kırlent, çanta, kazak, hırka gibi bir sürü kullanım alanı olan çok eski bir motiftir.

Yapılışı

Motifimiz 5 sıradan oluşmaktadır.

1.sıraya sihirli halka ile başlıyoruz. 3 tane 2li trabzan yapıyoruz. Bu işlemi aralarda 1 zincir çekerek toplam 4 kez yapıyoruz.(4 adet yuva ve 4 adet 3 tane 2li trabzanımız olacak.)

2.sırada başka bir renkle 3 tane 2li trabzan yapıyoruz. Bir zincir çekerek aynı yuvaya yine 3 adet 2li trabzan yapıyoruz. Diğer yuvalara da aynı işlemi uyguluyoruz.

3.sırada yine renk değiştiriyoruz ve tüm yuvaların içine 3 adet ikili trabzan yapıyoruz. Köşelerde aynı yuvaya iki kez 3tane 2li trabzan yapıyoruz. Dikkat etmeniz gereken her 3 adet 2li trabzan arasında 1 zincir çekmeyi unutmamak.

4. sırada 3 tane 2li trabzan yapıseafoodplus.infoız  köşelerde aynı yuvada arada 1 zincir çekerek iki kez 3 adet 2li trabzan yapmaya devam ediyoruz.

5. Sırayı ben beyaz renkle aynı şekilde devam ettirdim. Kaç sıra olmasını isterseniz öyle yapabilirsiniz. 2şer sıra aynı renkle de güzel duruyor.

Bu motifi hem kıyafetlerinizde hem de ev dekorasyon ürünlerinizde çok rahat kullanabilirsiniz. Kolay gelsin.