Derya Baykal Şalvar Dikimi

bir zamanlar ben. bıraktım sonra. ben o kadar emek verip uğraşıp biraz daha az para harcamak için uğraşırken sevgili kardeşimin benim almadığım o iki kazağa altı kazak parası vermesiyle bıraktım.

benimdir. tüketimci ekonomiye karşı olduğum için sadece kendime kıyafet dikmekle kalmayıp evde dönüşebilecek her şeyi becerebildiğimce dönüştürüyorum.
(derya baykal tarzı plastik şişeden vazo falan yapmıyorum tabii ki :) )

mesela geçen yaz kendi odamdaki beyaz kitaplığı kestim biçtim salondaki diğer 3 kitaplığın yanındaki 40 cm'lik boşluğa göre ayarladım, kahverengiye boyadım ve salona yeni bir kitaplık almak yerine eskisini dönüştürdüm. artan parçalarla da odamın köşesine küçük dekoratif raflar yaptım. hepsi çok güzel oldu eskitme falan da yaptım. kimse inanmıyor benim yaptığıma :)
kullanılmayan dolaptan balkona sedir yaptım, inşaat mühendisi kiracıdan kalan maket yapma suntalarıyla kedi yuvası yaptım, kumaşçıların önündeki o hakir görülen efsane parça kumaşlardan kendime bluzler, fularlar, bandanalar, etekler yaptım, hiçbiri de kötü olmadı. bunlar gibi bir sürü örnek sayabilirim size.

her şeyi kendiniz yapabilirsiniz istedikten sonra yani.
bunun tek ön şartı : beyinlerinizi ''çılgınca tüketme'' olgusunun hegemonyasından kurtarmanızdır. sonra gerisi geliyor zaten.

en özendiğim insan.
gerçekten dikiş bilmek ve hatta uygulayabilmek bana göre muazzör bir şey.

takım elbise dikmesini öğretebilecek varsa bir iskender ısmarlayabileceğim zanaat.

t; kendi kıyafetini kendin dikerek marka ve terzi işinden kurtulmaktır.

üretmek güzeldir ama bir süre sonra vazgeçeceğini düşündüğüm insandır.

dikiş bilgim yok^* ama iyi keserim. bir süre giydiğim ya da alıp sonra beğenmediğim elbise kot tulum tişört etek gibi kıyafetleri değişik ve beklenmedik yerlerinden keserek farklı formlara sokup giymişliğim çoktur.

deneyin, olmazsa altı üstü kumaş parçası.

8 yıllık eğitimim var bu hususta. tasarım, kalıp, kesim, dikim her şeyi yapabiliyorum. ama yapmıyorum. bana göre çok sıkıcı bir iş.

amme hizmeti: denemek isteyenler burda dergisinde kalıplar var. oradan yararlanıp dikebilirler.

varolmanın dayanılmaz ağırlığı ndan, varolmanın dayanılmaz hafifliği ne geçiş yapan insandır.
o kadar ağır bir yükten kurtulmaktır ki tarifi yoktur.
sadece kıyafet özelinde değil diğer tüm ihtiyaçlarını olabildiğince karşılayabilmek, başkalarına bağımlı olmaktan,çılgınca tüketmenin köleliğinden özgürleşmektir.
üretmenin ruh,beden ve zihin üzerindeki etkilerine değinmiyorum bile.
tüm dünya&#x;nın mottosunun üreten biz,tüketen de biziz noktasına gelmesi dileğiyle.
biji anarkia

imla düzeltildi

canım annemdir, gelinliğini bile kendi dikmiş..

bu ara bende merak saldım. çok güzel şalvar dikebiliyomuşum. eskimiş kotlardan çanta falan. gayet başarılı.