Aile Şiirleri 2 Kıtalık

Özdemir Asaf’ın Kısa Aşk Şiirleri

Özdemir Asaf 1923 yılında dünyaya gelmiş, çağdaş Türk şiirinin en büyük öncülerinden olmuştur. Yaşamı boyunca geride birçok eser bırakan şair, özellikle şiirleriyle insanları kendisine hayran bırakmıştır. Bizler bu içeriğimizde tıpkı Özdemir Asaf sözlerinde olduğu gibi sizler için en güzel ve kısa Özdemir Asaf aşk şiirlerini derledik. İşte Özdemir Asaf şiirleri…

Özdemir Asaf Şiirleri;

1. Ansızın

Ben sensiz olanlara seni aratıyorum,

Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,

Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça

Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum.

Unutturmayacağım, seni yaşatacağım,

Kendimi çoğalttıkça, seni kuşatacağım,

Her zamanda, her yerde sen bende yasadıkça...

Sen evreninde sana seni aratacağım.

2. Arayış

En kısa ceza

Ömür-boyu olandır

Kimse bilmediğinden.

Kim bilir;

Belki bir yalan'dır..

Kendiliğinden.

Bir korku'dur belki,

saklanandır..

Çirkinliğindeni

Bir soru olsa gerek;

Sorulmadığındandır..

Birden.

3. Aynanın Oyunu

Bir çocuk doğdu, bendim.

Sıraya girdim insanlar içinde.

Alay bayrak büyüdüm

Odalar, sofalar içinde.

Bir ayna doğdu, gördüm.

Sıraya girdi aynalar içinde.

İsime geldi, aldım,

Çarşılar, pazarlar içinde.

Bunca yıl yüzüne baktım.

Kendisini asmadı

Olanlar içinde.

Bir sabah uyandım,

Duruyordu karşımda

Düşmancasına,

Bir cam,

Aldanmış,

Kendini ayna sanmış...

4. Ağlamak

Ağlamak

Unutmak kadar kolaydır inan

Sevin ağlayabiliyorsan

Sevin ağlıyorsan

Gül ağlayabiliyorum diye

Gül ağlıyorum ağlıyorum diye

Sana birşey yapamam

Ağlayamıyorsan

5. Ağlamak-2

Ağlamak

Bazı acılarda yetmez

Bazı ölümlere

Örtüsüdür bazı acıların

Örter, örtülmez

Savunur bir süre

Ağlayanlar sevinmeli

Sevin ağlıyabiliyorsan

Acılar art arda dinmeli

Durur bir nöbetçi gibi

Durur bir bekçi gibi

Zamana gülmeli-gülmeli

Sevin ağlıyabiliyorsan

Unutmanın kardeşidir ağlamak

Uyur uyanır yatağında duyguların

Düşüncenin kucağında hep çocuktur

Ağlamak

6. Bugün ve Bugün

Öyle çabuk geçiyor ki günler

Hele sen de bir bak hayatına.

Daha dün doğmuşuz sanki

Yeni okula başlamışız

Yeni sevmişiz

Öyle çabuk geçiyor ki günler

Hele sen de bir bak hayatına

Yarın bitecek sanki her şey

Yarın ölecek gibiyiz.

Daha doymamışız yaşamasına

Günlerimiz dün bir, bugün iki

Sakın bir şey bırakma yarına

Yarın yok ki.

7. Eski Öykü

Umut bir öykü adı, başında önde gider,

Bir ayrım olur sonra, yarası dünde gider.

Bölüşür yaşanmışlar yaşanmakta olanı,

Anılarla umutlar barışık yönde gider.

Bir gün, bir an, bir yerde bir dönemeç belirir,

Dengesini yitirir gecelerle gündüzler.

Yalanlara dönüşür korkular için-için,

Sıcaklığını keser duygular, düşünceler.

Tükenen sevilerin alışkanlıklarında,

Gittikçe donuklaşan ışıklar yanıp söner.

Karanlığı emzirir yığın-yığın gölgeler,

Can ateşi soluk göz-bebeklerine tüner.

Bir sure kanat çarpar artık yorulmuş bir kuş,

İnişinin kararan havalarından düşer.

8. Harcamalar

Mektuplar aldım sevindim,

Birinde denmiş geliyorum

Öbüründe yazılmış geleceğim.

Bekledim bekliyorum.

Bir yaşam verdim.

Açtım bir başkasını,

Uzun-uzun yazmış gel.

Okumadan arkasını

Gittim gidiyorum

Bir başka yaşama bedel.

Biri demiş sen, biri demiş ben.

Seni ben anladım, beni sen.

Bir yaşam daha verdim

Beklerken giderken dönerken.

Kaldı elimde üç-beş mektup,

Üç-beş yaşam.

Bir onları da açsam okusam

Önceki yaşamları unutup

Ya beklesem, ya da gidip arasam.

9. Hoşçakal

siyah beyaz tuşlarında piyanomun

seni çalıyorum şimdi

çaldıkça çoğalıyorsun odada

sen arttıkça ben kayboluyorum

seni doğuruyorum geceye

adını koyuyorum aya bakarak

her şey sen oluyor her yer sen

ben ölüyorum

sesini duyuyorum rüyalarımda

gözlerimi kamaştırıyor ışığın

rüzgar sen gibi dokunuyor bana

ben doğuyorum

duymak istediklerimi söylemiyorsun hiç

dokunmuyorsun bana

sen gibi bir şimşek çakıyor

tam kalbime düşüyor yıldırımı

ben gidiyorum

10. Lavinia

Sana gitme demeyeceğim.

Üşüyorsun ceketimi al.

Günün en güzel saatleri bunlar.

Yanımda kal.

Sana gitme demeyeceğim.

Gene de sen bilirsin.

Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim,

İncinirsin.

Sana gitme demeyeceğim.

Ama gitme Lavinia.

Adını gizleyeceğim,

Sen de bilme Lavinia

11. O Akşam

Ceviz kırıyorlar, bakıyorum;

Kabuğunu kırıyorlar cevizin.

Ceviz çıkıyor..

Sonra oyunlarına dalıyor çocuklar.

Ben de bir ceviz alıyorum

Cevizlerin içinden.

Deniz çıkıyor benim cevizimden,

Açılıyorum.

Gidiyorum o ceviz kabuğunda,

Çocukluğumun oyunsuz bahçelerinden.

Bir akşam o çocuk oyununda

Alnıma yazılan o hüzün denizinden.

12. Seni Saklayacağım

Seni saklayacağım inan

Yazdıklarımda, çizdiklerimde

Şarkılarımda, sözlerimde.

Sen kalacaksın kimse bilmeyecek

Ve kimseler görmeyecek seni,

Yaşayacaksın gözlerimde.

Sen göreceksin duyacaksın

Parıldayan bir sevi sıcaklığı,

Uyuyacak, uyanacaksın.

Bakacaksın, benzemiyor

Gelen günler geçenlere,

Dalacaksın.

Bir seviyi anlamak

Bir yaşam harcamaktır,

Harcayacaksın.

Seni yaşayacağım, anlatılmaz,

Yaşayacağım gözlerimde;

Gözlerimde saklayacağım.

Bir gün, tam anlatmaya...

Bakacaksın,

Gözlerimi kapayacağım...

Anlayacaksın.

13. Yalnızlığa Övgü

Mutluluğun gözü kördür,

Yalnızlık sağır.

Ondandır biri tökezleyerek yürür,

Öbürü uykusunda bile bağırır.

Mutluluk yalnız kendisini görür;

Unutur bu yüzden ilkin kendisini.

Yalnızlık kendi tutukluğunda özgür,

Boyuna bekler dönsün diye sesini.

Mutluluk alışır kendisine, ölümden beter;

Borçsuzluğuyla övünür, ama kedisi doğurmaz.

Yalnızlığın gidecek bir yeri yoktur;

Boyuna kapısına döner, açan olmaz.

Mutluluğun mezarları, yalnızlığın heykeli var...

Her ikisinin de saksılarında çiçek.

Biri hep başka bir renkle solar,

Öbürüyse ha açtı, ha açmayacak.

14. İstiyorum

Rüzgar mı dedim...

İsterim ki saçların dağılsın.

Gece mi dedim.

Hemen düşüncelere dalmalısın.

Aşk der demez

Kalbin hızlı çarpmalı.

Sabah, dememe kalmadan

Uyanmalısın.

15. Özdüşüm

Ah ben hep duyguyla akıl

Kapılarını bunca yıl

Zorladım.Bir düş gerçeği

Topladım gerçek düşümde.

Savaştı bu huyla akıl,

Hep kafamda ve gönlümde.

Baktım, bölüşmüş gerçeği,

Aklım bir düş-dönüşü'mde.

Duyguyla anlaşmış akıl..

Aşk motoru olmuş düş'ün,

Ve düş de aklın eşeği.

Vardığım her öpüşüm'de

Aklım ısırdı her şeyi.

Motor çıkmaza dayandı,

Eşek renklere boyandı.

Baktım, o uslanmaz aklım,

Elinde duyu çiçeği,

Bir yorgun renkli eşeği

Koklayarak okşayandı.

ANNE 2

anneciğim bugün sen dur
ben bakayım sana ne olur
ne istersen pişireyim
evi silip devrişeyim

ben doldurdum aklarını
ödeyemem haklarını
bugün senin günün anne
bak kendini yordun gene
canım kadar sevdiğim kim benim canım anneciğim!

ANNE 3

Sen baharda nazlı çiçek,
Ben çiçekte tombul böcek,
Sensin beni güldürecek,
Anneciğim, biriciğim.

Kulağımda tatlı sesin,
Ninni yavrum uyu dersin,
Sevgi bağın eksilmesin
Anneciğim, biriciğim.

Mevlüt KAPLAN

ANNE 4

Yüzümde duyuyorum
Bakışını
Uyurken de

Ellerin
Öyle sıcak ki
Kış gecesinde

Sen olmasan
Kimden duyardım ben
Yavrum kelimesini

Evimiz senle dolu
Sokaklar
Niçin güzel
Sana dönüşü var diye

Anne
Ne olur
Eksilme hiç
Başımızdan

Cahit ZARİFOĞLU

CANIMIN İÇİ

Ben annemi çok severim
iyi doğru sözler hep onda
Üzülmesin diye çabalarım
Sevgi ışık var yolunda

Melek annem güzel annem
Ölürüm yollarına

En Anlamlı ve Kısa Orhan Veli Kanık Şiirleri

Orhan Veli Kanık 1914 yılında İstanbul’da dünyaya gelmiştir. Yenilikçi Garip akımını benimseyen Kanık eski yapıyı tamamen değiştirmek istedi. Bu yüzden birçok eser bırakan Orhan Veli Kanık özellikle şiirleriyle insanları peşinden sürüklemeyi başardı. Bu içeriğimizde tıpkı Orhan Veli Kanık sözleri içeriğimizde olduğu gibi Orhan Veli Kanık’ın en güzel ve kısa şiirlerini derledik.

Orhan Veli Kanık Şiirleri;

1. Açsam Rüzgara

Ne hoş, ey güzel Tanrım, ne hoş

Mavilerde sefer etmek!

Bir sahilden çözülüp gitmek

Düşünceler gibi başıboş.

Açsam rüzgara yelkenimi;

Dolaşsam ben de deniz deniz

Ve bir sabah vakti, kimsesiz

Bir limanda bulsam kendimi.

Bir limanda, büyük ve beyaz...

Mercan adalarda bir liman..

Beyaz bulutların ardından

Gelse altın ışıklı bir yaz.

Doldursa içimi orada

Baygın kokusu iğdelerin.

Bilmese tadını kederin

Bu her alemden uzak ada.

Konsa rüya dolu köşkümün

Çiçekli dalına serçeler.

Renklerle çözülse geceler,

Nar bahçelerinde geçse gün.

Her gün aheste mavnaların

Görsem açıktan geçişini

Ve her akşam dizilişini

Ufukta mermer adaların.

Ne hoş. ey Tanrım, ne hoş,

İller, göller, kıtalar aşmak.

Ne hoş deniz deniz dolaşmak

Düşünceler gibi başıboş.

Versem kendimi bütün bütün

Bir yelkenli olup engine;

Kansam bir an güzelliğine

Kuşlar gibi serseri ömrün.

2. Ah! Neydi Benim Gençliğim

Nerde böyle hüzünlenmek o zaman;

İçip içip ağlamak,

Uzaklara dalıp şarkı söylemek;

Hafta sekiz ben eğlentide;

Bugün saz,yarın sinema,

Beğenmedin Aile Bahçesi;

Onu da beğenmedin,parka;

Sevdiğim dillere destan;

Sevdiğim,

Meyil verdiğim;

Ben dizinin dibinde elpençe divan,

Samanlık seyran.

Nerde,

Nerde,

Nerde böyle hüzünlenmek o zaman!

3. Baharın İlk Sabahları

Tüyden hafif olurum böyle sabahlar

Karşı damda bir güneş parçası,

İçimde kuş cıvıltıları, şarkılar;

Bağıra çağıra düşerim yollara;

Döner döner durur başım havalarda.

Sanırım ki günler hep güzel gidecek;

Her sabah böyle bahar;

Ne iş güç gelir aklıma, ne yoksulluğum.

Derim ki: 'Sıkıntılar duradursun!'

Şairliğimle yetinir,

Avunurum.

4. Bir Şehri Bırakmak

Bu şehirde yağmur altında dolaşılır

Limandaki mavnalara bakıp

Şarkılar mırıldanılır geceleri.

Bu şehrin sokakları çoktur,

Binlerce insan gelir gider sokaklarında..

Her akşam çayımı getiren

Ve bir Beyaz Rus olmasına rağmen

Hoşuma giden garson kadın bu şehirdedir.

Bu şehirdedir

Valsler, foksrotlar altında

Şuman'dan, Bramsdan

Parcalar çaldığı zaman dönüp

Bana bakan ihtiyar piyanist.

Doğduğum köye müşteri taşıyan

Şirket vapurları bu şehirdedir.

Hatıralarım bu şehirdedir.

Sevdiklerim,

Ölmüşlerimin mezarları.

Bu şehirdedir işim gücüm,

Ekmek param.

Fakat bütün bunlara mukabil

Yine budur başka bir şehirdeki

Bir kadın yüzünden

Bıraktığım şehir.

5. Dar Kapı

Nedir bu geceyle gelen bir sam?

Duyuyorum serzenişlerini.

Karanlıkta ağzının yerini

Arıyor deli gibi hafızam.

'Yanıyor unutulmuş buhurdan

Yine gecenin içinde sessiz'

Hatıralarla kabaran deniz,

Doluyor ruhun oluklarından

Işık yağıyor doğan geceden;

Nasıl diriliş bu, neden sonra?

Bu rüya gibi geceden sonra

Gidecek mi o maziden gelen?

Seziyorum senelerce susan

Ruhumda taptaze bir geriniş.

Sonuna vardığım çölden geniş

Ayaklarıma açılan umman.

Bütün mevsimlerimin üstüne

Geriliyor bembeyaz bir kanat.

Gelip durdu artık işte hayat

Bana hep onu vadeden güne.

Artık ebedi huzur deminin

İçebilirim sırlı taşından

Girmek üzereyim dar kapısından

O eski rüyalar aleminin.

6. Dayanılır Şey Değil

Bilmem ki nasıl anlatsam;

Nasıl, nasıl, size derdimi!

Bir dert ki yürekler acısı,

Bir dert ki düşman başına.

Gönül yarası desem...

Değil!

Ekmek parası desem...

Değil!

Bir dert ki...

Dayanılır şey değil

7. Dedikodu

Kim söylemiş beni

Süheyla'ya vurulmuşum diye?

Kim görmüş, ama kim,

Eleni'yi öptüğümü,

Yüksek kaldırımda, güpe gündüz?

Melahat'i almışım da sonra

Alemdara gitmişim, öyle mi?

Onu sonra anlatırım, fakat

Kimin bacağını sıkmışım tramvayda?

Güya bir de Galataya dadanmışız;

Kafaları çekip çekip

Orada alıyormuşuz soluğu;

Geç bunları, anam babam, geç;

Geç bunları bir kalem;

Bilirim ben yaptığımı.

Ya o, Mualla'yı sandala atıp,

Ruhumda hicranını söyletme hikayesi?

8. Denizi Özleyenler İçin

Gemiler geçer rüyalarımda,

Allı pullu gemiler, damların üzerinden;

Ben zavallı,

Ben yıllardır denize hasret,

Bakar ağlarım.

Hatırlarım ilk görüşümü dünyayı,

Bir midye kabuğunun aralığından:

Suların yeşili, göklerin mavisi,

Lapinaların en harelisi...

Hala tuzlu akar kanım

İstiridyenin kestiği yerden.

Neydi o deli gibi gidişimiz,

Bembeyaz köpüklerle, açıklara!

Köpükler ki fena kalpli değil,

Köpükler ki dudaklara benzer;

Köpükler ki insanlarla

Zinaları ayıp değil.

Gemiler geçer rüyalarımda,

Allı pullu gemiler, damların üzerinden;

Ben zavallı,

Ben yıllardır denize hasret.

9. Düşüncelerimin Başucunda

Hasretimin yıllardanberi bel bağladığı..

İşte odur düşüncelerimin başucunda.

O, göğsünün taşkın hareketi avucunda,

Gözlerinde rüyaların gülüp ağladığı.

Kendi bahçesidir onun içinde gördüğüm.

Yollar yine her günkü gibi yaz uykusunda

Ve yaban çiçeklerinin buruk kokusunda

Her ikindi günlük ruyasını gören mürdüm.

Onun da dudaklarında bir eskiye dönüş,

O da yüzmede bir ses yığını üzerinde.

Bin hatırayı bir anda duyan gözlerinde

İnsana ruhlar dolusu haz veren düşünüş.

Sonra kızlık kadar temiz, aydın bir açılma:

Evine giden toprak yolda o yine çocuk,

Yine uykuyla başlıyan alemde yolculuk

Ve taptaze sabahlar kayısı dallarında.

Hasretimin yıllardan beri bel bağladığı..

İşte odur düşüncelerimin başucunda.

O, göğsünün taşkın hareketi avucunda,

Gözlerinde rüyaların gülüp ağladığı.

10. Eskiler Alıyorum

Eskiler alıyorum

Alıp yıldız yapıyorum

Musiki ruhun gıdasıdır

Musikiye bayılıyorum

Şiir yazıyorum

Şiir yazıp eskiler alıyorum

Eskiler verip musikiler alıyorum

Bir de rakı şişesinde balık olsam

11. Galata Köprüsü

Dikilir köprü üzerine,

Keyifle seyrederim hepinizi.

Kiminiz kürek çeker, suya suya ;

Kiminiz midye çıkarır dubalardan;

Kiminiz dümen tutar mavnalarda;

Kiminiz çimacıdır halat başında;

Kiminiz kuştur, uçar, şairane;

Kiminiz balıktır, pırıl pırıl;

Kiminiz vapur, kiminiz şamandıra;

Kiminiz bulut, havalarda;

Kiminiz çatanadır, kırdığı gibi bacayı,

Şıp diye geçer köprünün altından;

Kiminiz düdüktür, öter;

Kiminiz dumandır, tüter;

Ama hepiniz, hepiniz...

Hepiniz geçim derdinde.

Bir ben miyim keyif ehli içinizde?

Bakmayın, gün olur, ben de

Bir şiir söylerim belki sizlere dair;

Elime üç beş kuruş geçer;

Karnım doyar benim de.

12. Gemilerim

Elifbamın yapraklarında

Gemilerim, yelkenli gemilerim.

Giderler yamyamların memleketlerine

Gemilerim, yan yata yata;

Gemilerim, kurşunkalemiyle çizilmiş;

Gemilerim, kırmızı bayraklı.

Elifbamın yapraklarında

Kız Kulesi,

Gemilerim.

13. Güzel Havalar

Beni bu güzel havalar mahvetti,

Böyle havada istifa ettim

Evkaftaki memuriyetimden.

Tütüne böyle havada alıştım,

Böyle havada âşık oldum;

Eve ekmekle tuz götürmeyi

Böyle havalarda unuttum;

Şiir yazma hastalığım

Hep böyle havalarda nüksetti;

Beni bu güzel havalar mahvetti.

14. Hürriyete Doğru

Gün doğmadan,

Deniz daha bembeyazken çıkacaksın yola.

Kürekleri tutmanın şehveti avuçlarında,

İçinde bir iş görmenin saadeti,

Gideceksin

Gideceksin ırıpların çalkantısında.

Balıklar çıkacak yoluna, karşıcı;

Sevineceksin.

Ağları silkeledikce

Deniz gelecek eline pul pul;

Ruhları sustuğu vakit martıların,

Kayalıklardaki mezarlarında,

Birden

Bir kıyamettir kopacak ufuklarda.

Denizkızları mı dersin, kuşlar mı dersin;

Bayramlar seyranlar mı dersin,

Şenlikler cümbüşler mi?

Gelin alayları, teller, duvaklar,

Donanmalar mı?

Heeey

Ne duruyorsun be, at kendini denize:

Geride bekliyenin varmış, aldırma;

Görmüyor musun, Her yanda hürriyet;

Yelken ol, kürek ol, dümen ol, balık ol, su ol;

Git gidebildiğin yere...

15. Mahallemdeki Akşamlar

Kımıldanır mahallemin daralan ruhu

Basma perdelerimde gün batarken

Atıp saatler süren uykusunu

Odama uzanır akasyam pencereden

Kırmızı uzak damlarda bir serinleme

Uyanır gündüz uykusundan evler

Kapılarda işleri ellerinde

Kadınlar giyinip kocalarını bekler

İyi insanların ruhudur yakınlaşır

Takunya sesleri gelir evlerden

Yalnız bu dem rahat bir dünya taşır

Bin mihnet dolu kafasında yorgun beden

Her şeyin geliş saatidir akşam

Mahallede ömürler akşamüstü başlar

Hepsi burda buluşmaya gelir akşam

Başka dünyalardan ayaklar, başlar..