Samsun Sinema Salonları

3 Km

Paribu Cineverse Piazza Samsun

5 Km

Paribu Cineverse Yeşilyurt

7 Km

Samsun Citymall Cinegolds

Cüneyt Arkın aramızdan göçeli daha bir ayı yeni doldurmuşken bu onu anmak için yazacağım üçüncü yazı. Ama kendi topluluğumuzun dergisinden böyle bir istek gelince geri çevirmek olmazdı. İşin tüm zorluğuna rağmen hem de, çünkü her yazıda aktöre başka bir yerden bakmak durumundaydım…

            Ben ona sinemamızın atlısı diyorum ve onu hep at üzerinde hatırlayacağım. Çoğumuz da öyle hatırlayacak sanrım, çevirdiği üç yüz kadar filmin çoğunluğunun bu filmlerden oluşmamasına rağmen hem de.

            Peki neden böyle?

            En başa dönelim: ’de Eskişehir’de köylü bir ailenin çocuğu olarak doğup fakir bir yaşam süren, tüm bu fakirliğe rağmen eğitimini sonuna kadar sürdürüp doktor çıkan Fahrettin Cüreklibatır, askerliğini yapmakta iken bir şans eseri Eskişehir’de hava üssünde Şafak Bekçileri’ni () çeken Halit Refiğ’le karşılaşır ve onun tipinin sinemaya çok uygun olduğunu düşünen Refiğ, onu bir sonraki filmi Gurbet Kuşları’nda () oynması için İstanbul’a davet eder. Hakikaten Özden Çelik, Tanju Gürsu, Önder Somer,  Tunç Oral gibi hakikaten yakışıklı aktörlerin arasında ışığıyla ve farklı, Avrupai çehresiyle ön plana çıkar Fahrettin Cüreklibatır, yeni adıyla Cüneyt Arkın. O filmden başlayarak o denli Cüneyt Arkın olacaktır ki, otobiyografisi Adını Unutan Adam’ın başlığını doğrularcasına, hakikaten gerçek adını belki o bile unutacaktır.

Sürtük (Eğilmez, )

            ’in ortasına kadar oynadığı 25 kadar filmin neredeyse tümünde romantik jöndür Cüneyt Arkın. Gözleri Ömre Bedel (Ülkü Erakalın, ), Sürtük (Ertem Eğilmez, ), Dudaktan Kalbe (Erakalın, ) gibi filmler kadın seyircinin belli bir ilgisini çekmiş olmalı, ama o yine de seyircinin alışkın olduğu kara yağız, Türk tipi jön değildi ve bunun böyle gitmeyeceğini çok önceden görmüştü. Yeşilçam izleyicisi ailelerdir ve bu aileyi sinemaya götüren de genelde ailenin reisi olan erkek seyircidir. Bu hep böyle olmuştur.

            Nitekim, yönünü bir an evvel aksiyona dönmesi gerektiğini fark eden Arkın, bir şekilde Medrano sirkine dahil olur ve kendisinin aktör kimliğinden bihaber sirk çalışanları arasında yaşar resmen. Bu hiçbir oyuncumuzun göze alabileceği bir şey değildir. Onların her türlü hizmetini görürken bir yandan parende atmayı, ustaca at binmeyi, trapez kullanmayı öğrenir. Edindiği bu beceriler, onun sinemada zirveye tırmanışının önünü açacaktır.

Malkoçoğlu (Duru, )

            Öyle de olur. Daha kariyerinin ikinci yılının ikinci yarısında, Horasan’dan Gelen Bahadır’da (Natuk Baytan, ) oynar. Seri aynı yıl Horasan’ın Üç Atlısı ile (Baytan) devam edecektir. ’da Malkoçoğlu ile asıl efsaneyi başlatan Süreyya Duru olur. ’de Kara Murat Fatih’in Fedaisi ile (Baytan) yeni bir seri, yeni bir efsane başlayacaktır.

Cemil (Gülgen, )

            Arkın, Medrano Sirki’nden edindiği becerileri sadece tarihi avantürlerde kullanmayacaktır. Bunlarla polisiye ve macera filmlerimize de farklı bir soluk getirir. Belalılar (Melih Gülgen, ), Dayı (Gülgen, ), Babalık (Gülgen, ), Karateciler İstanbul’da (Victor Lamp, ), hatta Cemil (Gülgen, ), Yarınsız Adam (Remzi Jöntürk, ), Mağlup Edilemeyenler (Atıf Yılmaz, ), Akrep Yuvası (Gülgen, ), Görünmeyen Düşman (Cüneyt Arkın, ), Kartal Murat (Arkın, ), Son Savaşçı (Çetin İnanç, ), Çöl (İnanç, ) ve daha pek çok filminde bize yenilmez, adeta kurşun işlemez bir süper kahraman sunar Arkın. Hatta bazı filmlerinde delik deşik olmasına rağmen yıkılmaz ve öcünü alır. Bu filmlerdeki tavırları, jest ve mimikleri bünyesine sirayet eder ister istemez. Bu yüzden de bazen en ciddi filmlerinde dahi oyunu zayıf gelir izleyene.

Maden (Yavuz Özkan, )

            Öte yandan duruma tek yönlü bakmamak lazım. Yeşilçam sineması, seyircinin yönlendirdiği bir sektördü. Her zaman onun aldığı biletle idame ettirdi hayatını. Bizde öyle para babası prodüktörler, varını yoğunu sinemaya yatıran devasa şirketler bir elin parmaklarını geçmedi asla. Seyircinin alacağı bilete güvenilerek borçlanılır, her zaman garantili işler yapılırdı. Cüneyt Arkın, böyle bir sistemin oyuncusuydu ve Yeşilçam’ın ayakta kalmasını sağlayan ana aktörlerden biriydi. Boşuna Türk sinemasının Ayhan Işık ve Yılmaz Güney’den sonraki üçüncü kralı denmiyordu ona.

            Böyle bir rüzgarın önünde, sistemin gerektirdiği tüm rollere büründü Arkın. Sevgili oldu (Sürtük, Eğilmez, ), akıncı oldu (Akıncılar Geliyor, Duru & Jöntürk, ), toplumcu polis oldu (Cemil, Gülgen, ), doğrudan yana gangster oldu (Belalılar, Gülgen, ), iyi yürekli üç kağıtçı (Üç Kağıtçılar, Baytan, ), devrimci bir işçi önderi (Maden, Yavuz Özkan, ), hatta sonunda kovboy (Küçük Kovboy, Guido Zurli, ) ve nihayet uzay savaşçısı (Dünyayı Kurtaran Adam, İnanç, ) oldu!

Dünyayı Kurtaran Adam (İnanç, )

            Ama sektörden ekmek yiyen yüzlerce insanı da ayakta tuttu filmler yapmayı bırakmayarak. Kendisine de sağlam bir yer yapmayı başardı. Bugünkü oyunculardan kaçının yarına kalacağını bilmiyorum, ama yakınlarda ölen Aytaç Arman, Fatma Girik, İrfan Atasoy, Tarık Akan gibi o da asla unutulmayacak ve ata en çok yakışan aktörümüz olan Arkın da o güzel atlardan birine atladığı gibi, giden dostlarının ardına düşecek&#;