Devleti Soymak Milleti Soymaktan Iyidir

Bu ayın konusu, bana üç soruluk sosyal bilimler sınavı gibi göründü. İlk iki soru on beşer puanlık sorulardır. Üçüncü soru olan, ‘yirmi birinci yüzyılda din bilim ilişkileri’ yetmiş puanlıktır. Burada ilk iki soru, oraya dolgu maddesi olarak konulmuştur. Onlardan tam puanlar alsanız bile üçüncü sorudan puan alamazsanız sınavdan başarısız çıkarsınız. 

İbn-i Haldun’a göre bir toplumun çöküş nedenleri:

1. Dayanışmanın yok olması
2. Üretimin zayıflaması
3. Tüketim çılgınlığı
4. Vergilerin artması
5. Liyakatin dikkate alınmaması
6. Adaletsizliğin yaygınlaşması
7. Umutların kırılması
8. Göçün hızlanması
9. İblisane bir gurur ve kibir
10. Gösteriş, riyakarlık ve yalakalık

En kötüsü de her şey normalmiş gibi bütün bunları görmezden gelen ve kabullenen bir toplumun olması. Japonya’da petrol rezervi, doğalgaz yok, altın madeni yok, yeterli tarım arazisi yok. Buna rağmen Japonya, dünyanın en güçlü ekonomilerden biri. Çünkü Japonların tarikat ve cemaatleri yok. Yolsuzluk, rüşvet, devleti soymak, demagoji, yalan söylemek yok. Onların töre ve kültürlerinde: dürüstlük ve ahlak, eğitim, bilim ve teknoloji, adalet ve insana saygı, yurtseverlik ve liyakat var. 

Bakınız merhum Yaşar Nuri Öztürk hocamız bu konuda neler söylemiş, ‘Hayat asla geriye adım atmaz. Geçici dünya hayatınızı ve ömrünüzü Allah ile ve O’nun kitabı Kur’an&#;la güzelleştirin. Allahtan ve Kur&#;an&#;dan güç almadan ayakta durmanız mümkün değildir. Ömrünüz Kur&#;an&#;la geçsin. Kur&#;an&#;ı dincilerin elinden kurtarın ve Allah ile aldatılmamak için Kur&#;an&#;ın mesajlarını çok iyi bilin ve hayatınıza tatbik edin. Aksi taktirde helak kaçınılmazdır. Bunları bir yere yazın. Bir gün söylediklerimi hatırlarsınız.’

Frierdrich Nietzche bir söyleminde, ‘toplumları cehaletten modern bir eğitim kurtarır. Eğitim düzeyi düşük milletler, cehalet tuzağına düşer. Cahil milletlerde demokrasinin olmasının hiç bir faydası yoktur. Çünkü cahil halklar, genellikle kendilerini para, iş, vatan ve din gibi unsurlarla kandıranlara oy verirler’ demiştir.

Mahatma Gandi, ‘bizi yok edecekler şunlardır: İlkesiz siyaset; vicdanı zorlayan eğlence; çalışmadan zenginlik; bilgili ama karaktersiz insanlar; ahlaktan yoksun bir iş dünyası; insan sevgisini arka plana itmiş bilim; özveriden yoksun bir din anlayışıdır’ demiştir.   

Şimdi biraz da şeytanın avukatlığına soyunalım. En son ve en gelişmiş din, bizim dinimiz değil mi? Peki neden gelişmiş ülkeler arasında Müslüman bir ülke yok? ‘Efendim bilim yapmak, araştırma yapmak için para lazım’ diyebilirsiniz. Bu söylem, ülkemiz için kısmen de olsa doğru olabilir. İyi de, petrol zengini Arap ülkelerine ne demeli? Her türlü imkanları var olmasına rağmen para içinde yüzerken bir türlü gelişmişlik düzeyine çıkamıyorlar, çıkmıyorlar. Hatta bu alanda gayretleri hiç yok. Petro dolarları, yani paraları pek çok. Parayı koyacak yer bulamıyorlar, devamlı olarak en yeni ne varsa çil çil paraları bastırıp hemen ithal ediyorlar. Kendileri çalışmayıp, en modern şehirlerini bile yabancılara kurduruyorlar.

Din bilimin gelişmesine engel olur mu? Tek kelimeyle, olmaz. Dindeki yanlış yorum ve uygulamalar, bilimin ve ülkelerin gelişmesine engel oluyorlar. Bugün gelişmiş ülkelere baktığımızda, farklı dinlere sahip olduklarını görüyoruz. Çoğunluk ise Hıristiyanlarda.

Geri kalmışlığın, ‘bizdeki miladı ne zaman’ diye sorulursa ilki , ikincisi 10 Kasım &#;dir derim. Yavuz Sultan Selim o büyük hükümdar, Çaldıran ve Ridaniye zaferlerinden sonra halifeliği ve Mısır hazinelerini ülkemize getirmiş, hazineyi tıka basa doldurmuş. Vakitsiz ölümünden sonra gelen padişahlar zamanında, İnebahtı bozgunu Viyana kapılarından iki defa geri dönülmüş, cihan haritalarının mucidi Piri Reis katledilmiş, Enderun’da matematik ve astronomi dersleri kaldırılmış, donanmamız Akdeniz’den okyanuslara bir türlü çıkamamış. Hattatların işleri bozulmasın diye, matbaa ancak üç yüz yıl sonra getirilebilmiş. Sanat, resim ve heykel yapmak suç sayılmış.

sonrasından günümüze kadar olanları yazmama, bilmem gerek var mı. Çoğunuz, bizzat içinde yaşayarak görüyor öğreniyorsunuz.

&#; Süleyman abi, oldu mu, yazdıklarımı onaylıyor musun. -‘Oldu oldu da, yazdıklarının çoğunluğu zülf-i yare dokundu.’ Sen bu kafayla gidersen şeytanın avukatı değil, şeytanın bizzat kendisi olursun be oğlum.

En iyisi bir de hocamıza soralım. &#; Hocam sınavdan geçtim mi? ‘İlk iki sorudaki cevaplar doğru olsa da, 70 puanlık ana sorudan maalesef kocaman bir sıfır aldın. Sonuç olarak bu sınavı da geçemedin.

polat'la pala, bir madalyonun iki yüzüdür aslında.

polat, bize söylenen büyük yalandır. bizi koruyan, kollayan, işler kötüye gitse de arka planda vatan kurtaran yapılar olduğuna bizi inandırmaya çalışan, 'vardır devletin bir bildiği' büyüsünün ekrandaki yansımasıdır. polat bize 'verilmek istenen' gerçektir. esasında tipik bir mafya bozuntusudur.

pala ise gerçeğin ta kendisidir. gerçek devlet adamıdır. muhtemelen yetiştirme yurtlarında büyümüş, yani doğduğu andan itibaren devletin yetiştirdiği, safkan bir devlet mamülüdür. devletin dehlizlerinde yetişen pala, yıllardır kangren haline gelmiş ve at izinin it izine karıştığı terörle mücadelenin göbeğinde görev yapmış, gerçeği tüm çıplaklığıyla görmüştür.

bu yüzden 'ben devletim' triplerinde gezen, mafyacılık oynayan polat'a kıyasla pala bu tip şoven tavırları aşmış, nihayetinde devletin de insanlardan oluştuğunu, aslolanın millet yani halk olduğunu özünde kavramıştır. bunu en iyi "devleti soymak, milleti soymaktan iyidir" lafından anlıyoruz. devletin içinde iyi niyetli insanlar olsa da çokça çıkar grubunun yuvalanabileceğini, fakat vatan denen şeyin özünde vergisini ödeyen, ülkesini seven, alın teriyle çalışan insan olduğu gerçeğini kavramıştır.

bu gerçekle yüzleşen ve devletin de yıllarca ölüm makinesi olarak kullandığı pala, bir noktadan sonra kendini anlamı da sonu da olmayan bir çatışmanın ortasında bulur. belki gençliğinde sarıldığı değerlerin içi boşalınca pala için geldiği noktada dayanabileceği tek şey şahsi menfaat, çıkar ve nihayetinde para haline gelir. polat'ın kendini inandırdığı rüyadan çoktan uyanmış olan pala, işte bu sebeple istanbul'da kırk günde 'bozulur'.

ironiktir çünkü pala'ya kırk günde burada bozulmuşsun diye sözüm ona racon kesen hüsrev ağa, baktığınız zaman feodal gücüyle insan sömüren bir zehir tacirinden ibarettir. bu sebeple pala başta racon icabı hüsrev'e sıcak davransa da hüsrev'in üstünü çizmesi çok uzun sürmez. 'bizden büyük aga yok' demesi belki de bundandır. geçmişte birtakım işbirlikleriyle hüsrev'e belli bir saygı duymuş olsa da pala için nihayetinde hüsrev de doğudaki terör ve feodalite batağının bir unsurudur, tüm vücudu zehirleyen kangrenin yegane sebebidir.

he hüsrev böyle de doğu bey çok mu farklı bu noktada? tıpkı polat gibi 'devlet benim', 'ben bilmiyorsam devlet işi değil' diye ortada gezen doğu bey, üstten bakan tavırlarla pala'yı sorgularken aslında kendi yarattığı, yaratılmasında katkıda bulunduğu bir figürü sorgulamaktadır. 'seni doğuran ebe seheri tanırım' demesinden de anlıyoruz bunu. doğuran ebeyi tanıyan doğu bey, her işini sopayla halletmeye çalışan bir devlet zihniyetinin geldiği noktayı gösteriyor. içinde kaçakçılığın, rantın, her türlü karanlık bağlantının olduğu terör konusunu pala gibi adamların çözeceğine inanan, gladio'nun, nato'nun, tarikatların etkisine girmiş düzeni sanki öncesindeki düzenmiş zanneden, fil dişi kulesinden türkiye'yi yönettiğini ve koruduğunu sanan, eski güçlü cumhuriyet'in bir tortusu sadece. bu zihniyet de pala gibilerle, yani saf gerçekle karşılaşınca bocalayıp suçu bireyselleştiriyor. hatta daha da kötüsü, operasyonel kabiliyet olarak pala'dan da düşük olan, basit bir mafya babası olarak gördüğü polat'a minnet edecek noktaya geliyor.

pala'nın polat karşısında ölmeden önceki konuşmaları da aslında yukarıda bahsettiğim, bize inandırılmak istenen gerçekle esas gerçeğin bir karşılaşması gibidir. bir yanda 'ben devletim', 'kaç paraya keyfin geldi', 'para için her türlü pisliği yaparsın' diyen, fakat basit bir mafya babasına bürünen, en az pala kadar yoldan sapmış, devletin gücünü kendi gücü haline getirmiş sözde devlet adamı polat, diğer yanda derin devlet denen yapının en derin dehlizlerinde 20 yıl fink atmış, karnı her türlü yalana, göz boyamaya tok fakat paraya aç olan pala.

pala'nın ağzına dolar tıkarak sözümona had bildiren polat, devletin gücünü bir mafya babası olarak kullanmış, tamamen şahsi intikam hırsıyla hareket etmekten çekinmemiş, mafyayı bitirmek yerine kendi en büyük mafya olmuştur. pala ise delikanlı gibi kendi gerçekliğini kabul etmiştir, kendini de çevresindekileri de kandırmayı bırakmıştır.