Seçmeli Kürtçe Şarkılar

Üniversitelerde Kürtçe Eğitimi Üzerine Söyleşiler

Ayça Günaydın, Gülbeyaz Sert & Şebnem Keniş

Başak Gemici ile Söyleşi

Sabancı Üniversitesi öğrencisi Başak Gemici ile bir dönem boyunca aldığı Kürtçe dersine dair izlenimleri ile ilgili görüştük. Antalya doğumlu olan Başak Gemici Toplumsal ve Siyasal Bilgiler Bölümü üçüncü sınıf öğrencisi.

BÜKAK: Kürtçe diye bir dil olduğunu ilk ne zaman öğrendin? Bu dilin senin için anlamı nedir?

Kürtçe diye bir dil olduğunu ilk ne zaman öğrendiğimin ayırdına varmam çok zor. Sanırım ilkokulda Kürtleri biliyordum; birincisi, babamın işi dolayısıyla (narenciye sektörüyle ilgili ve mevsimlik çalışan işçilerin çoğu Kürt’tü); ikincisi, televizyondan, o da PKK vasıtasıyla. Öcalan’ı yakaladıklarında ilkokul üçüncü sınıftaydım; fakat o zaman kafamda dille ilgili tam bir farkındalık oluştuğunu sanmıyorum. Çünkü ne işçiler Kürtçe konuşurdu ne de başka bir yerden duyma şansım olurdu. O yüzden ortaokulda öğrendim diyebilirim, o da Kardeş Türküler, daha sonra da Aynur Doğan sayesinde. Sonradan ise kendimin araştırıp bulduğu şarkılar, filmler, web sitelerinden. Maalesef çevrem o kadar homojendi ki Kürtçe’yi ilk duyuşum, şans eseri bir yerde dinlediğim bir şarkıdandır. O yüzden Kürtçe benim için birbirine karışmış bir sürü duyguyu ve hareketi ifade ediyor.

Üniversite’de seçmeli olarak Kürtçe derslerinin açılması son bir yıllık bir gelişme ve İstanbul’da sadece iki üniversitede Kürtçe seçmeli ders olarak okutuluyor. Seçmeli de olsa resmi bir kurumda Kürtçe eğitim almak konusunda ne düşünüyorsun? Bu dersi almaya nasıl karar verdin?

Bugüne kadar Kürtçeye yaşatılanlardan sonra, hem resmi hem de akademik iki kurumda bu dersi açabilmek çok güzel ve ileride atılacak daha kapsamlı adımlar için umut verici bir gelişme bence. En azından üniversiteye gelene kadar bu dilin varlığını reddetmiş olanlar burada dille yüzleşiyor, dersliklerin duvarlarında öğrenciler tarafından yapılmış İspanyolca, Fransızca vs. çalışmaların yanında Kürtçe çalışmaları, posterleri de görüyorlar. Bunları görmeseler bile ders seçerken listede “Kurdish” yazdığını görüyorlar ki bu bile algılarında kırılmalar yaratmak için yeterli bence. Dersin açılmasına şiddetle karşı çıksalar bile, Sabancı Üniversitesi gibi az nüfuslu bir üniversitede dahi dersi açtırabilecek kadar talep olduğunu görünce, belki anadilde eğitime ihtiyaç konusunda sonunda tersi yönde bir karara varırlar ya da en azından bu şekilde düşünmeye başlarlar diye düşünüyorum. Zaten bu dili merak ettiğim için dersi almak istiyordum. Bunun yanında daha sonra dersin açılmasına karşı yükselen tepkilerin ve erkek arkadaşımın Kürt oluşunun da dersi almaya karar vermemde etkisi vardır.

Derse dair izlenimlerin nelerdir? Örneğin, derse başlarken ne gibi beklentilerin vardı? Bu beklentiler gerçekleşti mi?

Kürtçenin Türkçe, Farsça ve Arapça ile ne kadar yakınlığı olduğunu merak ediyordum. Arkadaşlarımla en azından günlük bir konuşma yapabilmek istiyordum, bir de dinlediğim şarkıları az çok anlayabilmek istiyordum. Beklentilerimin çoğu gerçekleşti, tabii daha ilk kuru aldığım için devam etmem lazım. Dersler sadece dilbilgisine bağlı geçmediği için herhangi bir yabancı dil öğrenmekten farklıydı. Çoğu zaman başladığımız konu bir başka konuya bağlanıyordu, böylece bir dil dersinde tarihten, sanattan, yörelere özgü âdetlerden ya da deyimlerden de bahsedebiliyorduk. Ancak, dilbilgisi malzemeleri biraz yetersiz diyebilirim. Kitapların ve sözlüklerin çoğu birbirini tamamlıyor, yani kapsamlı ve güzel bir kaynak bulmak zor. Kitaplarda ya da sözlüklerde günlük hayatta hiç kullanılmayan, sonradan türetilmiş hatta biraz da uydurulmuş kelimelerle, deyimlerle karşılaştığımız çok oluyordu. Diller arasındaki benzerlikleri ve bağlantıları bulmayı sevdiğim için derslere sanki bulmaca çözmeye gider gibi gidiyordum. Ders bu konudaki farkındalığımı daha da arttırdı, bir dilin bir kültürü taşımada ne kadar önemli olduğunu İngilizce öğrenirken fark etmemiştim.

Seçmeli Kürtçe derslerinin açılması okulda nasıl tepkiler doğurdu? Kürtçe dersi aldığını öğrenen arkadaşlarının tepkileri nasıldı?

Başta bayağı tepki çekti, üzerinde tartışmalar döndü, karşı çıkanlar ya da gereksiz bulanlar oldu. Sonra dersler başlayınca pek tepki gelmedi. Sadece bir kere ödev olarak hazırladığımız bir posterde arkadaşın zafer işareti yaptığı bir fotoğrafa tepki gösterdiler. Bunun yanında olumlu karşılıklar da vardı tabii: “Sabancı Üniversitesi gibi özgür bir üniversiteye yakışır.”, “Geç bile kalındı.” gibi konuşanlar da oldu. Arkadaşlarımdan Kürtçeyi nerede kullanacağımı ve bu dersi almama ne gerek olduğunu soranlar oldu. Bir de çok şaşıranlar vardı, “Aaa, Kürt müydün?” diye sordular, sanki okulda açılan Çince dersini sadece Çinliler alıyormuş gibi. Komplo teorileriyle gelenler vardı: “Sabancı’nın Soros’la bağlantısı var zaten, böyle böyle bölüyorlar ülkeyi.” gibi. “Aslında Kürtçe dersine gerek yok, yalan söylüyorlar, bütün Kürtler Kürtçeyi biliyor da anadilde eğitim için bahane ediyorlar” diyen oldu. Hatta dersi almak isteyen bir arkadaşımın erkek arkadaşı biraz kızarak tepki verdikten sonra, eğer ailesinde Kürt varsa ve bu yüzden dersi almak istiyorsa ilişkisinin yürümeyeceğini söylemişti.

Önümüzdeki dönemlerde Kürtçe dersleri almaya devam edecek misin? Bu alanda yürütülen çalışmalara katkı sunmayı düşünür müsün?

Ders programıma uydukça dersleri almaya devam edeceğim. Eğer etkili olabileceğini düşündüğüm bir çalışma olursa ve ben de faydam olacağını görürsem katkıda bulunurum tabii.

Hazal Çorak ile Söyleşi

Sabancı Üniversitesi Toplumsal ve Siyasal Bilimler bölümü öğrencisi Hazal Çorak ile üniversitede seçmeli olarak Kürtçe dersi alması ile ilgili deneyimlerini konuştuk.

BÜKAK: Pek çok Kürt aile çocuklarının günlük hayatta sorun yaşamasını önlemek amacıyla çocuklarına Kürtçe öğretmiyor ve Türkçe aksanlarının norm olandan farklılaşmaması için evde Kürtçe konuşmuyor. Senin benzer deneyimlerin oldu mu? Kürtçe senin için ne ifade ediyor?

Bizim ailede Kürtçe anne tarafında konuşulur. Kürtçe annem ve babam arasında ortak bir dil olmadığı için daha önce pek kulak aşinalığım dahi olmamıştı. Küçükken annemi teyzemlerle Kürtçe konuşurken duyduğumu hatırlıyorum sadece ve bunun beni rahatsız ettiğini. Herhalde utanıyordum bundan çocuk aklımla. Bunda, “Kürtler” üzerine konuşan ilkokul arkadaşlarımın yanında –ne olduğunun da farkında olmadan- annemin de Kürt olduğunu söylemem ve hoş diyemeyeceğim tepkilerle karşılaşmamın da etkisi olmuş olabilir; çünkü ondan öncesinde aklımda “Kürt” ya da “Kürtçe” kodlamasına yer olduğunu hatırlamıyorum. Şu an Kürtçe benim için ailemin bir tarafıyla benim aramda iletişim aracı ve aynı zamanda önemsediğim bazı kültür ürünlerine de ulaşılabilirlik sağlayan bir unsur. Tüm bunların yanında -biraz da kişisel olacak ama- annemle ve Kürtçe konuşabilen arkadaşlarımla aramda dışarıya genelde kapalı, ortak bir dil oluşturmaktan çok keyif aldım. Söylediklerimin anlaşılmasını istemediğim zamanlar yarım yamalak Kürtçemle birkaç cümle kurabilmek çok hoşuma gidiyor. Bu yönüyle Kürtçe benim için yarım kalmış –yarım kalmışlığı dile henüz hâkim olamayışımdan-  bir gizli alan, bir sığınak anlamı da taşıyor.

Seçmeli de olsa resmi bir kurumda Kürtçe eğitim almak konusunda ne düşünüyorsun? Bu dersi almaya nasıl karar verdin?

Bu önemli bir gelişme tabii. Umuyorum bu hareketlenme Kürtçe bölümleri hazırlıklarıyla güçlenir; ancak seçmeli Kürtçe derslerinin sadece iki özel üniversitede okutulması ve birçok devlet üniversitesinde bu yönde taleplerin geri çevrilmesi beni devlet bürokrasisiyle ilgili düşünmeye itiyor. Kürtçe bölümlerinin açılmasının yanı sıra dersi seçmeli olarak alınması konusunda da eksiklikler var hâlâ. Benim okulumda bu ders yıl içinde yapılan seçmeli yabancı dil dersi anketlerinden çıkan sonuçlara dayanılarak açılmıştı. Konuyu önemsediğim için dersi almaya karar vermeden önce dersin açılmasıyla ilgili istekte bulunmuştum. Dersi almaya karar verişimse kişisel hedeflere dayanıyor, daha önce de belirttiğim gibi ailemin bir kısmıyla aramda iletişim aracı oluşturmak ve kültür ürünlerine ulaşılabilirlik sağlamak bu hedeflerin ve benim bu dersi almaktaki motivasyonumun başlıcaları.

Derse başlarken ne gibi beklentilerin vardı? Bu beklentiler gerçekleşti mi? Derse dair izlenimlerin nelerdir?

Sanıyorum ki ders diğer dil derslerine kıyasla hızlı ilerliyor. Bunda Türkçe-Kürtçe arasındaki ortak kelime havuzunun –hoş Şark Islahat Planlarıyla, “Vatandaş Türkçe Konuş” kampanyalarıyla gelişimi tetiklenen bu havuzun varlığından hoşnutluk duyulmalı mı, bilmiyorum- ve öğrencilerle hocaların ders konusunda istekli olmalarının etkisi büyüktür. Dersler sırasında arka planda daim olan Kürtçe şarkıların da hem dil hem de kültür konusunda bana olan katkılarına inanıyorum, bu yüzden hocamız Şerif Derince’ye teşekkürlerimi sunarım. Kürtçe öğrenmenin ötesinde bu şarkılarla, örneğin daha önce farkında olmadığım Kudüs Kürtleri’nden haberdar oldum, şu an bu konuyla ilgileniyorum.

Seçmeli Kürtçe derslerinin açılması okulda nasıl tepkiler doğurdu? Kürtçe dersi aldığını öğrenen okul arkadaşlarınızdan nasıl tepkiler geldi?

Yakın çevremi oluşturan ve bana tepki gösterebilecek insanlardan bu konuda olumsuz bir tepki aldığımı söyleyemem; ancak bireysel düzeyde benim bu dersi almam konusunda gelen tepkileri değerlendirmek yerine okulda bu dersin açılması konusuna karşı geliştirilen tepkilerin önemli olduğuna inanıyorum. İnsanlar tepkilerini birebir ilişkilerinde değil de durumlarla kendileri arasındaki ilişkilerde daha kendilerince ortaya koyabiliyorlar çünkü. Okulda dersin açılması kararlaştırıldıktan sonra çokça “İyi de bu dersi almak kimin ne işine yarayacak ki?” gibi sorular duydum. İnsanlar yine bir diğerinin yerine karar vermeye yöneliyorlar ve bu sefer bu toplum mühendisliği uzantısı üzerinden Kürtçeyi dışlamaya yaklaşıyorlar. Bunun da ötesinde nadir de olsa “Olmayan bir dilin dersi mi açılırmış?!” benzeri sorularla karşılaşabiliyoruz. Tabii bunların yanında dersi almasalar da dersin açılmasından hoşnutluk duyan bir grup da oluştu herhalde.

Önümüzdeki dönemlerde Kürtçe dersleri almaya devam edecek misin? Bu alanda yürütülen çalışmalara katkı sunmayı planlıyor musun?

Ders programım elverdiği sürece Kürtçe dersi almaya devam edeceğim. Daha önce bu alanda yapılan aktivist çalışmalara katılmadım ancak Mezopotamya Kültür Merkezi, Fırat-Dicle Kültür Merkezi gibi birkaç topluluğun çalışmalarından haberdarım ve projelerinde yer almak isterim.

Anadilde eğitim sorunu bir yandan bir kadın sorunu olarak da önemini koruyor. Kürtçe kamusal alanda dışlandığı için Türkçe bilmeyen pek çok Kürt kadın kamusal alanda ve özellikle devlet dairelerinde Türkçe bilen kişilere bağımlı olmaksızın bulunamıyor, hastanelerde doktorlara derdini anlatamıyor, iş bulamıyor, sosyal ve siyasal alanda kendini ifade etmesi engelleniyor. Erkeklerin eğitim alma ve çalışma oranları daha yüksek olduğu için Türkçeyi öğrenmek zorunda kalıyorlar ve pek çok anlamda bu onları kadınlara göre daha avantajlı kılıyor. Senin anadilde eğitim yasağının ve Kürtçenin kamusal alanda sınırlanmasının kadınların yaşantılarına etkileri anlamında gözlemlerin ya da deneyimlerin oldu mu?

Sizin de belirttiğiniz gibi kadınların ve erkeklerin toplumla ilişkisinde belirgin bir fark var; erkek kadının ev dışı alanla bağlantısı gibi konumlanabildiği için, erkekler Türkçe öğrenmeye mecbur bırakı-
lıyorlar ve Türkçe öğrendikleri için de ev dışı alanla bağlantıyı kurmaya devam ediyorlar, bu bir çıkmaza dönmüş artık. Anadilde eğitim hakkının ve Kürtçenin kamusal alana girişinin kadın-erkek ilişkilerinde, toplumun kadına ve erkeğe belirlediği rollerde algı değiştirecek önemi gücünü biraz da bundan alıyor, anadilde eğitim hakkıyla bu döngüye ket vuracak.

Elif İnal ile Söyleşi

Bilgi Üniversitesi Sosyoloji Bölümü öğrencisi Elif İnal ile üniversitede Kürtçe öğrenmenin onun için ifade ettiği anlamlar ve derse ilişkin gözlemleri üzerine bir söyleşi gerçekleştirdik.

BÜKAK: Öncelikle bize biraz kendinden bahsedebilir misin?

İstanbul&#;da doğdum ve neredeyse bütün hayatım boyunca İstanbul&#;da yaşadım. Annem İzmirli, babam da İstanbullu. Milliyetçi bir ailede büyümedim; ama üniversitede sosyoloji okuyana kadar kendi ailemde bile bir nevi “elit milliyetçiliği” olduğunun farkında değildim. Üniversitedeki hocalarım sayesinde &#;kulağıma su kaçırıldı&#; diyebilirim ve Diyarbakır Cezaevi’nden Dersim İsyanı’na birçok olayı okumaya başladım. Bunları okumaya başladıktan sonra, birçok başka şeyle birlikte resmi tarih söyleminin farkına varınca bu konuları aile içinde açmaya başladım. O noktada fark ettim ki birçok insanın düşüncesi tarih kitaplarının söylediğinden farklı değil. Üniversiteden sonra geriye baktıkça aslında lise hayatımdan eve giren gazeteye kadar Kemalist ideolojinin ortasında büyüdüğümü fark ettim. Ailemde ya da çevremde hiçbir zaman aşırı milliyetçi laflar duymadım, Kürtlerle ya da Ermenilerle ya da başka halklarla ilgili cümleleri fazla duymazdım. Bunun böyle olması, çok açıkça yok sayılması, “uzak durulması”, farkında bile olunmaması demekti. Bir hikâyeyi, bir olayı bile okuyunca artık o olay, insanın bir parçası oluyor ve ister istemez artık başka olaylara, o bilgiyle bakmaya başlıyorsunuz.

Kürtçe diye bir dil olduğunu ilk ne zaman öğrendin? Bu dilin senin için anlamı nedir?

&#;Kürtçe diye bir dil olduğunu ne zaman öğrendin?&#; sorusunu ilk okuduğumda biraz yadırgadım; çünkü hiçbir zaman &#;Kürtçe diye bir dil yok&#; söylemi içinde bulunmadım. Yine de bu söylemin içinde olup daha sonra Kürtçe öğrenmek isteyenler var. Eskiden Türk milliyetçisi olup sonra ailesinde Kürt olduğunu öğrenen veya ailesinde Kürt olmasa da kendi milliyetçiliği ile yüzleşmek isteyen tanıdıklarım Kürtçe öğrenmek istiyor ve öğreniyor. Bu yüzden Kürtçe öğrenmek benim için -muhtemelen onlardan farklı olarak- çok büyük sorgulamalara yol açmadı. Kürtçe diye bir dil olduğunu her zaman biliyordum ama edebiyatından, sözlü geleneğinden, müziğinden haberdar değildim. Bunların içine girince bir süre sonra Türkçeye çevirmek yeterli gelmiyor, anlamı kendi dilinde görmek, o dille düşünmek istiyorsunuz. Açıkçası ben Kürtçe öğrenmeye başlarken bu kadar öğreneceğimi tahmin etmiyordum; ama mesela Mehmed Uzun okurken Türkçeye çevrilmeyen kısımları, &#;dengbêj&#;in anlamını anlayarak okumak istiyordum. Aynı şekilde eskiden anlamadan dinlediğim bir Kürtçe şarkıyı şimdi anladığımı fark etmek hoşuma gidiyor. Bir kültürü, muhtemelen o dilde bir şeyin nasıl söylendiği, cümlelerin nasıl kurulduğu, kelimelerin köklerinin nereden geldiği ile anlıyorsunuz.

Resmi bir kurumda Kürtçe eğitim almak konusunda ne düşünüyorsun? Bu dersi almaya nasıl karar verdin?

Özellikle Kürtçe dersinin açılmış olmasından  ve Bilgi Üniver-
sitesi&#;nde yolların açık olmasından dolayı kendimi şanslı hisse-
diyorum. İzmir&#;de Sosyoloji Öğrencileri Kongresi&#;nde Kürtçe dersinin açılması deneyimini farklı üniversitelerden arkadaşlarla paylaştık ve diğer üniversitelerde bunun imkânsız olacağını söylediler. Yine de, sadece iki üniversitede de olsa Kürtçe dersinin veriliyor olması bir şeylerin değiştiğini gösterir ve belki daha uzun bir süreçte bu diğer üniversitelere de yayılabilir. Anadilleri aslında Kürtçe olup da Kürtçe okuma yazmayı bilmeyen arkadaşlar için Kürtçe dersi bana olduğundan tabii ki çok daha farklı şeyler ifade ediyor. Kendilerini ifade etmenin önemli bir bölümü olan yazıdan koparılıyorlar ve bunu ancak üniversitede, belki daha zor bir süreçle öğreniyorlar. Bir insanın anadilinin yazısıyla bağının belki çok daha küçük yaşlarda kurulması gerekir ama en azından üniversitelere Kürtçe seçmeli ders olarak yayılabilirse üniversite gençliği yazılı alanda ciddi bir birikim sağlayabilir. Bilgi Üniversitesi&#;nde Kürtçenin seçmeli ders olarak açılacağını duyduğumda hiç düşünmeden dersi seçtim; çünkü o zamana kadar Kürtçe müziğe, edebiyata biraz ilgim oluşmuştu.

Derse başlarken ne gibi beklentilerin vardı? Bu beklentiler gerçekleşti mi? Derse dair izlenimlerin nelerdir?

Açıkçası derse başlarken hayallerim çok daha küçüktü. Kürtçe konuşup anlayabileceğimi, kendimi ifade edebileceğimi çok fazla düşünmemiştim. Sadece dilin yapısına hâkim olup mesela, bir kelimeyi anlamak için nasıl bölmem gerektiği gibi bilgilere sahip olmayı amaçlıyordum; ama dersi bırakmayıp ikincisini de aldıktan sonra artık Kürtçe televizyon seyredebiliyor, Kürtçe şarkıları anlayabiliyorum. Dile biraz daha hâkim olmaya başlayınca artık o, gündelik hayatımın da bir parçası olmaya başladı. Kürtçede öğrendiğim kelimelerin, cümle kuruluşlarının diğer dillerle bağlantısını kurmaya başladım. Tanrı (Xwede) kelimesi ile sahip (xwedi) kelimesinin aynı kökten gelmesinden, Süphan Dağı&#;nın ifade ettiğiyle (pek de bir şey ifade etmiyor) Sipane Xelate&#;nin ifade ettiği şeyin farklı olmasına kadar birçok şeyi düşünmeye başlıyorsunuz. Kürtçe dersi diğer dil derslerinden çok daha farklı; çünkü derse gelen herkesin bildiği şeyler farklı. Buna rağmen bir şekilde denge oluşturduk. Tek kelime bilmeyerek başladığım birinci derste de, çok fazla konuşamadığım ve diğer herkesin Kürtçe konuştuğu ikinci derste de toparlayabildim.

Seçmeli Kürtçe derslerinin açılması okulda nasıl tepkiler doğurdu? Kürtçe dersi aldığını öğrenen okul arkadaşlarınızdan nasıl tepkiler geldi?

Bilgi değişik bir üniversite. Bir yandan öğrencilerin aileleri arasında, &#;Mezuniyette neden Atatürk resmi yoktu?&#; diye e-postalar dolaşırken, bir yandan da Ermeni Konferansı verilebiliyor. Bu tezat yüzünden üniversite, benim fikrime göre, Kürtçe dersinin açıldığını çok fazla duyurmak istemiyor, en azından onunla anılmak istemiyor. Üniversitede yollar açık, öğrenciler çabalarıyla kendilerine alan yaratabiliyorlar. Bilgi Üniversitesi&#;ndeki öğrencilerin bile çoğunun Kürtçe dersinin açıldığından haberdar olduğunu sanmıyorum. Haberdar olanlar biraz daha ilgili olanlar olabilir. Bu yüzden de çok fazla bir tepkiyle karşılaşmadım. Benim çevrem daha çok Sosyoloji Bölümü’nden olduğu için &#;Ben de öğrenmek isterdim.&#; diyen çok fazla arkadaşım oldu ama Sosyoloji dışından insanlar, ailemde Kürt olmamasına rağmen neden Kürtçe öğrendiğime fazla anlam veremiyor ve onlara benim için daha büyük bir bütünün parçası olan şeyi anlatmam pek de kolay olmuyor. Kürtçe dersinin açılmasına rağmen üniversitede Kürtçe bir afişe rastladığımı hatırlamıyorum. Afişler asılsa, etkinlikler düzenlense veya Kürtçe dersi daha fazla duyulursa nasıl tepkiler gelir tam kestiremiyorum ama okul içinden ziyade dışından daha fazla tepki olacağını sanıyorum. Üniversitenin bu konuda da çekinceleri olabilir.

Önümüzdeki dönemlerde Kürtçe dersleri almaya devam edecek misin? Bu alanda yürütülen çalışmalara katkı sunmayı planlıyor musun?

Üniversiteden mezun olacak olmama rağmen, gelecek dönem Kürtçe dersinin üçüncüsünü almayı planlıyorum. Başlangıca göre daha büyük hayallerim var. Hiçbir zaman o düzeye gelir miyim bilmi
yorum ama yapabileceğim en ufak bir katkının bile beni çok memnun edeceğine eminim ve iyi bir düzeye gelebilirsem çeviri yapmak isterim.

A+A-

Erbil (Rûdaw) – Kürtçe seçmeli ders kayıt süreci devam ediyor. Ünlü Kürt sanatçı Nasır Rezazi de çağrıda bulunarak “Kürt milleti ne sayesinde ayakta kaldı? Dil sayesinde kaldı. Kürtçe seçmeli dersler için onlara destek veriyoruz. Çok önemli bir mesele, umarım başarıya ulaşır” dedi.

Türkiye Milli Eğitim Bakanlığı’na (MEB) bağlı ortaokullarda, eğitim ve öğretim yılında seçmeli derslerin tercih süreci 7 Şubat tarihine kadar devam edecek.

Öğrencilerin seçmeli dersler arasında yer alan, Kürtçenin Kurmancî ve Kirmançkî/Zazakî lehçelerini tercih etmesi için başlatılan kampanya devam ediyor.

Sanatçılardan akademisyenlere, aydınlardan siyasetçilere, partilerden sivil toplum kuruluşlarına kadar birçok kesim kampanyaya destek vererek ailelerin de çocuklarını Kürtçe seçmeli derslere yönlendirilmesi konusunda çağrıda bulunuyor.

Aynı şekilde başta Twitter, Facebook ve Instagram olmak üzere, sosyal medya platformlarında da kampanyaya yönelik yoğun bir destek söz konusu ve kimi zaman Kürtçe ders çağrısını kapsayan etiketler Türkiye’de esas gündem oldu.

“Kürtler dil sayesinde kaldı”

Ünlü Kürt sanatçı Nasır Rezazi de Rûdaw aracılığıyla Kürtçe seçmeli dersler için çağrıda bulundu.

Kürtlerin Kürtçe sayesinde ayakta kaldığını dile getiren Rezazi, şu değerlendirmede bulundu:

“Çok önemli bir konu. Kürt milleti ne sayesinde ayakta kaldı? Dil sayesinde kaldı. İnanın bana Kürtlerin var kalmasını sağlayan tek şey Kürtçe şarkılardır. Kürtçe şarkılar olmasaydı Kürtçe de olmayacaktı.

Bugün Türkiye’de Kürtleri nasıl Türkleştirdiler? Türkçe şarkılarla. 2 bin kadar Kürtçe şarkı Türkçeleştirildi. ABD de böyle yaptı. Hollywood aracılığıyla kültürünü dünyanın her tarafına yaydı.”

"Çok önemli bir mesele"

Seçmeli dersler için de her türlü desteği vereceklerini aktaran Rezazi, şu ifadeleri kullandı:

“Kürtçe seçmeli dersler için onlara destek veriyoruz. Çok önemli bir mesele, umarım başarıya ulaşır. Elimizden gelen her türlü desteği sunacağız. “