Nesirde Yapılan Uyak

Bulmacada nesirde yapılan kafiye veya uyak bulmaca cevapları aşağıda

bulmacada kafiye eş anlamlısı = uyakbulmacada kafiye nedir = şiirde dizelerin sonunda tekrarlanan ve aynı sesi veren hecelerin benzeşmesi, uyak, - halk edebiyatında ayakbulmacada kafiye = uyak - ayah

Soru: Bulmacada nesirde yapılan kafiye veya uyak - Bulmacada Nesirde yapılan kafiye veya uyak nedir, Nesirde yapılan kafiye veya uyak bulmaca cevabı, Nesirde yapılan kafiye veya uyak bulmaca anlamı açıklaması nedir, Bulmacada Nesirde yapılan kafiye veya uyak ne demek, Nesirde yapılan kafiye veya uyak çengel, - Yayın Tarihi : 1 yıl önce - 1Bulmacada nesirde yapılan kafiye veya uyak

Bulmaca cevaplarına kolayca ulaşmak için arama kutusunda sorunuzu yazınız.

Bulmaca; gazete ve dergilerin yayınladıkları eklerinde bulunan özellikle haftasonlarının vazgeçilmez eğlencesi olan Kare bulmaca, Çengel bulmaca, sudoku şeklindeki zeka, mantık, dikkat ve hafıza gibi zihinsel yeteneklerini kullanarak çözdükleri bulunması istenilen şeyi düşündürerek, aratarak buldurmayı amaçlayan bir sözcük bulma oyunudur,

En çok Sabah, Hürriyet, Habertürk, Posta, Milliyet gazetesi tercih edilmektedir, gazete bulmacaları Çengel bulmaca, Kelime Bulmaca, Kare bulmaca, sorularının cevaplarını bulmaca sözlüğü sitemizden öğrenebilirsiniz, takıldığınız sorularda sizlere yardımcı olacaktır, bu sayede diğer kelimeleride kolaylıkla çözebilir ve kendinizi geliştirebilirsiniz, tüm güncel bulmaca cevapları sitemizde mevcuttur, yaklaşık 300.000 adet sorunun cevaplarını sitemizde bulabilirsiniz.

Ayrıca sitemizde kelime anlamı, eş anlamlısı, zıt anlamlısı, ters anlamlısı, ödev ve ders konularınıda takip edebilir, türkçe sözlük bölümümüzden faydalanabilirsiniz, okulların açılması ile işlenen ders konularına yardımcı ödevler kitap özetleri, matematik, coğrafya, edebiyat, din kültürü, tarih konulu ödevlere rahatlıkla ulaşabilirsiniz,

Bulmaca sözlüğü, Bulmaca cevapları, çözümlerinde eksik gördüğünüz herhangib bir sorunun cevaplarına dilerseniz sizde katkıda bulunabilirsiniz, yolladığınız her cevap sistemimize eklenecektir, ayrıca bulmaca sözlüğü sitemizde bulamadığınız sorular olursa bunlarıda bildirerek sözlüğümüze eklenmesinde katkı sağlayabilirsiniz.

Seci (İç Kafiye): Cümlelerin ya da bir cümle içinde birden çok sözcüğün sonlarındaki ses benzerliğine seci denir. Seci, nesirde kullanılan uyak olarak da tanımlanabilir. Özellikle Divan nesrinde secili anlatım bir amaç sayılmıştır.

Örnekler:

* “Ey gözlerin nuru, gönüllerin sürûru; başımızın tâcı,dil ehlinin mîrâcı ”

* “İlâhi her neyi gülzâr ettinse anı ittim, ilâhi elime her ne sundunsa anı tuttum; ilâhi gönlüm oduna ne yaktınsa o tüter, ilâhi vücudum bahçesine ne diktinse o biter.”

* “İlâhi, kabul senden, red senden; şifa senden, dert senden. İlâhi, iman verdin, daim eyle; ihsan verdin, kaim eyle.” ÖYS

* “Dost yolunda nistlik gerek, yâr önünde pestlik gerek; ten cübbesi çâk gerek, gönül evi pâk gerek.”

Seci (Geniş Açıklama)

Asıl anlamı kumru, güvercin gibi kuşların aynı sesleri tekrarlayarak ötmeleri demek olan seci (<secc), nesirde fasıla sonlarının aynı sesle bitmesidir.

Fâsıla, cümle sonuna denildiği gibi, birbirine edatla bağlanmış fıkra (=tamlama, ibare ve paragraf) sonlarına da denir. Fâsıla şiirde kafiyenin bulunduğu mısra sonu gibidir. Nitekim seci de nesrin (=düz yazının) kafiyesidir. Hatta kafiyede olduğu gibi secide de revî harfinden sonra gelen ve şiirde “redîf” adı verilmiş olan sesler sec’e dahil edilmez. Meselâ “irfanımız” ile “iz’ânımız”daki seci, sözcüğün son aslî sesi olan ‘n’nin tekrarı ile oluşur.

Seci, sözcüklerdeki ses tekrarı yanı sıra kelimelerin vezinlerinin de dikkate alınması ile başlıca şu üç sınıfa ayrılır:

Dikkat! Burada sözü edilen vezin, aruz vezni değil, bir Arapça gramer terimidir.

1. Mutarraf seci: Vezinleri farklı sözcüklerin revî görevindeki seslerinin aynı olmasıdır. İki fıkra sonundaki “elmâs” ile “iltimas” kelimeleri arasında bu tür bir seci vardır. Her iki kelimenin de “s” sesi ile bitmesi mutarraf secii meydana getirir,

2. Mütevâzî seci: Fâsılalardaki sözcüklerde hem revî seslerinin hem de secii meydana getiren sözcüklerin vezninin aynı olmasıdır. Osmanlı döneminde yazılmış birçok kitap mukaddimesinde geçen “hamd-i nâ-ma’dûd ve senâ-yı nâ-mah-dûd ol Hazret’e sezâdur ki…” ibaresindeki “ma’dûd” ile “mahdûd“un revî sesleri yanında vezinlerinin de aynı olması mütevâzî seci meydana getirir,

3. Murassa’ seci: Fâsılalardaki sözcükler dışında bir önceki sözcüklerin de karşılıkları olan sözcükler ile seçili ve aynı vezinde olmasına denir.

“Ahmed zübde-i emâsil ü akrandır ve birâder-i ser-bülendi umde-i efâdil ü a’yândır.”

cümlesinde “akrân” ile “a’yân” sözcükleri fâsıladır. Bu iki sözcüğün aslî son sesi olan “n”nin her iki fasılanın sonunda tekrarlanması secii doğurur. Ayrıca fâsılalardaki bu iki sözcükten önce gelen “emâsil” ile “efâdil” ve “zübde” ile “umde” kelimeleri arasında da bir seci vardır. Bu secileri oluşturan kelimelerin gramer vezinleri de aynıdır. Dolayısıyla ibarede bir murassa’ seci vardır. Murassa’ secie tarsî’ de denir.

KAFİYE: Şiirde en az iki dize sonunda tekrarlanan, anlam ve görev bakımından birbirinden farklı ek ve sözcükler arasındaki ses benzerliği. eş. Uyak.  Halk edebiyatındaki karşılığı “ayak”tır.

Eskiden vezinli (ölçülü) ve kafiyeli (uyaklı) sözlere şiir denirdi. Günümüzde bu tanım artık geçerliliğini yitirmiştir. Gerçek şiir için vezin ve kafiye tek başına yeterli değildir. “Gerçek şiir”, az sözle çok şey anlatan; insanın duygu, düşünce ve ruh dünyası üzerinde derin ve anlamlı etkiler yaratan şiirdir.

Dünya şiirinde kafiyenin kullanılmaya başlanması vezinden sonradır dense de, bunu kanıtlayacak belgeler elde yoktur.

Şiirde kafiye ve veznin ne işe yaradığı konusunda hâkim iki görüş vardır: Bir kısım edebiyatçılarımız, kafiyesiz ve vezinsiz şiir olamayacağı örüşündedirler. Onlara göre kuşta kanat ne ise, şiirde de vezin ve kafiye odur; yani mutlak anlamda gerekliliktir. Onlara göre vezin ve kafiye, şiirde bir ahenk öğesidir ve mânâ onlarla güç kazanır.

Bir kısım edebiyatçılarımız ise bu görüşün tam karşısındadırlar. Örneğin Orhan Veli (1914 – 1950), şiirde ahengin önemli olduğunu ancak bunu sağlayan şeyin vezin ve kafiye olmadığını söyler. Orhan Veli: “Bir şiirde eğer beğenilmesi gereken bir ahenk varsa, onu sağlayan şey ne ölçektir ne de ayak. O ahenk, ölçekle ayağın dışında da, ölçekle ayağa karşında vardır. Fakat onu şiirde bilinçli hale getirip anlayışları en kıt insanlara bile bir ahengin var olduğunu haber veren şey ölçekle ayaktır. Bunlarla farkına varılan, yani ölçekle ayakla sağlanan bir ahenkten zevk duyabilmek ya da lakırdıyı bu basit ölçüler içinde söylemeyi ustalık sayabilmek, bönlüklerin en görkemlisi olmalıdır.” demektedir.

Kafiye bahsinde önemli noktalar:

» Sözcük ve eklerin birbirleriyle kafiyeli sayılabilmeleri için, bunların ses bakımından birbirlerine benzemeleri, fakat anlam ve görev bakımından benzememeleri gerekir.

Seslerinden başka, anlamları ve görevleri de aynı olan sözcük ve ekler kafiyeli sayılmaz. Bu şekildeki sözcük ve eklere “redif” adı verilir. (Ayrıca bkz. Redif)

Dönülmez akşamın ufkundayız, vakit çok geç
Bu son fasıldır, ey ömrüm, nasıl geçersen geç
(Yahya Kemal, Rindlerin Akşamı)

Bu beytteki “geç” sözcüklerinden I. dizedeki “belirli zamanlardan sonra olan”, “2. dizedeki “geçmek fiilinden emir” görev ve anlamındadır. Görüldüğü üzre bu sözcükler ses olarak benzemektedirler, ancak görev ve anlam olarak farklıdırlar; dolayısıyla birbirleriyle kafiyelidirler.

Pas tuttu bu akşam suların rengi havuzda;
Anlat, değişen biz miyiz, eşyâ mı cihânda?

Bu örnekte ise, “havuzda” ve “cihanda” sözcüklerindeki ismin bulunma hali (Lokatif) durumundaki –da hal ekleri sesten başka, görev ve anlam bakımından da aynı oldukları için kafiyeli sayılmazlar; bunlar rediftir.

» Divan edebiyatında kimi zaman nesirde de cümle içinde veya sonlarında kafiye kullanılmıştır. Nesirde (düzyazıda) kullanılan kafiye ye “seci” denir. (Ayrıca bkz. Seci)

» Divan edebiyatında kafiyenin pek çok koşulları ve özellikleri vardır; bunlar ayrı ayrı terimlerle anlatılmıştır. Arap alfabesine dayanan bu koşul ve özellikleri latin alfabesine uygulama hatta bu alfabeyle anlatma imkânı olmadığı gibi gereği de yoktur.

Kaynak: Açıklamalı Edebiyat Terimleri Sözlüğü/ Murat AKINCI

Ayrıca bakınız ⇒