Eşitlik Tanımı

kaynağı değiştir]

Marksist felsefeye göre toplumsal eşitlik, kişisel gereksinimler ve yaşam tarzı alanında eşitlikçilik değil, sınıfların kaldırılması anlamında bir eşitliktir. Marksist düşünür ve Vladimir Lenin'den sonra SSCB liderliğini yürüten Josef Stalin bu durumu İdeolojik-Politik Önderlik Sorunları adlı eserinde 3 maddede açıklar;^[1]

1. Bir kez kapitalistler devrildikten ve mülksüzleştirildikten sonra, tüm emekçilerin sömürüden kurtuluşta eşitlik;
2. Üretim araçları bir kez tüm toplumun mülkiyeti haline geldikten sonra, herkes için, üretim araçları üzerinde özel mülkiyetin kaldırılmasında eşitlik;
3. Herkes için yeteneklerine göre çalışma yükümlülüğünde eşitlik ve tüm emekçiler için performansına göre ödenme hakkında eşitlik (sosyalist toplum); herkes için yeteneklerine göre çalışma yükümlülüğünde eşitlik ve tüm emekçiler için gereksinimlerine göre alma hakkında eşitlik (komünist toplum).

Kapitalizmi savunan bazı yazarlar zaman zaman marksist sosyalizmi, her şeyin eşitlikçilik ‘ilkesine’ tabi olduğu, eski bir çarlık kışlası gibi göstermeye çalışmışlardır. Marksizm bu konuda, insanların zevklerinin ve gereksinimlerinin nitelik ya da nicelik bakımından, ne sosyalizm döneminde, ne de komünizm döneminde eşit olmadığı ve olmayacağından hareket eder. Bundan, sosyalizmin, toplum üyelerinin gereksinimlerinin eşitlikçiliğini, eşitleştirilmesini, aynılaştırılmasını, onların beğenilerinin ve kişisel yaşam tarzlarının aynılaştırılmasını talep ettiği, Marksistlerin planlarına göre herkesin aynı giysiyi giymesi ve her birinin, aynı yemekleri aynı miktarda yemesi gerektiği sonucu çıkarmak; marksist yöntemle uyuşmayan durumlardır.

Ayrıca bakınız[değiştir

Eşitlik İlkesi ve Pozitif Ayrımcılık Üzerine Kavramsal Bir İnceleme

A Conseptual Investigation of Equality Principle and Positive Discrimination

Eşitlik, sosyal hayatta bireyler arasında haklar ve imkânlar bakımından ayrım gözetilmemesi ve var olan ayrımların kaldırılmasını isteyen temel bir ilkedir. Ancak, insan sosyal bir varlıktır ve insanlığın var olup gelişiminden bu yana toplum yaşamında meydana gelen bir takım ayrımcılıklar vardır.Eşitlik politikalarının nihai amacı, çeşitli gruplara karşı, farklı oldukları gerekçesiyle uygulanan ayrımcılığı ortadan kaldırmaktır. Ayrımcılık uygulamalarını ortadan kaldırmaya hizmet eden düzenlemeler “olumlu eylemler” ya da “pozitif ayrımcılık” olarak tanımlanmaktadır.

Eşitlik, Adalet, Pozitif Ayrımcılık, Cinsiyet Eşitliği Politikaları, Fırsat Eşitliği Politikaları.

Equality is a principle that wants not to make distinction between people about rights and opportunity and wants to remove the distinctions which are existed. But, human is a social existence and in social life there are a certain number of discriminations between them since their being and funduszeue.info ultimate aim of equality policy is to eliminate discrimination against various groups on the grounds they are different. Arrangements that serve to eliminate discrimination defined as “affirmative action” or “positive discrimination”.

Equality, Justice, Positive Discrimination, Gender Equality Policies, Equal Opportunities Policies.

Eşitlik ilkesi, herkesin, dil, renk, cinsiyet, siyasi, düşünce, felsefi inanç, din, mezhep ve benzeri nedenlerle ayrım gözetmeksizin kanun önünde eşit olduğu ve hiçbir kişiye, aileye, zümreye ya da sınıfa ayrıcalık tanınamayacağı ifade eder. Çoğulcu demokrasilerde eşitlik, kanun önünde eşitlik olarak gelişmiştir. Ancak buradaki eşitlik mutlak bir eşitlik anlayışı değildir. Haklı bir neden varsa, benzer kişiler için farklı kurallar öngörülebilir ya da uygulama yapılabilir. Özellikler, nitelikler, hukuksal durumlardaki farklılıklar ya da kamu yararı, ayrı kuralların öngörülmesi ya da uygulanması için haklı neden oluşturur. Eşitliği gözetmek ise, yasama, yürütme ve yargı organının görevi içindedir. Yalnız kanun koyucunun kanunu çıkarırken eşitlik ilkesini gözetmesi yetmez. Yürütme ve yönetimde olanların da kanunu uygularken bu ilkeye uygun davranması gerekir.

Bazı durumlarda, toplumsal hayatın ortaya çıkardığı olumsuz koşullar, kişiler arasında sosyal adaletsizlikler meydana getirebilir. Bu adaletsizliği gidermek her zaman eşit muamele ile sağlanamayabilir. Bu durumda adaletsizlikleri gidermek amacıyla, belli bir süre, kişiler arasında haklardan yararlanma bakımından, mağdur durumda olanlar lehine farklı muamele gerçekleştirilebilir. Bu durum günümüzde “pozitif edim” ya da daha yaygın kullanımı ile “pozitif ayrımcılık” olarak nitelendirilmekte ve eşitliğe aykırı görülmemektedir. Artık gerek uluslararası belgelerde, gerekse ulusal hukukta hukuksal eşitliğin yanı sıra fiili eşitliğin de sağlanması amacıyla, korunmaya muhtaç kesimler lehine özel düzenlemeler yer almaktadır. Pozitif ayrımcılık olarak anılan bu düzenlemelerin, demokratik eşitlik anlayışına aykırı değil, bilakis eşitliği gerçekleştirici önlemler olduğu savunulmaktadır.

Bu bağlamda çalışmamızda eşitlik ve pozitif ayrımcılık kavramsal olarak incelenecek, pozitif ayrımcılığın gerekliliği üzerinde durulacaktır.

kaynağı değiştir]

• Russell Blackford. Genetic enhancement and the point of social equality 3 Aralık tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Institute for Ethics and Emerging Technologies. July 20,
• Thorvaldur Gylfason and Gylfi Zoega. Education, Social Equality and Economic Growth: A View of the Landscape 24 Mart tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., CESifo Economic Studies, Vol. 49, 4/,
• Farmer, Paul E., Bruce Nizeye, Sara Stulac, and Salmaan Keshavjee. Structural Violence and Clinical Medicine. PLoS Medicine,
• W. G. Runciman. "Social" Equality, The Philosophical Quarterly, Vol. 17, No.

Konuyla ilgili yayınlar[değiştir

nest...

7337 7338 7339 7340 7341